25 พฤษภาคม 2547 13:15 น.
นายกระต่ายขาว
ฟังเสียงฝนคิดถึงคนไกลห่าง
เป็นไงบ้างทางนั้นสบายไหม
ฝนทางนี้ตกได้ยินบ้างหรือไม่
อยู่ห่างไกลจึงคิดพร่ำเพ้อมา
รอโอกาสฟ้ากั้นได้มาใกล้
ให้หัวใจสองเราสมปรารถนา
ได้เจอกันสมเจตนา
วอนฝนฟ้าพารักให้ถึงเธอ
24 พฤษภาคม 2547 21:25 น.
นายกระต่ายขาว
ฟังเสียงฝนคิดถึงคนไกลห่าง
เป็นไงบ้างทางนั้นสบายไหม
ฝนทางนี้ตกได้ยินบ้างหรือไม่
อยู่ห่างไกลจึงคิดพร่ำเพ้อมา
รอโอกาสฟ้ากั้นได้มาใกล้
ให้หัวใจสองเราสมปรารถนา
ได้เจอกันสมเจตนา
วอนฝนฟ้าพารักให้ถึงเธอ
24 พฤษภาคม 2547 21:14 น.
นายกระต่ายขาว
น้ำตานองปนฝนที่ไหลหลั่ง
ร้องครวญคลั่งสั่งใจอย่าหยุดสะอื้น
เขาเปลี่ยนใจไร้สัตย์มีคนอื่น
คงไม่คืนหมืนวันเขาไม่มา
ลืมไปเถิดใจเอ๋ยที่เคยช่ำ
แค่หนึ่งคำว่ารักอย่าถือสา
เขาไปดีก็ให้ไปอย่าว่า
ปรารถนาดีด้วยช่วยอวยชัย
1 พฤษภาคม 2547 13:07 น.
นายกระต่ายขาว
นอนดูดาวกลางดินฝันไปว่า
ดูจัทราดวงเด่นเห็นดวงใหญ่
อาบน้ำค้างกลางเดือนละอองใส
กระเซ่นใส่ซาดซัดพัดพริ้วมา
หนาวลมห่มลมผิงแสงจัทร์
ฝันนอนหนุนกอดดาวสุขหนักหนา
ตื่นลืมตาด้วยแสงสุริยา
นาฬิกาแสงส่องปลุกทุกวัน
1 พฤษภาคม 2547 12:59 น.
นายกระต่ายขาว
คิดถึงแฟนคนเก่าที่เคยรัก
เคยรู้จักจะเป็นอย่างไรนี่
ตอนประถมเราเคยเล่นไล่ตี
มาเดี๋ยวนี้ผ่านไปไวน่าดู
มาเจอะเจออีกครั้งในเมื่อวาน
แม้จะผ่านยังจำได้ฉันยังรู้
ตอนแฟนกันไปไหนเราไปคู่
คนเขารู้ว่าเรานั้นแฟนกัน
แต่วันหนึ่งเราสองต้องจำห่าง
เพราะเส้นทางเดินเราต่างกันฝัน
มาเจอกันอีกครั้งเพราะผูกพัน
หรือเรานั้นวาสนาสองต้องกัน