เมื่อบทจบแห่งฝันหวานคือรานร้าว วิมานดาวพราวระยิบกลับลิบหาย ภาพวันเก่าวูบวับแล้วกลับกลาย โอบกอดเพียงเปล่าดายในสายลม กลีบดอกไม้กระจายในสายหมอก น้ำตาคนช้ำชอกช่างปร่าขม หอมเอย..หอมดอกลั่นทม กลิ่นระรวยตามลม..แสนตรมใจ ฝันร้าง..เลือนหาย กี่กาลฤาจักคลายหวนไห้ หลงเหลือเพียงรอยอาลัย ผ่านมาแล้วผ่านไปในทรงจำ ฝันร้าง...ฝันร้าว นิรันดรอันยืนยาวเพื่อดื่มด่ำ แท้เพียงเงาพร่าไหวในน้ำคำ ถ้อยปลอบโยนรินร่ำ..แค่คำลวง