15 มิถุนายน 2548 08:14 น.
นางสาวใบไม้
ต่างคนต่างมาจากที่ที่ต่างกัน
มีเพียงสายใยแห่งความผูกพันเท่านั้นที่เชื่อมเราไว้
ทั้งที่ระยะทางยังดูห่างไกล
แต่ในความรักและห่วงใย...เราจะอยู่ใกล้ใกล้กัน
แนบชิดหัวใจ....แนบใกล้ความรู้สึก
ยิ่งนานวันยิ่งย้ำลึกลงไป...ไม่แปรผัน
ด้วยศรัทธาต่อความรักที่ให้แก่...กันและกัน
แค่หวังว่าสักวัน.....คงได้เดินร่วมทาง
ไม่ใช่เพียงแค่คนที่เดินผ่านเข้ามา
ไม่ใช่แค่คนที่เช็ดน้ำตายามอ้างว้าง
แต่เป็นคนแรกของหัวใจ...ที่มีรักให้ไม่จืดจาง
และเป็นคนสุดท้ายที่จะเดินเคียงข้างไปชั่วชีวิต
10 มิถุนายน 2548 07:46 น.
นางสาวใบไม้
ความรักอาจไม่ได้เป็นแค่เรื่องของคนสองคน
แต่ความรักสอนให้รู้จักอดทนและกล้าหาญ
รักเถอะ...กล้าที่จะรักตามที่หัวใจต้องการ
กลัวไยกับความร้าวรานหากจะรักใครสักคน
ความรักไม่ต้องการนิยามหรือเงื่อนไข
ความรู้สึกดีๆในหัวใจต่างหาก...คือเหตุผล
กับโอกาสที่จะเรียนรู้กับบทเรืยนที่มีค่าในใจตน
ว่าการอยู่เพื่อรักใครสักคน...งดงามเพียงใด
ความรัก...ทำให้โลกไม่หยุดหมุน
สร้างความสมดุล...ให้หัวใจยังคงเคลื่อนไหว
แม้ในที่สุดแล้วอาจไม่ได้สิ่งตอบแทนใดๆ
แต่วันคืนที่เล็กน้อยจะเป็นความทรงจำที่ยิ่งใหญ่ไปแสนนาน
7 มิถุนายน 2548 13:28 น.
นางสาวใบไม้
เธอจะรับได้ไหม
หากสิ่งที่คิดไว้ไม่เป็นอย่างที่ฝัน
จะรับได้หรือเปล่าว่าความจริงกับสิ่งที่หวังอาจต่างกัน
ถึงวันนั้นเธอจะยังเหมือนเดิมไหมคนดี
วันนี้...ภาพความฝันยังคงแจ่มชัดในใจ
หากเวลาผ่านไป..เมื่อความจริงเข้ามาแทนที่
อาจไม่ดีพร้อม...และงดงามเหมือนฝันที่เคยมี
ยังมั่นใจไหมว่าความรู้สึกดีๆจะคงเดิมอยู่อย่างนั้น
เพราะเส้นทางชีวิตของเรายังยาวไกล
และไม่มีสิ่งใดที่จะไม่แปรผัน
แต่หากเธอพร้อมฉันก็พร้อมจะยอมรับมัน
เพื่อก้าวเดินไปด้วยกันบนเส้นทางของเรา