ก็ แ ค่ อ ย า ก ดื่ ม น้ำ เ ป ล่ า

นางฟ้าซาตาน

เมื่อหลายวันก่อนนั่งคุยกับเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันนานมาก
น่าจะตั้งแต่เรียนมัธยม (ไม่อยากนับปีเพราะจะทำให้จิตตก)
คุยกันไปเรื่อยเปื่อย...แต่ไม่ไร้สาระ

และในบทสนทนาสนุกสนานนั้น
กลับมีบางอย่างที่น่าคิดทีเดียว

เพื่อนเริ่มต้นง่ายๆด้วยคำถามที่ว่า..
ปกติแล้วชอบดื่มน้ำอะไรเป็นพิเศษ
เอาแบบชนิดที่ว่า...ต้องดื่มไปตลอดชีวิตเลยนะ


เราก็เลยตอบเพื่อนว่า
มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์นะ ถ้าจะให้เลือกดื่มน้ำเนี่ย

ตอนเป็นวัยรุ่น(ตอนปลาย) รู้ทั้งรู้ว่า..เหล้าเบียร์น่ะมันไม่ดี
แต่เวลาได้ดื่มกับเพื่อนแล้วมันสนุกดี ก็เลยดื่มไปเรื่อยๆ
พอโตมาอีกหน่อย มันคงถึงจุดอิ่มตัว
น้เปลี่ยนนิสัยที่เคยชอบ ก็ไม่ชอบแล้ว
คงเป็นเพราะไม่มีเพื่อนมานั่งดื่มด้วย

หรือบางครั้งที่เหนื่อยๆ
ดื่มนำอัดลมไปก็ช่วยให้คลายเหนื่อยได้เยอะเหมือนกัน
จริงหรือเปล่า?


แต่จริงๆแล้ว...ชอบดื่มน้ำเปล่าเย็นๆที่สุดเลย
ถ้าจะให้ต้องเลือกขอดื่มแค่น้ำเปล่าสะอาดๆเย็นๆตลอดชีวิตก้ได้ไม่เบื่อ


พอมาถึงช่วงนี้...ในสมองกลับโยงการดื่มน้ำไปเข้ากับความรักได้อย่างไรไม่รู้


คิดไปถึงว่า...
ถ้ามีผู้ชายมาให้เราเลือก 4 คน
เหล้า 
น้ำผลไม้
น้ำอัดลม
และน้ำเปล่า

ถ้าหากเราต้องอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต
คนที่จำเป็นและจะทำให้ชีวิตสดชื่นไปตลอด
ถึงแม้ว่า
จะไม่มีรสชาติ เป็นแค่ความสดใส ความอิ่มใจ
และใประโยชน์กับตัวเรามากที่สุด น่าจะเป็น "น้ำเปล่า"


ถ้าอยู่กับ "เหล้า" 
คงเป็นผู้ชายที่อยู่ด้วยแล้วสนุก
ถ้าชอบความท้าทาย ก็น่าจะเป็นชีวิตที่มีความสุข
เพราะอารมณ์จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ตามดีกรีของความเมา



ส่วน "น้ำผลไม้" น่าจะเป็นผู้ชายนุ่มๆอ่อนโยนๆ
และให้สารอาหารที่เป็นประโยชนืต่อร่างกาย
แต่ถ้าจะให้เรากินน้ำผลไม่ทุกวันทุกคืน
สงสัยน้ำตาลจะเพิ่มแน่นอน



ตอนเหนื่อยๆดื่มโคคาโคล่าก็คงดี
หายเหนื่อย...แต่ไม่ตลอด
สดชื่นได้เพียงชั่วครั้งชั่วคราว
แถมยังช่วยเพิ่มนำตาลในเลือดด้วยนะ


เพราะฉนั้น...น้ำเปล่านี่แหละ...ดีที่สุด