28 กุมภาพันธ์ 2548 12:06 น.
นางสาวใบไม้
ที่แท้...เธอ...ก็แค่คนไร้หัวใจ
ใครอื่นเค้าจะเป็นไปยังไงเธอก็ไม่เคยสน
ไม่เคยคิดไม่เคยห่วงไม่เคยกังวล
มีแต่เหตุผล....หาข้ออ้างไปวันๆ
ใครจะมาใครจะไปเคยใส่ใจบ้างรึเปล่า
ใครจะสุขใครจะเศร้ามันก็ไม่ใช่เรื่องของฉัน
ใครจะเป็นใครจะตายก็ช่างเถอะ...ช่างมัน
เดี๋ยวพอผ่านคืนผ่านวัน....อะไรๆก็เปลี่ยนไป
ไม่เจอกับตัวบ้างก็คงไม่มีทางรู้
ว่าที่คนอื่นเป็นอยู่....น่ะ...อึดอัดแค่ไหน
คนหนึ่งเฝ้ารอ...แต่คนหนึ่งไม่เคยมีใจ
ต่อให้ร้อยปีผ่านไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่...ในตอนนี้
แต่ที่รู้ดี...คือเธอไม่เคยรับรู้ความห่วงหา
ถ้ามีคำตอบที่ดีบอกฉันหน่อยสิ...บอกมา
ว่าสั่งใจไม่ให้รักคนที่เค้าไม่เห็นค่า...น่ะเธอทำได้ยังไง
26 กุมภาพันธ์ 2548 09:38 น.
นางสาวใบไม้
ขอแค่....คิดถึง
ไม่ต้องลึกซึ้งก็ได้
ขอแค่เป็นเพียงใคร
ที่เธอใส่ใจ...บ้างก็พอ
9 กุมภาพันธ์ 2548 08:15 น.
นางสาวใบไม้
สุดท้ายก็ต้องยอมรับกับความจริง
ว่าโลกไม่อาจหยุดนิ่งเพื่อเก็บวันคืนที่ดีเอาไว้ได้
ให้ออกแรงฉุดรั้งก็คงไม่มีประโยชน์อะไร
วันคืนที่ผ่านไป - - มีแต่จะทำให้เราห่างไกลกัน
เหลือแค่หนึ่งคนบนทางออกของความชอกช้ำ
หนึ่งคนที่เยียวยาด้วยการดื่มด่ำกับความฝัน
หนึ่งคนที่รู้ดีว่าเมื่อลืมตาก็จะพบแต่ความเงียบงัน
หนึ่งคนที่ยังคงเก็บเอาคืนวันไว้ปลอบขวัญดวงใจ
แม้มีทางออกอีกหลากหลายที่ทอดสายไปข้างหน้า
แต่จนใจกับความอ่อนล้าและหยาดน้ำตาที่รินไหล
เพราะยังมีภาพใครอีกคนแจ่มชัดในหัวใจ
จะเดินต่อไปทางไหน...ความหมายก็ไม่ต่างกัน
ความผิดหวังยังคงตอกย้ำในความรู้สึก
เหมือนมีดคมที่กรีดลึกย้ำลงไปในแผลนั่น
ได้แต่หวังว่าอีกไม่นานคงก้าวล่วงผ่านคืนวัน
พบทางออกที่งดงามอย่างเคยฝัน...เมื่อวันวาน
8 กุมภาพันธ์ 2548 11:59 น.
นางสาวใบไม้
ช่วยบอกทีสิว่า.....ที่แล้วมาแค่ฉันคิดไปเอง
ไม่ต้องเกรงว่าคนๆนี้จะรับมันไม่ไหว
อย่างน้อยๆ....ฉันจะได้มีเวลาทำความเข้าใจ
ก่อนที่จะเดินออกไปจากสายตาเธอ
ขอร้องล่ะ...อย่าทำเฉยเมยกับคนเคยชิดใกล้
ถึงแม้จะแปรเปลี่ยนไป....ฉันก็รับฟังได้เสมอ
ถ้าทุกอย่างมันคือความจริงจากใจไม่ใช่แค่ความเผลอเรอ
บอกมาสิเธอ....ฉันจะคอยฟัง
ว่าทุกอย่างที่แล้วๆ มา....คืออะไร
แค่เพราะอยากลองใจหรือแค่ให้ความหวัง
แค่เดินผ่านมาหรือว่าคิดจะจริงจัง
หรือแค่คนคอยประทังในยามที่เธอไม่มีใคร
บอกมาสิ...ว่าฉันยืนผิดที่ผิดเวลา
ไม่ได้ต้องการแต่ก็เดินเข้ามายามที่เธอหวั่นไหว
ฉันคิดเองเออเองในขณะที่เธอไม่ได้ตั้งใจ
บอกมาเถอะ....ไม่เป็นไร...ฉันเป็นอะไรก็ได้..มันไม่สำคัญ
4 กุมภาพันธ์ 2548 13:04 น.
นางสาวใบไม้
แค่เพียงความคำนึง ที่ส่งมาถึงกันบ้าง
เท่านี้....ชีวิตที่อ้างว้างก็มีความหมาย
หนึ่งนาทีที่ส่งเสียงมาทักทาย
รู้มั๊ย....มันทำให้ใครคนหนึ่งยิ้มได้ไปทั้งวัน
เธออาจไม่ใช่คนที่วิเศษไปทุกสิ่ง
แต่เป็นคนในความจริง...ที่พิเศษสำหรับฉัน
เธอทำให้ชีวิตนี้...มีค่ากว่าทุกทุกวัน
แม้แค่รอยยิ้มที่ให้กันเท่านั้น....ฉันก็ดีใจ
อาจเป็นเพียงหนึ่งคนที่เดินผ่านมา
และไม่รู้ว่าจะเดินไปด้วยกันถึงวันไหน
หากแต่วันนี้...เป็นอีกวันที่ฉันพอใจ
ขอบคุณนะ...ที่เป็น....ใครคนนั้น
หน้าส่วนตัว
1025
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟนางสาวใบไม้
