2 กันยายน 2547 10:58 น.
นายกระต่ายขาว
ในความรักมีอะไรซ่อนอยู่แน่
ทั้งรักแท้รักขมตรมมากหลาย
รักทำคนคนทำรักช่างวุ่นวาย
รักสมหมายหรือสลายกลายเป็นลม
2 กันยายน 2547 10:51 น.
นายกระต่ายขาว
เปรียบความรักเฉกเช่นกระดาษขาว
ที่ว่างเปล่าเราขีดร่วมแต่งสี
จะสวยสดงดงามตามฤดี
หรือจะมีข่มรักซ่อนข้างใน
อุปสรรรคขวากหนามขีดเป็นเส้น
ความอดทนเป็นสีมาแต่งให้
ความรักความเข้าใจร่วมระบาย
ให้กระดาษหนึ่งใบนั้นสวยงาม
1 กันยายน 2547 11:40 น.
นายกระต่ายขาว
นภากาศวาดฟ้าช่างกว้างใหญ่
โลกาไกลสุดหล้ามองไม่เห็น
แลคนรักที่ห่างไกลช่างลำเค็ญ
จะอยู่เย็นเป็นสุขดีไหมนา
อยากก้าวย่างเยียบฟ้าได้อย่างฝัน
แม้ขว้างกั้นม่านฟ้าจะไปหา
ได้แค่มันฝันกลางตื่นชื่นอุรา
ยังห่วงหาทุกราตรีทิวาเวียน
27 สิงหาคม 2547 15:05 น.
นายกระต่ายขาว
เอวังอังเกเล-นรา
มหานาฏวิลาศโศกาสิ้นเสียง
โศกแสนโศกในจิตสิ้นสำเนียง
น้ำในตาเพี้ยงไหลท่วมพสุธา
มหาหม่นมลหมองนองใจจิต
นิรมิตรไร้เกื้อเอื้อปรึกษา
โอ้ชีวิตทางวีถิของตัวข้า
นิรสุขหรรษาจนวายชน
26 กรกฎาคม 2547 15:52 น.
นายกระต่ายขาว
เหนื่อยนักพักหน่อยก็ได้ฟื้น
กำลังคืนหมื่นครั้งทำได้ต่อ
แต่หักโหมแรงกายอาจไม่พอ
พักบ้างหน้อรอแรงแล้วฝ่าฟัน