28 มกราคม 2551 18:52 น.
นางฟ้าซาตาน
เรื่องราวที่เราต่างพบเจอ
ถูกแบ่งปันให้กันเสมอในวันว่าง
อาจต้องห่างกัน...ยืนอยู่บนคนละเส้นทาง
ไม่เคยรู้สึกอ้างว้าง แม้สักนาที
อาจสัมผัสความเหงาบ้างเท่านั้น
แต่ไม่อาจทำให้ไหวหวั่นมากไปกว่านี้
เวลาที่โหยหา..แค่หลับตาลง..คิดถึงเธอ..คนดี
ความอบอุ่นมาแทนที่..น้ำตาที่เคยมี...จางหายไป
เธอ..จะเป็นเหมือนกันหรือเปล่า
ในทุกๆเรื่องราว...เธอยังมีฉันอยูใช่ไหม
ทุกนาทีที่ผ่าน...ทุกเส้นทางที่ต้องพบเจอกับใคร-ใคร
เสี้ยววินาทีของหัวใจ..เป็นของเราใช่หรือไม่..อยากรู้จัง
**ไม่ได้เข้ามาซะนาน...งานยุ่งมากเลยค่ะ
ฝากมาบอกว่า...คิดถึงเสมอๆนะคะ**