12 เมษายน 2547 12:22 น.
นางสาวใบไม้
เวลา...ทำให้เราได้เรียนรู้คำว่ารัก
กับ......การทำความรู้จักซึ่งกันและกัน
คน......ที่ห่างไกลได้โยงใยความสัมพันธ์
สองคน...ผูกพันกันด้วยหัวใจ
เวลา...ที่ผ่านไปไม่หวนคืน
กับ......การหยิบยื่นหนทางใหม่ๆ
คน.....ที่เคยชิดใกล้กลับแปรเปลี่ยนไป
สองคน...ต่างมีทางเลือกใหม่ให้ก้าวเดิน
เวลา...สอนให้เรียนรู้คำว่ารักและลาจาก
กับ.....ความพลัดพรากและห่างเหิน
คน...มีชีวิตก็ต้องก้าวเดิน
สองคน...ต่างต้องเผชิญสิ่งใหม่ด้วยตัวเอง
9 เมษายน 2547 08:19 น.
นางสาวใบไม้
คืนนี้ไม่อยากหลับตา...
กลัวว่าความจริงที่มีจะเลือนหาย
หากตื่นมาอีกทีแล้วสิ่งที่มีจะกลับกลาย
...ฉันจะทนอยู่ได้อย่างไร...
โลกแห่งความจริงของฉันมีเพียงเธอ
แต่ไม่รู้เธอวางฉันไว้ตรงไหน
ไม่เป็นไรหรอกนะไม่เป็นไร
ขอฉันเป็นแค่ใครที่เฝ้ารอเธอ
แม้ฉันจะพอใจกับสิ่งที่เป็นในวันนี้
แต่ลึกๆก็ยังแอบหวังไว้เสมอ
ว่าสักวันจะได้เป็นตัวจริงของเธอ
ตื่นขึ้นมา..ไม่ต้องเพ้อ..อยู่เดียวดาย
6 เมษายน 2547 11:38 น.
นางสาวใบไม้
ตรงเส้นขอบฟ้า..
ในวันที่เราไกลห่างเช่นนี้
ฉันขอแค่คำสัญญานะคนดี
. แม้วันเดือนปีจะเคลื่อนไป..
สัญญาได้ไหม - - - ว่าจะไม่ลืมกัน
แม้คืนวันจะหมุนผ่านสักเพียงไหน
ช่วยเก็บความคิดถึงให้เปี่ยมล้นใจ
เพื่อมอบให้ในวันที่เราได้พบกัน
26 มีนาคม 2547 11:00 น.
นางสาวใบไม้
ขอแค่คิดถึง...
ไม่ต้องลึกซึ้งก็ได้
ขอแค่เป็นเพียงใคร
ที่เธอใส่ใจ...
...บ้างก็พอ.....
หน้าส่วนตัว
1622
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟนางสาวใบไม้
