หน้าส่วนตัว
เขาคงไม่รู้ไม่ใส่ใจ ว่ามีใครตรงนี้คอยห่วงหา
คอยเป็นห่วงเป็นใยทุกทุกครา ยามที่เขาอ่อนล้าไร้กำลัง
เขามีทั้งคนรักคนชื่นชม เขาคงไม่หลงลมคนข้างหลัง
รู้ทั้งรู้ว่ารักแล้วใจต้องพัง แต่ก็ยังตามติดคิดรำพึง
จะหยุดจิดอย่างไรไม่ให้เพ้อ พอไม่เจอเมื่อไรก็คิดถึง
วันทั้งวันเอาแต่เฝ้าคนึง เพียงเรื่องหนึ่งแค่เขาทุกเวลา
ไม่ต้องการอะไรเขาสักนิด แค่ดวงจิตคิดถึงเรายามเหว่หว้า
แล้วหลับฝันถึงกันบ้างบางครา พบแต่หน้าของเราเพียงผู้เดียว
307
