10 มกราคม 2545 22:19 น.
นานที
คนไร้ค่า ที่เธอ ไร้เยื่อใย
คนไร้ความหวั่นไหวที่เธอพบวันนี้
มันคนเดียวกันนั่นแหละคนดี
คนที่เธอปราณีทิ้งไปอีกคน
คนไร้ค่า ที่เคย ไร้ความคิด
เขาผ่านชีวิต มาอย่างไร้ใครสน
ไร้กำลังใจ จากเธอ คนลืมคน
มีชีวิต อย่างทุกข์ทน ทรมาน
แต่วันนี้ เขาเปลี่ยน ไปใช่ไหม
อย่ากังวล ใจกับ สิ่งที่ผ่าน
คนเคยไร้ค่า อย่างฉันไม่สนหรอก วันวาน
ไม่ต้องการฟังเธอขับขาน เรื่องวันวาน อย่างไร้ความจริงใจ
9 มกราคม 2545 14:52 น.
นานที
ถึงวันนี้ จะเหนื่อยล้า มากเหลือเกิน
เเทบไร้ แรงออกเดิน ก้าวไปต่อ
หมดแรง แทบสิ้นไฟ ใจทดท้อ
โอ้เราหนอ ย่นย่อ ห่อเหี่ยวใจ
เดินมา ยาวไกล ในทางนี้
จะหยุดเลิก ไปที คงไม่ได้
เมื่อชีวิต ยังต้อง ก้าวต่อไป
จะหยุดเดิน ได้อย่างไร แม้จะเหนื่อยแค่ไหน .. ..ก็ตาม
6 มกราคม 2545 13:40 น.
นานที
นานเหลือเกิน แล้วคนดี
ที่เธอ..อยุดตรงนี้ อย่างหมดหวัง
ฉันรู้ หัวใจเธอ ยังไม่สิ้นพลัง
ลืมเลือน คนน่าชัง จะได้ไหม
นานเหลือเกิน ที่เธอทิ้งฉัน
ไว้กับคืนวัน ที่ไร้ความหมาย
มานะมาเติม เต็มหัวใจ
เก็บฉันกลับไป จิตวิญญาณของเธอ
6 มกราคม 2545 10:04 น.
นานที
เธออยากให้รักเธอให้น้อยลง
เพราะเธอคงรักฉันไม่ได้
ก็พยายามแล้วนะอยากให้เข้าใจ
แต่ทำไปไม่ไหวขอโทษที
หวังว่าเธอคงจะไม่โกรธ
ขอได้โปรดอภัยคนคนนี้
ที่ใจยังรักเธอแบบทุ่มชีวี
เข้าใจนะคนดีทุกนาทีมีแต่เธอ
6 มกราคม 2545 09:50 น.
นานที
ยํ่าไปบนผืนหญ้า
เช็ดนํ้าตาด้วยใบไม้
นั่งลงบนผืนทราย
อยากผ่อนใจหลับฝันดี
เอนพิงต้นไม้ใหญ่
ใต้ร่มใบเขียวขจี
หลัตาสักนาที
ให้ใจหนี่เรื่องวุ่นวาย
เพียงลืมตาอีกครั้ง
ขอพลังให้วันใหม่
เพียงขอพักผ่อนใจ
เพื่อสู้ไปในความจริง
หน้าส่วนตัว
801
