17 พฤษภาคม 2550 23:53 น.
นางฟ้าซาตาน
-----------------------------------------------------------------
อยากให้เธอมาอยู่ข้างๆ
ในวันที่อ้างว้างอย่างนี้
มาช่วยลบรอยน้ำตาที่มี
คืนความเข้มแข็งให้ที..ได้ไหมเธอ
ไม่เคยรู้สึกว่าเราห่างกัน..เท่าวันนี้
เพราะทุกวินาที..ฉันเคยมีแต่เธออยู่เสมอ
ไม่อยากได้แล้วใจที่ใกล้กัน..ขอแค่ทุกวันที่ได้เจอ
ไม่ได้ขอมากไป..แต่ไม่มีทางที่เธอ..จะมาอยู่ใกล้กัน
จะให้คอยความหวังใดๆมากไปกว่า
มีเธอทุกเช้าที่ตื่นมา..ไม่ใช่แค่ความฝัน
นอนหลับไปในอ้อมกอดของกันและกัน
แบ่งปันเรื่องราวในคืนวันทางดวงตา
คงไม่ต้องคิดถึงเธอมากเท่านี้
ถ้าในทุกวัน..มีเธอคลายความอ่อนล้า
คงไม่ต้องร้องไห้คนเดียว..มีเธอคอยเช็ดน้ำตา
คงไม่ต้องข่มตาหลับไปในความเดียวดาย
----------------------------------------------------------------
ปล. คิดถึงเพื่อนๆพี่ๆน้องๆนะคะ ไม่ค่อยได้เข้ามา เพราะเพิ่งจะว่างๆช่วงนี้ ถ้าเปิดเทอมอีก ก็คงหายไปอีก แต่ยังคิดถึงเหมือนเดิมจ้า
16 พฤษภาคม 2550 13:55 น.
นางฟ้าซาตาน
----------------------------------------------------------------
แค่คิดถึงเธอเท่านั้น
ทำไมหัวใจถึงหนาวสั่นขนาดนี้
อยากร้องไห้ออกมาบ้างในบางที
ไม่รู้ว่าจะบอกความคิดถึงทั้งหมดที่มี
ให้เธอรู้ได้อย่างไร...
เราห่างกันแค่ไม่กี่โค้งฟ้า
รู้แค่ว่าเพียงหลับตาก็อ่อนไหว
ความคิดถึงติดปีกส่งไปถึงเธอทันทีทันใด
ไม่รู้ว่าเธอจะได้รับ..บ้างไหม...คนดี
ระยะทางไม่เคยสั้นลง
ความคิดถึงไม่อาจจางหายไปได้มากกว่านี้
เมื่อก่อนคิดถึงเท่าไหร่..ไม่เคยลดลงไปเลยสักวินาที
ไม่รู้ว่าจะส่งผ่านความคิดถึงที่มีไปด้วยวิธีใด
บางครั้ง..นั่งถามตัวเองอยู่เหมือนกัน
แล้วเธอจะคิดถึงกัน..เหมือนที่ฉันคิดถึงบ้างไหม
ไม่ต้องคิดถึงมาก..แต่คิดถึงให้เหมือนเดิมเสมอไป
เพียงเท่านี้ ก็ทำให้หัวใจมีรอยยิ้มสดใส ได้ทุกวัน
-----------------------------------------------------------------
8 พฤษภาคม 2550 19:15 น.
นางฟ้าซาตาน
"ไม่รักกันเหมือนเคย"
จะมีไหม..วันไหนที่เราต้องเอื้อนเอ่ยคำนี้
ฉันนึกไม่ออกเลย..วันที่ไม่มีเธอ..คนดี
จะเดินทางไปกับความว่างเปล่าที่มีได้อย่างไร
เพราะทุกวัน..เธอทำให้เคยคุ้น
ความรู้สึกอุ่น-อุ่น..แค่มองท้องฟ้าก็อ่อนไหว
พอสมองว่าง-ว่าง..หัวใจ..เริ่มลอยไปไกล
แอบยิ้มบ่อย-บ่อย..กับความเป็นไปธรรมดา
แล้วอยู่-อยู่..ถ้าเธอหายไป
ฉันจะยิ้มได้สดใสขนาดไหนกับท้องฟ้า
จะนอนอย่างไร..ถ้าไม่มีเธอบอกลา
จะเดินต่อไปข้างหน้า..โดยที่ไม่รู้สึกว่า..อ้างว้างได้อย่างไร
จะเห็นแก่ตัวไปรึเปล่า
อยากมีเธออยู่ทุกคราว..คงไม่มากไปใช่ไหม
จะผ่านร้อนหนาวหยาดฝนเปลวไฟ
ขอแค่เป็นเธอได้ไหม..ที่รู้สึกไปด้วยกัน
(มาแต่งต่อ..จนจบ..ซะที)