30 มกราคม 2547 17:59 น.
~::นางมารพเนจร::~
โอ้ละเห่....โอ้ละชา...
เสียงเพลงหวานแว่วมากับลมไหน
ลมเหนือเยือกหนาวหรือลมว่าวอุ่นไอ
ไม่ว่าลมใดๆล้วนพัดรักจากใจให้เธอ
หอมเอย....หอมนัก....
สุดจะหักห้ามใจให้พร่ำเพ้อ
หอมละมุนกรุ่นไอจากใจเธอ
หอมเสมอเหนือห้วงผ่านกาลเวลา
ฝันเอย....ฝันหวาน....
รักจารฝากไว้ในห้วงฝัน
เกาะเกี่ยวเรียวร้อยถ้อยจำนรรจ์
พบกันในฝันรักสลักใจ
ตรึงเอย....ตรึงจิต....
ยิ่งคิดยิ่งพะวงหลงใหล
เสน่หาตรึงตาตรึงใจ
เฝ้าใฝ่ปรารถนาวิญญาณ์มาลย์
รอเอย....รอคอย....
เอารักร้อยกลอยใจให้ขับขาน
จะกี่วันกี่คืนหรืออื่นกาล
ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา.
28 มกราคม 2547 14:24 น.
~::นางมารพเนจร::~
...ครั้งหนึ่ง ซึ่งใจ ไหวหวาม
คนงาม เธอจำ ได้ไหม
เราสอง ผูกพัน ฝันไกล
สัญญา มอบใจ ในรักเดียว
...เกี้ยวพอ ต่อรัก หนักล้น
ทิ้งคน ของอีกฝ่าย ไม่แลเหลียว
ต่างรีบ เร่งรัด ปีนเกลียว
ประเดี๋ยวเดียว ก็ยึด ครองกัน
...และตอนนี้ มาถึง ซึ่งปลายทาง
ช่องว่าง เริ่มไร้ ใดๆกั้น
ความรัก ความชอบ ก็เริ่มตัน
เพราะเธอฉัน ต่างเริ่ม ปันใจ
...ก็มันเป็น สันดาน คนเจ้าชู้
มีทั้งคู่ อยู่กัน อย่างไรได้
ในเมื่อมอง คนรัก เป็นของตาย
สิ่งสุดท้าย คงจบลง ตรงแยกทาง
...อย่ามาโทษ โกรธใคร จะดีกว่า
อย่ามาบีบ น้ำตา ให้ลึกล้ำ
คนใจง่าย ที่ไหน เขาก็ทำ
น่าจะจำ ใส่ใจ ได้นานแล้ว.
27 มกราคม 2547 00:01 น.
~::นางมารพเนจร::~
...กลางคืนเธอ อ้อนออด กอดกับฉัน
ส่วนกลางวัน พร่ำกอด พลอดรักเขา
เลยสงสัย ใจเธอ เหนื่อยหรือเปล่า
เก่งไม่เบา ลื่นตลอด ยอดสับราง
ใจของเธอ คงใส่รัก ได้หนักล้น
คนหลายคน เธอรักได้ ไร้ปัญหา
แล้วใจจริง เธอกอดใคร เล่าแก้วตา
หรือปัญหา อยู่ที่ว่า เธอไร้ใจ...
24 มกราคม 2547 01:09 น.
~::นางมารพเนจร::~
ณ.ทะเล สีฝัน ใต้จันทร์เศร้า
มีเพียงเงา จันทาบ อาบท้องน้ำ
พราวระยับ วับวาว ราวติดตาม
มีคำถาม สงสัย ในวานวัน
ที่ชายฝั่ง ถั่งโถม โหมด้วยคลื่น
หญิงสาวยืน ปล่อยใจ ไหวสะท้าน
ความคิดถึง รึงเร้า เงาอดีตกาล
ภาพวันวาน คอยหลอกหลอน ทอดถอนใจ
ในวันนี้ ไม่มีเขา เหมือนเก่าก่อน
ใจอาวรณ์ น้ำตาตก อกสลาย
จะกี่คืน ที่ทะเล ก็เดียวดาย
กี่เม็ดทราย หรือจะเท่า ความร้าวราน.
19 มกราคม 2547 10:36 น.
~::นางมารพเนจร::~
....เจ็บร้าวคราวรักหักเป็นสาม
เหมือนไฟลามเผาใจไหม้หมอง
เธอมีถึงสองนางหวังปอง
ฉันจำต้องกล้ำกลืนฝืนใจ
....ยอมทนแม้เพียงนางรอง
คอยแอบมองน้ำตารินไหล
เหมือนมีดกรีดฝังลงกลางใจ
ยามนางใดอิงแอบแนบเธอ
....ให้เป็นที่สุดท้ายไม่ว่า
จะเฝ้าคอยเธอมาหาเสมอ
ทั้งชีวิตอุทิศแล้วรักเธอ
ขอพบเจอแม้วายวางเพียงนางรอง.