13 สิงหาคม 2550 20:48 น.
นางฟ้าซาตาน
-----------------------------------------------------------------
เมื่อไรเราจะได้เจอกัน
ฉันเฝ้าถามตัวเองเช่นนั้นเสมอ
กี่วันคืนแล้วนะ..ที่เราไม่ได้เจอ
เธอจะคิดถึงฉัน..บ้างไหมนะเออ..อยากรู้จัง
ในวันที่เดินผ่าน..
ไร้เธอเคียงข้าง..ร้างเส้นทางในรอยฝัน
ไม่เคยรู้สึกอ้างว้าง..แม้เพียงสักวัน
เพราะความรักของเธอนั้น..
..ช่วยเติมเต็มคืนวัน..ให้เต็มใจ
ฉันเป็นฉันได้ทุกวันนี้
เปี่ยมด้วยความมั่นใจเต็มที่ มีรอยยิ้มสดใส
เหตุผลเดียว..ที่ยืนอยู่ได้..ไม่ไหวคลอนไป
นั่นเพราะ..เสียงกระซิบจากที่แสนไกล..
บอกว่า..แม่ภูมิใจ..ที่ฉันเป็น..
--------------------------------------------------------------------
ฉันจำไม่ได้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่เราสองคนไม่เคยได้คุยกัน
ที่จริงแล้วฉันเคยคิดมาตลอดเลยว่า
ภาพของแม่ไม่แจ่มชัดเท่าไรนักในความทรงจำของฉัน
แต่ครั้งสุดท้ายที่ได้ฝันถึงแม่ ทำให้ฉันรู้ว่า
แม่ไม่เคยเลือนหายไปจากชีวิตของฉัน แม่ยังอยู่ และฉันยังรู้สึกถึงแม่ได้เสมอ
การเดินทางในช่วงชีวิตที่ผ่านมา ชีวิตในวันที่ไม่มีแม่
ฉันไม่เคยเหงา ไม่เคยอ้างว้าง ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองขาดอะไรบางอย่าง
แม้ว่าเราจะไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันนานนัก
แต่แม่เติมเต็มทุกอย่างให้ฉันมาตลอด
แม่ไม่ได้อยู่กับฉันในทุกวินาทีที่สำคัญในชีวิต
แม่ไม่ได้ให้คำปรึกษาในครั้งแรกที่ฉันเริ่มรู้จักความรัก
แม่ไม่ได้เอื้อมมือมาให้ทุกครั้งในวันที่ฉันหกล้ม เหนื่อยล้า และต้องเจออะไรๆที่โหดร้าย
แต่รักของแม่ปกป้อง และโอบกอดฉัน พร้อมกับเสียงกระซิบข้างๆว่า แม่ภูมิใจในตัวของฉันเสมอ
วันหนึ่งที่เราได้เจอกันอีกครั้ง
ฉันจะบอกแม่ว่า ทุกๆวันที่ฉันเป็นฉันได้ แม่เป็นส่วนสำคัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
------------------------------------------------------------------
3 สิงหาคม 2550 23:06 น.
นางฟ้าซาตาน
-----------------------------------------------------------------
ทุกครั้งที่เธออ่อนแรง
ความรู้สึกนั้นแอบแฝงมาตามเส้นโค้งฟ้า
ฉันรู้สึกได้ทุกครั้ง..แม้เธอไม่เคยพูดออกมา
รับรู้ทุกครามากเกินกว่าที่เธอจะเข้าใจ
คงคล้ายๆทุกครั้งที่เธอไม่สบาย
หัวใจฉันกระวนกระวายไม่สดใส
มีอาการเดียวกันจนน่าประหลาดใจ
เธอก็รู้สึกได้..ไม่ต่างไป..จากที่ฉันเป็น
เพราะฉะนั้น---------------------------------------------
อย่าแกล้งทำเหมือนว่าสบายดี
เสียงที่ส่งผ่านมาที่นี่..รู้ดีว่าเธอเจ็บร้าว
เล่าให้ฉันฟังบ้าง..บอกผ่านเรื่องราว
วันคืน..ร้อนหนาว..เป็นอย่างไร
ฉันอาจทำได้แค่นั่งฟังเท่านั้น
ไม่อาจช่วยให้เธอคลายหนาวสั่นหวั่นไหว
แต่ฉันคนนี้..จะยืนอยู่เคียงข้างเสมอไป
ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดๆขึ้นก็ตาม
----------------------------------------------------------------