11 สิงหาคม 2548 10:43 น.
นาย มอมแมม
หญิงคนหนึ่ง เพิ่งเสีย สามีไป ด้วยโรคร้าย มะเร็ง กะทันหัน
เธอมีลูก หกคน อยู่ด้วยกัน ตัวฉันนั้น เป็นลูก คนสุดท้อง
ตอนนั้นฉัน อายุ แค่สามปี ไม่ประสี ประสา ไม่เศร้าหมอง
ไม่เสียใจ ไม่รู้ ไม่ตรึกตรอง มีเพียงของ ให้เล่น ก็เป็นพอ
พอฉันโต ขึ้นมา อีกนิดหนึ่ง จึงได้ซึ้ง ว่าตัวเอง อาภัพพ่อ
มองเห็นแม่ ทำงานอย่าง ไม่ย่อท้อ เพื่อให้พอ เลี้ยงลูก ทั้งหกคน
ไม่เคยเห็น แม่มี สามีใหม่ ไม่เคยเห็น แม่ใช้ ไม้สักหน
ไม่เคยเห็น แม่ด่า ลูกสักคน เห็นแต่แม่ สวดมนต์ เห็นอาจิณ
ลูกของแม่ ทุกคน ได้ร่ำเรียน เพราะแม่เพียร หามา ซึ่งทรัพย์สิน
ให้ทุกคน มีใช้ และมีกิน จนแม่สิ้น ชีวา แสนอาลัย
มาวันนี้ ยิ่งซึ้ง ถึงคุณ แม่ ว่าแน่วแน่ ลูกหกคน ยังเลี้ยงไหว
ฉันเลี้ยงลูก เพียงคนเดียว แทบขาดใจ หามาให้ ใช้จ่าย แทบไม่ทัน
ขอยกมือ พนม ก้มกราบแม่ ขอเผยแผ่ พระคุณ แม่ของฉัน
แม่ไม่ใช่ สตรีเหล็ก เป็นใดกัน โอ้ อรหันต์หญิงที่ 1ในดวงใจ
นาย มอมแมม
......................................................................................................................
8 สิงหาคม 2548 00:46 น.
นาย มอมแมม
สุ ด ที่ รั ก ข อ ง ลู ก
* * * * * * * * * * * *
เมื่อยามที่ เป็นเด็ก เล็กอยู่
แม่เฝ้าดู กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงถนอม
สิ้นพ่อไป แม่แสน จะตรมตรอม
ต้องอดออม เพื่อเลี้ยงลูก ให้เติบโต
แม่เหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า แสนสาหัส
ก็ยังกัด ฟันเลี้ยงลูก ให้สุขโข
จนลูกได้ สำเร็จ ปริญญาโท
มีตำแหน่ง ใหญ่โต ในสังคม
จำได้ว่า แม่เคยติ เคยท้วงทัก
มาตระหนัก ว่านั่นเป็น เช่นยาขม
หาใช่เป็น มีดดาบ อันแหลมคม
ที่ปักจม กลางหลัง ถ้าพลั้งไป
ยามที่ลูก ผิดหวัง และท้อถอย
แม่จะคอย ปลอบโยนให้ไม่หวั่นไหว
น้ำคำแม่ ดุจน้ำทิพย์ แสนชื่นใจ
ไม่อาจหา จากใครได้ทั้งนั้น
แม่จากไป ครานี้ ไม่มีกลับ
แม่ล่วงลับ ไปสู่ สรวงสวรรค์
ส่วนลูกนี้ คิดถึงแม่ ทุกคืนวัน
เพียงได้ฝัน เห็นแม่ ก็สุขใจ..ฯ
***********************************************
ใคร.... คือสุดที่รักของท่าน หากไม่ใช่ * * แม่ * *
18 กรกฎาคม 2548 14:30 น.
นาย มอมแมม
Pretend
Pretend youre happy when youre blue
It isnt very hard to do
And youll find happiness without an end
Whenever you pretend
Remember anyone can dream
And nothings bad as it may seem
The little things you havent got
Can be a lot if youd pretend
Youll find a love you can share
Once you can call all your own
Just close your eyes shell be there
Youll never be alone
And if you sing this melody
Youll be pretending just like me
The world is mine it can be yours, my friend
So why dont you pretend.
**********
จงเสแสร้ง แกล้งเป็นสุข เมื่อมีทุกข์
ความสนุก จะอยู่ มิรู้หาย
ตราบเท่านาน ที่เธอ แสร้งไม่คลาย
ทั้งยังง่าย แสร้งสิ เศร้าไปไย
ใครใครก็ มีสิทธิ สร้างวิมาน
ที่สราญ เจิดจ้า สว่างไสว
ไม่ใช่เป็น เรื่องยาก ประการใด
สนไปไย ความช้ำ จงช่างมัน
หากคนรัก ของเธอ เขาไม่สน
อย่าหมองหม่น ไปเลย ให้คนหยัน
นึกเสียว่า เธอเขา อยู่ใกล้กัน
แล้วเธอนั้น ก็จะ หายเอกา
โลกของฉัน นั้นอยู่ อย่างเสแสร้ง
หากเธอแกล้ง อีกคน เป็นคู่ขา
โลกของฉัน ก็มีเธอ เป็นเพื่อนยา
มาเถิดมา แสร้งทำ เป็นสุขกัน...../
ลุงมอมแมม 18.7.05
12 กรกฎาคม 2548 10:31 น.
นาย มอมแมม
อันคำคน บนโลก นี้เชื่อยาก
ชอบพูดมาก มากเรื่อง เปลืองสมอง
หากเป็นฝน คงท่วม ท้นลำคลอง
ที่หมายปอง ด้วยจิต คิดทำลาย
น้ำใจคน หมุนวน ดังชลเชี่ยว
ที่ลดเลี้ยว เกี่ยวพัน กันเหลือหลาย
พูดอย่าง ทำอย่าง ให้วุ่นวาย
อีกน้ำใจ โยกย้าย ตามสายลม
ช้ำแสนช้ำ คำคน ทำให้คิด
ดังยาพิษ คอยปลิด จิตขื่นขม
แม้นว่าใจ ผุ กร่อน ด้วยตรอมตรม
ก็คงซม ซานแหลก แตกไปนาน
โอ้ใจคน ลึกล้น จนฉันเชื่อ
ว่ายากเหลือ จะขุด ให้ถึงฐาน
ขุดจน ร่างนั้นไร้ ซึ่งวิญญาณ
จึงได้การ ว่านี่ คือ สัจธรรม
สัจธรรม ที่แท้ ก็เจ็บปวด
ไม่อาจอวด ว่ารู้ ให้คนขำ
ไม่มีใคร แก้ไข ในเงื่อนงำ
ต้องปล่อยตาม ยถากรรม คำคนเอย/...
*******************************************
ลุงมอมแมม...12/7/05
23 มิถุนายน 2548 10:07 น.
นาย มอมแมม
จะกล่าวถึงคุณตาผู้อาภัพ
ยายล่วงลับดับชีพมานานโข
ตาอายุแปดสิบเริ่มเซโซ
ลูกหลานโตจากกันไปทำกิน
ปิดเทอมนี้หลานชายแสนน่ารัก
ที่รู้จักมาเยื่ยมตาที่หัวหิน
นอนร่วมเตียงคุณตาด้วยเคยชิน
จนได้ยินเสียงตาปลุกให้ตื่น
แลเห็นจันทร์พราวพรั่งกระจ่างฟ้า
ยินเสียงตาชวนเที่ยวอย่างขวยเขิน
ไอ้หนูตามันลุกขึ้นหยัดยืน
คงเป็นคืนที่ตาคิดถึงยาย
ส่วนหลานชายหายใจดังฮึกฮัก
มิอาจหักห้ามใจ ไม่ขยาย.......(ความ)
มือที่ตาจับอยู่อย่างงมงาย
มันเป็นเจ้าวายร้ายของหลานเอง
หน้าส่วนตัว
1979
