26 สิงหาคม 2553 14:26 น.
นางสาวพระอาทิตย์
หนูเป็นสาวแสนสวยรวยสมอง
มิบกพร่องทางจิตจนผิดผัน
เจรจาไพเราะเสนาะกรรณ
อาจมีบ้างบางวันปากกรรไกร
สิทธิ์ของเขาของเราหนูเคารพ
มิต้องกลบตีนกาทำหน้าใส
มิหลงตนเก่งกล้ายิ่งกว่าใคร
โปรดรู้ไว้ใครหลู่ขอสู้ตาย
หนูขาวสวยหมวยอึ๋มมิซึมทื่อ
ทั้งเท้ามือผ่องผุดเป็นจุดขาย
สองนัยน์ตาหวานซึ้งตรึงใจชาย
งอนบั้นท้ายหนุ่มเหน้าบอกเย้ายวน
มิตีโพยตีพายให้ขายหน้า
มิหูหนาตาเล่อร่ำโหยหวน
มิรอบรู้อย่างเป็ดจริงเท็จทวน
กลิ่นเต่าหนูหอมหวนใคร่ชวนดม
หนูเป็นสาวแสนสวยรวยเสน่ห์
มิหลากเล่ห์ร้อยกระบวนครวญขื่นขม
บางคราวหนูอาจบ้าตามอารมณ์
แต่...คนชมนักหนาหนู...น่ารัก
24 สิงหาคม 2553 00:28 น.
นางสาวพระอาทิตย์
ฉันอ่อยเหยื่อล่อปลานั่งฮากลิ้ง
ฝูงกระทิงแสนงกรุมฉกเหยื่อ
แย่งฮุบกินลงท้องกลืนคล่องคอ
แล้วลับลับล่อล่อหยอกล้อกัน
ฉันอ่อยเหยื่อหลายวันจนมันคุ้น
แม้น้ำขุ่นน้ำใสเชื่อใจฉัน
เห็นเป็นเพื่อนแสนดีทุกวี่วัน
คุ้นเคยขั้นชูคอเพื่อขอกิน
เมื่อหลอกล่อจนหลงจึงลงเบ็ด
หวังผัดเผ็ดปลากระทิงอร่อยลิ้น
ปลาฮุบเหยื่ออย่างเคยเพราะเคยชิน
ต้องดีดดิ้นเสียงกรอดหวังรอดตาย
ตัวแล้วตัวเล่านั้นถูกฉันตก
มิสะทกสะท้านเพื่อนบ้านหาย
หลงรสเหยื่อฮุบตอดจนวอดวาย
ผลสุดท้ายตายยังอ้าง...เพราะวางใจ (คน จะจนใจเอง)