25 พฤศจิกายน 2548 07:38 น.
นางสาวใบไม้
ทอดถอนใจด้วยเหตุใดหรือที่รัก
เคยแน่นหนักกลับอ่อนไหวเปลี่ยนไปได้
หรือหมดแล้วเคยไว้เนื้อเชื่อถือใจ
นี่ใช่ไหมที่เธอพ้อต่อว่ากัน
คำว่ารักจากปากที่ฝากไว้
มั่นใจได้ว่าแน่วแน่ไม่แปรผัน
ใช่เพียงแค่เพ้อพร่ำร่ำจำนรรจ์
แต่ใจยังคงมั่นอย่าหวั่นเลย
เพียงอดทนจนถึงซึ่งที่หวัง
โปรดจงรั้งรอหน่อยหนอใจเอ๋ย
อย่าเพิ่งชังทำทีท่าว่าเฉยเมย
กระไรเลย..ยิ้มอีกหนสิคนดี
แล้วอย่าถามนะว่ารักสักแค่ไหน
เพราะหัวใจมีให้ไม่หน่ายหนี
เพียงเธอนั้นที่พร้อมจะยอมพลี
ใช่แค่เพียงวจี..ที่เอ่ยไป
ฉันไม่ขอให้รอจนชั่วนิรันดร์
แต่ขอให้เชื่อมั่นอย่าหวั่นไหว
ให้รู้ว่าทั้งหมดของหัวใจ
จะชาตินี้..ชาติไหน..ยกให้เธอ
23 พฤศจิกายน 2548 16:27 น.
นางสาวใบไม้
คนของความรัก......
ฉันปรารถนาจะเอนพักในตักอุ่น
ใต้ลมหายใจละไมละมุน
ขอฉันนอนหนุนตักเธอนะคนดี
ก่อนจะถึงวันพรุ่ง......
เก็บทุกความหมายมุ่งของวันนี้
เป็นช่วงเวลาที่ดีแสนดี
ว่าครั้งหนึ่งตรงนี้เคยมี...เธอ
ค่ำคืน...เหน็บหนาว
ยังคงปวดร้าวในใจเสมอ
หนึ่งคนเจ็บช้ำพร่ำละเมอ
เพรียกรักเก้อไม่มีเธอ...อีกต่อไป
ฉันจึงทวงถามถึงความรัก....
เพื่อทายทักวันวานอันหวานไหว
แม้ถึงวันจำลาร้าง...ห่างไกล
ในความห่วงใยเราจะไม่ไกลกัน
คนของความรัก....
อ้อมกอดเธอเป็นที่พำนักสุดท้ายของฉัน
แม้เวลาอาจพรากเราจากกัน
หากลมหายใจแห่งรักนั้น..คงมั่นนิรันดร
21 พฤศจิกายน 2548 14:26 น.
นางสาวใบไม้
ความรัก...เจ้าเอย
อยู่หนใดช่วยเฉลยให้รู้บ้าง
กลางสายหมอกเมฆฝันอันเลือนลาง
หรือระหว่างเวิงฟ้ากว้างในทางจร
บนทางเดินว่างเปล่าเจ้าอยู่ไหน
ได้ยินไหมลมหายใจใครทอดถอน
กลางคืนวันเหน็บหนาวจนร้าวรอน
หรือสิ้นแล้วเคยอาวรณ์เหมือนก่อนกาล
เจ้ามาจากพรากไปไม่คืนกลับ
มาลาลับสิ้นรักสมัครสมาน
รักเจ้าเอยจากไปให้ทรมาน
ต้องร้าวรานเพราะรักไม่กลับคืน
อยู่แห่งไหนหนอรัก...สลักจิต
รำลึกไหมสักนิดเคยชิดชื่น
ปล่อยคนรอชอกช้ำทนกล้ำกลืน
มาผันแปรเป็นอื่นให้ขื่นใจ
เสียงหัวใจพร่ำเพรียกร่ำเรียกหา
โอ้รักเอยลับลาน้ำตาไหล
ต่อแต่นี้นับวันห่างเลือนร้างไกล
รักจะอยู่หนใด...ไม่รู้เลย
18 พฤศจิกายน 2548 12:47 น.
นางสาวใบไม้
แอ็ปเปิ้ล.....
อักษรแห่งมิตรภาพเดินทางข้ามขอบฟ้า
เก็บสิ่งดีดีใส่กล่องเวลา แนบข้อความว่า ...แด่วันที่สดใส...
สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมาก ๆ นะ มิตรภาพแดนไกล
ฝากส่งของขวัญ ไปกับเที่ยวบินความห่วงใย ไทยแลนด์
เมื่อเธอได้รับ ขอให้รอยยิ้ม แตะแต้มบนโลกกว้าง
แบ่งปันความสุขบาง- บาง ให้คนอื่น ๆ นับหมื่นแสน
ในยามที่สายลมพัดโบก ให้รู้ว่านั่นคือ คำขอบคุณจากต่างแดน
มากมายความตอบแทน ที่ล้ำค่า ในชีวิตเธอ
เดินทางผ่านเวลากี่ฤดูฝน กี่ลมหนาว
ขอให้ทุกย่างก้าวคือประสบการณ์เติมชีวิตเธอให้งดงามเสมอ
ทั้งความรัก ครอบครัว การงาน ขอให้บังเกิดสิ่งดีดีแด่เธอ
จากนี้และตลอดไปเสมอ ... Happy Birthday To You อีกที
ใบไม้........
ส่วนฉัน...มีเพียงกลีบดอกไม้ในทุกถ้อยตัวอักษร
ร้อยเป็นมาลัยคำกลอนมาอวยพรให้เธอในวันพิเศษอย่างวันนี้
เก็บหยาดน้ำค้างใส..ที่พร่างพรมไปในทุ่งหญ้าเขียวขจี
มามอบให้คนดี.....ขอให้เธอมีรอยยิ้มเช่นนี้..ตลอดไป
ในบทเพลงแห่งความไกลห่าง
อาจมีท่วงทำนองที่ทำให้เธออ้างว้างและรู้สึกหวั่นไหว
ก็ขอให้เธอรู้ไว้นะคนดี....จากที่ตรงนี้ที่ไกลแสนไกล
ฉันจะส่งเพลงแห่งความห่วงใย...บรรเลงจากหัวใจส่งไปให้เธอ
และทุกทุกการเดินทางของเข็มนาฬิกา
ทั้งวินาทีนี้..และวันหน้าขอให้เธอมีความสุขเสมอ
ทุกนาทีแห่งชีวิตต่อแต่นี้..ขอสิ่งดีงามผ่านเข้ามาให้พบเจอ
คือของขวัญจากใจมอบให้เธอ....เป็นกำลังใจให้เสมอ...HAPPY BIRTHDAY
18 พฤศจิกายน 2548 10:21 น.
นางสาวใบไม้
ทานตะวันเหลืองอำพันอันเจิดจ้า
เหยียดกิ่งก้านตระการตาทาบฟ้าใส
ทานรวีสีทองผ่องอำไพ
สูงไสวชูช่อรอตะวัน
แม้สูงสุดแสนไกลเกินไขว่คว้า
เพียงผกาลดาไพรโชนไฟฝัน
หวังสุรีย์สาดส่องปองสัมพันธ์
จึงจงรักต่อตะวันอันร้อนแรง
ด้วยศรัทธาจึงหมายมาดฝากชีวิต
พร้อมอุทิศพลีกายไม่หน่ายแหนง
ทานตะวันไม่ท้อทดหมดเรี่ยวแรง
ให้เปลวแดดส่องแสงชุบแรงใจ
เจ้าแย้มกลีบยิ้มรับกับแดดจ้า
เอนกายหาแสงตะวันไม่หวั่นไหว
หากจะรักจงหมายมั่นอย่าพรั่นใจ
แย้มยิ้มใสอย่างกล้าหาญเช่นทานตะวัน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟนางสาวใบไม้
1965
