หน้าส่วนตัว
ด อ ก รั ก นี้ ผู้ ใ ด ห น อ ม อ บ ใ ห้ เ จ้ า
ใ ห้ ข ล า ด เ ข ล า ยิ่ ง นั ก มิ ก ล้ า ถ า ม
ก ลั ว ด อ ก รั ก ด อ ก นั้ น จ ะ ติ ด ต า ม
ทำ ใ ห้ ข้า ค รั่ น ค ร้ า ม ย า ม ค่ำ คื น
ก ลั ว ด อ ก รั ก ด อ ก นั้ น เป็ นรั ก ซ้ อ น
ที่ มิ อ า จท อ ด ถ อ น ห้ ว ง ใ จ ใ ห้ ท น ฝื น
ก ลั ว ด อ ก รั ก นั้ น ทำ ข้ า ก ล้ำ ก ลื น
มิ ก ล้ า ขื น พู ด อ อ ก เ พ ร า ะ ใ จ เ ก ร ง..
ด อ ก รั ก บ า น บ น ล า น ใ จ ใ น วั น นี้
คื อ ค ว า ม ห ม า ย สิ่ ง ดี ดี ที่ ค้ น ห า
ต อ บ ไ ม ต รี แ ท น น้ำ ใ จ ที่ ใ ห้ ม า
ห นึ่ ง ด อ ก รั ก แ ท น ค่ า ว่ า ค ะ นึ ง..
* * ฝ า ก ด อ ก รั ก แ ท น รั ก สั ก ร้ อ ย ด อ ก
ฝ า ก คำ บ อ ก บ อก คำ รำ พั น ถึ ง
ฝ า ก ด ว ง ใ จ ใ จ เ ดี ย ว ไ ป เ กี่ ย ว ต รึ ง
ฝ า ก คำ ห นึ่ ง คำ นั้ น . . . ฉั น รั ก เ ธ อ . . .* *
- - - - - -- - - - - -
1037
ทำไมเธอมองฉันเหมือนคนแปลกหน้า
ทำท่าทีเย็นชา...ท่าเมินเฉย
ไม่มีรอยยิ้ม...เสียงหัวเราะเหมือนอย่างเคย
ไม่มีแม้สักคำที่จะเอ่ยเผยวาจา
ผิดหวังมากใช่มั๊ย....กับสิ่งที่ฉันเป็น
สิ่งที่ฉันแสดงให้เห็น...มันอาจจะหนักหนา
กับคนคนหนึ่งที่ทำให้เธอต้องเสียเวลา
รู้สึกยังไงก็พูดออกมา...จะได้รู้ซะที
ได้โปรดเถอะ...พูดออกมาสักคำ
ต่อให้เจ็บให้ช้ำ...ก็ดีกว่าเก็บงำไว้อย่างนี้
ไม่เป็นไร...ต่อจากนี้จะเสียใจฉันก็ยินดี
ดีกว่าทิ้งไว้อย่างนี้....ให้ยิ่งทรมาน
ฉันผิดเอง...ที่ห้ามใจไว้ไม่ได้
มิตรภาพจึงกลายเป็นความร้าวฉาน
แค่เพื่อนใช่ไหม...คือสิ่งที่เธอต้องการ
สิ่งดีดี....ในวันวานจึงจะหวนคืนมา
ขอแค่...ให้ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเดิม
เหมือนวันแรกเริ่ม....อย่างที่ใจถวิลหา
ขอแค่...ความเป็นเพื่อนกลับคืนมา
จะให้แลกกับน้ำตา...ฉันก็เต็มใจ
ท้องฟ้า.....กว้างเพียงไหนใครรู้บ้าง
ทะเลเวิ้งว้างสิ้นสุดตรงจุดไหน
ดวงดาวบนนภามากมายสักเท่าใด
เม็ดทรายมีเท่าไร...บนผืนทรายสุดสายตา
อีกสักกี่สายรุ้งทอคุ้งโค้ง
จึงจะโยงจนรอบชิดขอบฟ้า
อีกสัก....กี่ราตรีกี่ทิวา
ผืนน้ำและแผ่นฟ้าจะพบกัน
....เหมือนฉันและเธอ....
ทำได้เพียงแค่เจอในความฝัน
ค้นหาคำตอบในความจริง...คือความเงียบงัน
จะกี่คืนกี่วัน....คำตอบนั้น....ไม่เคยมี
ฉันมีดอกไม้มาให้...
มีความห่วงใยมาฝาก...
ความคิดถึงก็มีมาก
ออกมาจากห้วงดวงใจ
รับไว้นะคนดี...
ความเอื้ออารีจากคนไกล
ห่างถึงครึ่งฟ้ายังเหมือนใกล้
หากเรามีใจส่งถึงกัน
............................................
ฉันมีความรู้สึกดี ๆ ให้คุณ .... มีความห่วงใยให้คุณ
โดยที่ไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้น
คุณจะรับหรือมิรับมิเป็นไร .....แค่ได้ให้คุณก็พอ
อย่างน้อยนี้คือความรู้สึกดี ๆ ที่เรามีให้แก่กัน
เราจะมีความหวังดีต่อกันอย่างนี้เรื่อย ๆ ไป
..........................................
ฉันเองก็รู้สึกดี
ไม่ต่างกับที่เธอมีให้ฉัน
เป็นห่วงเป็นใยร้อยพัน
ไม่มีสิ่งใดมากั้นกาง
อาจจะทำได้แค่นี้
แค่เพียงคนดีไม่เมินหมาง
น้ำใจมีให้ไม่จืดจาง
หวังลบรอยอ้างว้างในหัวใจ
ในอ้อมกอด....ฤดูกาล....ที่ผ่านผัน
พราวผสม....สายฝัน....บนห้วงหาว
ความชุ่มชื้น.....ของสายธาร....ที่ทอดยาว
ดอกไม้บาน....เต็มราว....ที่ริมรั้ว
เก็บเรียงร้อย....เป็นมาลัย...ดอกไม้
จะวางไว้....บนหัวใจ...ใครถ้วนทั่ว
แม้สายหมอก...เลือนลาง...พรางจนมัว
ก็มิกลัว....ที่จะมอบ...มวลมาลี
กาลเวลา....วันวาน....เวียนผ่านแล้ว
ไม่คลาดแคล้ว....ไม่รุกเร้า...ไม่เร็วรี่
ผ่านมาแล้ว....ผ่านไป....ไม่รอรี
ไม่หลงเหลือ....สิ่งนั้นนี้....เผื่อผู้ใด
ก็มีแต่....ตัวเธอ....เพียงเท่านั้น
ฝากสิ่งใด....ให้คืนวัน....ไว้บ้างไหม
ทั้งความงาม....ความดี....ที่เป็นไป
เติมคุณค่า....ให้สมวัย....ที่ล่วงเลย
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings
นางสาวใบไม้ เลิฟ 2 คน
Lovers
0 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings
นางสาวใบไม้ เลิฟ 0 คน
