2 มกราคม 2545 20:38 น.
นานที
อยากจะร้องไห้..........เหมือนกัน
แต่นํ้าตาที่อัดอั้น....ไม่ยอมไหล
มันเหือดแห้งหายไปจากหัวใจ
ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้เลย
อยากร้อง........แต่ร้องไม่ออก
ใจกระซิบบอก...ว่าทำเลย
ในวันนี้ใจมัน..ชาและเฉย
คงเพราะมันเคย--เคยกับความเจ็บปวดกระมัง
2 มกราคม 2545 20:09 น.
นานที
คิดถึงวันที่เราแรกรัก
ฉันรักเธอเธอรักฉันมั่นเราสอง
ฉันจะรักเธอเธอจะรักฉันอยู่เคียงครอง
ไม่มีวันที่เราสองต้องจากไกล
วันนี้แม้จะยังรักเธอ
แต่มันก็เผลอลดน้อยลงไปบ้าง
เกิดรอยร้าวระหว่างเราเส้นบางบาง
อาจเพราะเธอจืดจางและฉันก็ห่างไกล
ตัวเธอเองก็เปลี่ยนไปมาก
ฉันเห็นจากตาคู่นั้นที่สั่นไหว
ยามเรามองสบกันฉันรู้แก่ใจ
เธอมีใครอีกคนที่ใฝ่ปอง
ทุกอย่างควรปิดฉากในวันนี้
สิ้นสุดกันเสียที่เรื่องเราสอง
เมื่อเรื่องราวไม่เป็นอย่างใจปอง
จะกลํ้ากลืนให้ใจหมองกันไปไย
เราต่างต้องกลํ้ากลืนเสียนํ้าตา
เพียงต้องการยืดเวลารั้ง-เรา-ไว้
จากรักมากจนไม่เหลือแม้เข้าใจ
จบอย่าทนไปให้ทำร้ายเราสองคน
หน้าส่วนตัว
724
