17 เมษายน 2547 11:19 น.
นางสาวใบไม้
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
พร้อมกับคำว่า คิดถึง กันเสมอ
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ ที่ได้รับจากเธอ
แม้เป็นเพียงความพลั้งเผลอที่เธอไม่ได้ใส่ใจ
แต่ฉันไม่เคยเสียใจกับทุกคำที่เคยบอก
คำที่ออกจากส่วนลึก - -ไม่ใช่เพราะความอ่อนไหว
และยังคงยืนยันคำเดิมว่า รักเธอ ตลอดไป
แม้วันนี้เธอจากไป - - และไม่อาจจะหวนคืน
12 เมษายน 2547 20:12 น.
นางสาวใบไม้
จากบ้านมาไกล..สุดปลายฟ้า
เฝ้าถวิลหาแผ่นดิน..ถิ่นอาศัย
ได้แค่เพียงครวญคร่ำร่ำในใจ
ว่าคงในอีกไม่นานได้แนบเนา
สดับฟังกลอนสงกรานต์..วังเวงแว่ว
ปีใหม่แล้วกลับลับไกลไม่เหมือนเขา
คิดถึงแม่..คิดถึงพ่อ..ถึงบ้านเรา
ก่อนเคยเฝ้ารดน้ำ..ฉ่ำวิญญา
เย็นอุรา..เย็นกายเถิดที่รัก..
คนไกลจักเฝ้าขอพรพระรักษา
แม้ตัวไกลแต่ใจใกล้ไม่ห่างมา
พร่ำฝากต่อดินฟ้า..โปรดคุ้มครอง..
12 เมษายน 2547 15:16 น.
นางสาวใบไม้
จากบ้านมาไกล..สุดปลายฟ้า
เฝ้าถวิลหาแผ่นดิน..ถิ่นอาศัย
ได้แค่เพียงครวญคร่ำร่ำในใจ
ว่าคงในอีกไม่นานได้แนบเนา
สดับฟังกลอนสงกรานต์..วังเวงแว่ว
ปีใหม่แล้วกลับลับไกลไม่เหมือนเขา
คิดถึงแม่..คิดถึงพ่อ..ถึงบ้านเรา
ก่อนเคยเฝ้ารดน้ำ..ฉ่ำวิญญา
เย็นอุรา..เย็นกายเถิดที่รัก..
คนไกลจักเฝ้าขอพรพระรักษา
แม้ตัวไกลแต่ใจใกล้ไม่ห่างมา
พร่ำฝากต่อดินฟ้า..โปรดคุ้มครอง..
12 เมษายน 2547 12:22 น.
นางสาวใบไม้
เวลา...ทำให้เราได้เรียนรู้คำว่ารัก
กับ......การทำความรู้จักซึ่งกันและกัน
คน......ที่ห่างไกลได้โยงใยความสัมพันธ์
สองคน...ผูกพันกันด้วยหัวใจ
เวลา...ที่ผ่านไปไม่หวนคืน
กับ......การหยิบยื่นหนทางใหม่ๆ
คน.....ที่เคยชิดใกล้กลับแปรเปลี่ยนไป
สองคน...ต่างมีทางเลือกใหม่ให้ก้าวเดิน
เวลา...สอนให้เรียนรู้คำว่ารักและลาจาก
กับ.....ความพลัดพรากและห่างเหิน
คน...มีชีวิตก็ต้องก้าวเดิน
สองคน...ต่างต้องเผชิญสิ่งใหม่ด้วยตัวเอง
9 เมษายน 2547 08:19 น.
นางสาวใบไม้
คืนนี้ไม่อยากหลับตา...
กลัวว่าความจริงที่มีจะเลือนหาย
หากตื่นมาอีกทีแล้วสิ่งที่มีจะกลับกลาย
...ฉันจะทนอยู่ได้อย่างไร...
โลกแห่งความจริงของฉันมีเพียงเธอ
แต่ไม่รู้เธอวางฉันไว้ตรงไหน
ไม่เป็นไรหรอกนะไม่เป็นไร
ขอฉันเป็นแค่ใครที่เฝ้ารอเธอ
แม้ฉันจะพอใจกับสิ่งที่เป็นในวันนี้
แต่ลึกๆก็ยังแอบหวังไว้เสมอ
ว่าสักวันจะได้เป็นตัวจริงของเธอ
ตื่นขึ้นมา..ไม่ต้องเพ้อ..อยู่เดียวดาย
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟนางสาวใบไม้
หน้าส่วนตัว
797
