14 กุมภาพันธ์ 2551 12:42 น.
นางสาวใบไม้
"ฉันรักคุณนะ"
คุณนี่ล่ะคือคนที่ฉันจะใช้ชีวิตด้วยในวันเวลาที่เหลืออยู่ต่อแต่นี้
แม้คุณอาจพูดไม่เก่งไม่ช่างเอาใจและโรแมนติกอย่างที่ใครเขามี
ไม่เป็นไรหรอกคนดีเพราะคุณมีบางอย่างที่พิเศษกว่าใครใคร
วันนี้..คุณทำให้ผู้หญิงคนนี้ร้องไห้เสียมากมาย
หากทุกหยดน้ำตาแทนความหมายของความนัยอันหวานไหว
จากผู้หญิงคนหนึ่งที่ตั้งใจมานานว่าจะรักตัวเองให้มากกว่ารักใคร
แต่กลับพ่ายแพ้ต่อความรักอันยิ่งใหญ่ของผู้ชายอีกหนึ่งคน
หลายความรู้สึกประเดประดังเข้ามาแค่ในเวลาไม่กี่วินาที
คือเรื่องมหัศจรรย์ของโลกใบนี้ที่ไม่อาจอธิบายได้ด้วยเหตุผล
อาจเป็นเรื่องของโชคชะตาที่สร้างเส้นทางมาจนวกวน
กว่าคนสองคน..จะค้นพบอีกครึ่งของชีวิตที่ตามหามาแสนนาน
คุณ...ไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรเพื่อฉัน
ทุกความรู้สึกจะมั่นคงอยู่อย่างนั้นแม้เวลาจะล่วงผ่าน
หากวันหนึ่งข้างหน้าอาจมีใครคนใดท้อแท้หรือร้าวราน
จำไว้ว่าจะมีอีกคนคอยเจือจาน..ด้วยอุ่นเอื้อเผื่ออีกคน
"ฉันรักคุณนะ"
คุณนี่ล่ะ..คนที่ฉันพร้อมจะกุมมือก้าวผ่านวันคืนอันสับสน
คุณตอบทุกความหมาย...ผู้ชายของความฝันที่มีตัวตน
โลกใบนี้...มีคุณเพียงหนึ่งคนก็ไม่มีที่ว่างเหลือไว้เผื่อใคร
6 กุมภาพันธ์ 2551 08:11 น.
นางสาวใบไม้
ฟัง..เสียงเพรียกของวิญญาณ
ขับขานบทเพลงความคิดถึง
อ้อยอิ่งหรืออึงคะนึง
ใช่ สงบนิ่งซึ่งกาลเวลา
พร้อยลานฝั่งและดาวส่อง
ดวงตาเจ้ายังพริ้มมอง จ้อง ค้นหา
ดวงดาวใดแทนดวงตา-
ระหว่างข้าฯ ระหว่างเจ้า-เย้ายล
รับรู้ในห้วงใจ
เพลงรักกู่ พรูร้อยกล่อม ทุกแห่งหน
ดอกไม้จะบาน ยั้งทานทน
ในสวนหอมกล่นห้อมอุ่นอ้อมใจ
เพลงแห่งเรา
รินบทเก่า-จะเกลาย้อมกล่อม สมัย
อย่าหวั่นเลยกาลเวลาและทางไกล
มิอาจฉวยดวงใจแห่งเพลงรักฯ