16 ธันวาคม 2547 16:22 น.
นางสาวใบไม้
ฉันก็ย้ำกับเธอเสมอมา
ว่าเป็นแค่คนธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น
มีบ้างที่อาจซุ่มซ่าม...โก๊ะๆกึ่มๆในบางวัน
และอาจจะดูช่างฝัน....ในบางที
ฉันก็ยังไม่เข้าใจตัวเองสักเท่าไหร่
ว่าทำไมอะไรต่อมิอะไรจึงดูแย่ได้ขนาดนี้
ทั้งๆที่พยายามจะทำทุกอย่างให้มันเข้าที
แต่ดูเหมือน...มันก็ยังไม่ดีอย่างที่อยากให้เป็น
ก็เนี่ยแหละตัวฉัน.......
วุ่นวาย...เรื่องมาก...อย่างที่เธอเห็น
แม้จะกลัวเธอรำคาญที่โทร.ไปอ้อนเช้าอ้อนเย็น
แต่มันก็จำเป็นตรงที่....ผู้หญิงคนนี้...คิดถึงเธอ
ขอแค่ให้เข้าใจกันหน่อยเท่านั้น
ถึงแม้ฉันจะดื้อ....จะรั้นก็คิดถึงเธอเสมอ
อาจไม่ได้ดีพร้อมหรือว่ามีค่า...เลิศเลอ
แต่สิ่งที่ให้เธอ.....คือรักจริง....จากหัวใจ
2 ธันวาคม 2547 08:36 น.
นางสาวใบไม้
แล้วเธอก็จะเข้าใจฉันในสักวัน
ว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่ทำให้ฉันเป็นเหมือนเดิมไม่ได้
ไม่ใช่เพราะวันเวลาหรือระยะทางที่ทำให้เราห่างไกล
ไม่ใช่เพราะไม่รัก...ไม่ห่วงใย....หรือไม่ใส่ใจกัน
เพียงแต่ยังคงจดจำทุกถ้อยคำของเธอได้
คำที่เธอเคยขอไว้คือเหตุผลสำหรับฉัน
แม้อยากลืมว่าเคยเสียกี่หยดน้ำตาให้รินไหลไปกับมัน
แต่ยิ่งอยากลืมเท่าไหร่กลับยิ่งจำจนขึ้นใจ
ให้ฉันทบทวนให้เธอฟังทุกคำพูดก็ยังได้
...ขอร้องนะ...ถ้ารักกันจริงอย่าฉุดรั้งกันไว้จะได้ไหม
ไหนบอกว่ารักกันแล้วคำรักของฉันมันวัดด้วยอะไร
ไหนล่ะ...ถ้าจริงใจก็ปล่อยให้เธอจากไปด้วยดี
ฉันเคารพการตัดสินใจของเธอเสมอ
ทั้งที่ไม่เคยคิดว่าจะพบเจออะไรที่เลวร้ายได้เท่านี้
แต่เมื่อมันเป็นความต้องการของเธอ...ฉันก็ยินดี
ทั้งที่ไม่รู้ว่าต่อจากนาทีนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร
จนถึงวันนี้....วันที่เธอเดินกลับมา
และเอ่ยปากบอกว่าอยากให้เป็นเหมือนเดิมได้ไหม
ที่ผ่านมาเธอผิดเองที่ทำร้ายคนที่รักและไว้ใจ
ขอโอกาสได้ไหม...ให้เธอได้แก้ตัวใหม่..อีกสักที
ถึงเวลาที่ฉันจะบอกให้เธอได้รู้และเข้าใจ
แม้ฉันจะไม่มีใครใหม่...แต่ใช่ว่าฉันจะหยุดยืนอยู่กับที่
ชีวิตยังต้องก้าวไปข้างหน้าเพื่อค้นหาสิ่งดีดี
และเวลาที่เคยมี....สำหรับเธอ...มันไม่มีทางย้อนกลับมา
สักวัน....แล้วเธอก็จะเข้าใจเหตุผลของฉัน....
ว่าสายน้ำที่ไหลไปนั้น....ไม่เคยไหลคืนกลับมาหา
คงเหลือไว้แต่ร่องรอย...ตลอดหนทางยาวนานที่ผ่านมา
และเป็นบทเรียน..ในการก้าวไปข้างหน้า..ก็เท่านั้นเอง..
หน้าส่วนตัว
1315
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟนางสาวใบไม้
