26 ตุลาคม 2550 13:24 น.

::เว้นวรรคหัวใจ::

ขอเว้นวรรคให้ความรักได้พักบ้าง
ก่อนหัวใจเดินทางอย่างสับสน
แม้หวั่นไหวด้วยไร้ใครบางคน
จะยอมทนยิ้มรับกับชะตา

ใช่หมดสิ้นในศรัทธาค่าแห่งรัก
แต่ประจักษ์ซาบซึ้งถึงคุณค่า
ใช่เพียงแค่แววหวานผ่านสายตา
หากลึกซึ้งเกินกว่า..ภาษาใด

เคยเรียนรู้ว่ารักไม่เรียกร้อง
หรือติดข้องกับการวางเงื่อนไข
แต่ความรักต้องการความเข้าใจ
ค่อยค่อยเสริมเติมเต็มให้ไม่จืดจาง

หากสิ่งที่ได้รับกับวันนี้
คือช่องว่างหว่างไมตรีที่เหินห่าง
เยื่อใยเคยกระชับกลับเบาบาง
มองเส้นทางระหว่างเราเงียบเหงาใจ

ขอเว้นวรรคให้ความรักได้พักก่อน
พักกับความร้าวรอนและอ่อนไหว
เว้นเพื่อว่างวรรคเพื่อวางสร้างแรงใจ
เพื่อวันพรุ่งพบทางใหม่ให้ตัวเอง

3340

love

comment

23 ตุลาคม 2550 14:09 น.

::ไม่มีใครแต่ฉันยังมีเธอ::

นางสาวใบไม้

ขอให้ฉันได้ซุกกายในอ้อมแขนอุ่นที่คุ้นเคยจะได้ไหม
ขอให้ฉันได้พักหัวใจในวันที่ความรักสิ้นสลาย
ขอมืออุ่นอุ่นคู่เดิมมาซับน้ำตาที่พร่าพราย
ขอเธอเป็นคนสุดท้ายในวันที่เดียวดาย....ไม่เหลือใคร

แม้วันนี้เธออยู่ห่างไกลแสนไกล..เหลือเกิน
แต่ฉันรู้เธอจะไม่มีวันหมางเมิน..ไม่มีวันผลักไส
และฉันก็รู้ว่า..มากมายแค่ไหนในความห่วงใย
เธอคือความอบอุ่นของหัวใจที่ทำให้ความปวดปร่าค่อยบรรเทา

ฉันก็รู้ดีแม้ต่อจากวันนี้ไม่มีใคร...แม้เพียงสักคน
วันคืนต่อแต่นี้อาจเหลือเพียงความสับสนและเงียบเหงา
จะอีกยาวนานแค่ไหนกว่าความปวดร้าวจะบางเบา
อีกสักกี่ลมหายใจที่ว่างเปล่า...แต่ไม่เคยร้างเงาของเธอ

ฉันจะเข้มแข็ง..อย่างที่เคยรับปากไว้
จะเป็นน้องสาวที่ไม่ขี้แยของพี่ชาย...ฉันยังจำได้เสมอ
แม้มีน้ำตา..ก็จะยิ้มรับกับความรวดร้าวที่พบเจอ
เพราะวันนี้ยังมีเธอ...ฉันจึงยืนหยัดอยู่ได้ด้วยแรงใจ