บทเพลงรักจากพระจันทร์...จืดจาง ซึมซับความอ้างว้าง..จนหวั่นไหว ท่วงทำนอง..เห่กล่อมยามห่างไกล มารานใจ...จนปวดปร่าน้ำตานอง ทอดถอนใจอยู่ในความว่างเปล่า... เพลงคิดถึงเปลี่ยวเหงาจนเราหมอง จันทร์กระจ่างเคยสวยใสสมใจปอง กลับเมฆครองจนหม่นมัวทั่วนภา ระหว่างทางยาวไกล...ใครแปรฝัน แล้วใครกันร่ำไห้อาลัยหา หนึ่งคำซึ้งก่อนนั้นมั่นวาจา แท้มารยาว่าคิดถึง..เพิ่งซึ้งใจ บทเพลงรักจากพระจันทร์..จึงจืดจาง ในความห่างจึงอ้างว้างจนหวั่นไหว จบเพลงรักด้วยคำลาแม้อาลัย ก่อนจากกันแสนไกล..ไม่กลับคืน