26 พฤษภาคม 2548 23:03 น.
นางสาวธรรมดา
เธอคือเหตุผล...ให้คนคนนี้ยังมีลมหายใจ
ยังชีวิตที่เดียวดายและอ่อนล้า
ให้มีเรี่ยวแรงต่อไปไร้รอยน้ำตา
เธอเยียวยาให้ได้ไว้ด้วยรัก
เธออาจเป็นใครที่ฟ้ากำหนดให้มาพบกัน
และผูกพันฉันไว้ในความรัก
สิ้นสุดการรอคอยและพลัดพราก
และจากนี้ไป...คงไม่อาจรักใคร...ได้เท่ารักเธอ
25 พฤษภาคม 2548 20:11 น.
นางสาวธรรมดา
จากผู้หญิงคนหนึ่ง...ถึงผู้ชายที่เธอรัก
ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้
การได้รักใครสักคน...ก็สุขล้นเต็มที
แม้รักนี้เป็นไปได้...แค่ในหัวใจ
จากผู้หญิงคนเก่าที่ยังเฝ้าห่วงหา
แม้เธอไม่เคยรู้....ว่าฉันอยู่ตรงไหน
แค่ฉันรู้ว่าฉันรักเธอ...เสมอ..และตลอดไป
เท่าที่ผู้หญิงรักผู้ชายได้คนนึง
หน้าส่วนตัว
919
