22 ธันวาคม 2551 17:13 น.
นางฟ้าซาตาน
จะให้ฉันรอไปอีกนานเท่าไร
เราถึงจะมีวันอยู่ใกล้มากกว่าวันนี้
อะไรจะเปลี่ยนไป ถ้าเราผูกพันมากกว่าวันที่เคยมี
หรือพิธีการ ประเพณี จะลบคืนวันดีๆของเรา
หรือเพราะว่าฉันดีไม่พอ
ไม่ใช่คนที่เธอเฝ้ารอในวันเหงา
ไม่ใช่คนที่เธออยากร่วมทาง แบ่งปันวันของเรา
ไม่ใช่คนที่เธออยากแบ่งเบาในทุกข์สุขของกันและกัน
เมื่อไม่อาจเป็นคนดีของเธอได้
อย่าปล่อยฉันเดียวดายล่องลอยอยู่ในความฝัน
อย่าให้ฉันคิดไปเอง ว่าเธอพร้อมจะมาผูกพัน
ช่วยบอกฉัน ว่าเราจะเดินไปพร้อมๆกันหรือต่างคนต่างไป
เธออึดอัด...ฉันรู้
ตัวฉันเองกับสิ่งที่เป็นอยู่ เธอรู้สึกได้บ้างไหม
นั่งนับวันรอ ขอความมั่นใจ
รอ..ทั้งที่ไม่รู้เมื่อไหร่ อะไรคือความลงเอย
------------------------------------------------
เห็นเพื่อนๆเข้าประตูวิวาห์กันหลายคู่
ไปร่วมงานที่ไหน
จะเจอแต่คำถามว่า เมื่อไรเราจะมีข่าวดี
เหอๆๆ ไปถามคนมาขอดีกว่ามะล่า
เพราะคนรอมาขอเนี่ย รอจนเหนื่อยใจ
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะจะไปขอเอง
ก็จะดูแรงส์เกินไป
ฮ่าๆๆๆ
------------------------------------------------
3 ธันวาคม 2551 00:35 น.
นางฟ้าซาตาน
5 ธันว์เวียนบรรจบ องค์ไกรภพเกษมสันต์
น้อมกราบองค์ราชันย์ พระมิ่งขวัญของชาวไทย
พรใดในโลกหล้า อัญเชิญมาแต่เทิดไท้
สำราญพระหฤทัย รวมหนึ่งใจไทยทุกคน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ตอนเด็กๆ จำได้ว่า ชอบนั่งดูรูปรับปริญญาที่ติดอยู่ข้างฝาบ้านของน้าๆ พี่ๆ พ่อ แม่ แล้วบอกกับตัวเองว่า จะตั้งใจเรียน เพื่อที่ว่าสักวันจะได้มีโอกาสเห็นในหลวงองค์จริงๆสักครั้งหนึ่งในชีวิต แต่แล้วฝันที่หวังไว้มาตั้งแต่เด็กๆก็ไม่มีโอกาสเป็นจริงได้ เพราะปีที่ท่านทรงพระราชทานปริญญาบัตรปีสุดท้ายเป็นปีที่พี่สาวรับพอดี แต่ไม่เป็นไร ทุกวันนี้ถึงจะเหนื่อยและท้อแค่ไหน มักจะมองดูท่านแล้วบอกกับตัวเองว่า ถึงแม้จะไม่ได้มีโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตนั้น แต่จะเป็นคนดี และทำหน้าที่ที่ได้รับมาให้ดีที่สุด ถึงมันจะเป็นเพียงหน้าที่เล็กๆที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกทั้งใบได้
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในโลกใบนี้ จงคุ้มครองในหลวงด้วยนะคะ