ถ้อยถึงเธอ..คนของความฝัน เราต่างนิ่งงันในสายธารบ่าไหล มิอาจรับรู้ทิวาราตรีที่ผันไป คราโลกแห่งดวงใจพลันมืดมิด หากอุ่นของวลีแห่งวันเก่า เท่านั้นเอื้อใจเราสมานสนิท จุดความสว่างไสวคืนให้ชีวิต เพียงนี้คือสิทธิ์..แห่งใบไม้ เพราะเป็นเธอ..คนของความรัก ฉันจึงยังยืนหยัดอยู่ต่อได้ เพราะยังมีเธอในวันเปล่าดาย จึงยังมี "ใบไม้" ในวันนี้