30 สิงหาคม 2547 13:21 น.
นางฟ้าซาตาน
นั่งนับจังหวะหัวใจเต้นดัง
หลับตาย้อนคืนความหลังในวัยสดใส
อยากกลับไปเป็นเด็กตัวเล็ก..
ดำเนินชีวิตได้อย่างไม่คิดอะไร
มีเสียงหัวเราะให้ใครต่อใคร..สนุกสนานไปวันๆ
ในคืนวันเหล่านั้น..ฉันพบความรักมากมาย
ฉันถูกรักและได้รัก..ต่อเติมชีวิตอย่างมีสีสัน
มองไปทางใด..พบผู้คนมากมายให้ผูกพัน
โอบกอด..ปกป้อง..ประคองฉันให้พบแต่สิ่งที่ดี
ยิ่งเติบโต..ฉันกลับยิ่งรู้สึกอ้างว้าง
ผู้คนและความรักที่เคียงข้างเริ่มห่างหายหลีกหนี
ความเหน็ดเหนื่อยทำให้รู้สึกเงียบเหงาได้ในบางที
และในบางเวลา..
ฉันอยากหลับตากลับไปหาความทรงจำที่เคยมีให้อุ่นใจ
--รู้สึกไหม?..ว่าบางครั้ง
ยิ่งชีวิตเดินทางไปไกลเท่าไหร่
คนที่รักเรากลับยิ่งน้อยลง
นั่นอาจเป็นเหตุผลหนึ่ง
ที่ทำให้เราต้องค้นหา..ไขว่คว้าใครสักคน
เพื่อให้เขาอยู่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด
..และเพื่อร่วมเดินทางไปกับเรา--
28 สิงหาคม 2547 12:16 น.
นางฟ้าซาตาน
ไม่อยากเสียเธอไป
ฉันไม่อาจรั้งเธอไว้ด้วยคำพูดแบบนั้น
ไม่ต้องการคำสัญญาเพื่อผูกพัน
ไม่อยากให้เรารักกันด้วยการฝืนใจ
ร้องไห้เสียงสั่นบอกเธอไปว่ารักมาก
ตัดพ้อ..ออกมาเธอไม่เคยรู้หรอกว่ารักเธอมากแค่ไหน
เพราะทุกครั้งที่เอ่ย..เธอจะสงสัยว่าวันนี้ฉันดูแปลกไป
คล้ายๆคำรักที่ฉันพูดไว้เป็นแค่ความเลื่อนลอย
**********
เพราะมีเธออยู่ในชีวิตวันนี้
ทำให้รู้ว่าคืนวันที่มี..ฉันเคยอ้างว้างขนาดไหน
ครั้งหนึ่งเคยตื่นขึ้นมากับความว่างเปล่าไม่มีใคร
ใช้ชีวิตอยู่..ให้ผ่านไปอีกหนึ่งวัน
เพราะวันที่มีเธออยู่ตรงนี้
ทำให้รู้ว่าช่วงชีวิตหนึ่ง..บางทีฉันไม่เคยมีความฝัน
ตื่นขึ้นมาทักทายความว่างเปล่า..ยิ้มให้กับความเงียบงัน
ไม่มีใครให้ผูกพัน..เหว่ว้า..หนาวสั่น..บางเวลา
ในวันนั้นฉันชาชินกับความเดียวดาย
อดทน..ไม่เคยเบื่อหน่าย..ไม่มีเวลาให้โหยหา
จนวันหนึ่งที่เธอเดินเข้ามา
จากความรู้สึกที่เคยชินชา..
ทำให้ฉันรู้ว่าไม่อาจทนได้ถ้าไม่มีเธอ
ไม่อยากกลับไปเปล่าเปลี่ยวอย่างวันนั้น
เพิ่งรู้ว่า..ในความไม่ไหวหวั่น..ฉันกลับมีน้ำตาอยู่เสมอ
ทรมาณอย่างไม่มีใคร..หัวใจคงรับได้..ถ้าไม่เจอะเจอ
..ทุกเช้าที่ได้คิดถึงเธอและรู้ว่ายังมีใครให้ผูกพัน..
***********
25 สิงหาคม 2547 16:58 น.
นางฟ้าซาตาน
คงไม่โกรธกันใช่ไหม
กับคำถามที่ฉันตั้งใจถามไปในคืนนั้น
--รักฉันจริงรึเปล่า--คำถามง่ายๆที่เธอสามารถบอกกัน
ถ้าคำตอบนั้น..ตรงกับความผูกพันในหัวใจ
อย่าโกรธกันเลย
เพราะฉันไม่กล้าฟังคำเฉลยต่อหน้าเธอรู้บ้างไหม
กลัวสายตาของเธอบอกความจริงจากก้นลึกของจิตใจ
ทั้งที่..คำตอบที่เธอบอกฉันออกไปตรงข้ามกัน
เอาเป็นว่า..เธอไม่ต้องพูดอะไรออกมาก็ได้
เพราะความรู้สึกมากมายไม่อาจตอบได้ด้วยคำพูดเดียวเท่านั้น
และความรักไม่อาจประเมิณค่าได้ด้วยเหตุผลร้อยพัน
ฉันจะรอวันนั้น..วันที่เธอบอกว่ารักกันด้วยหัวใจ
21 สิงหาคม 2547 00:11 น.
นางฟ้าซาตาน
ครั้งหนึ่งฉันเคยสูญเสียความมั่นใจ
หวาดกลัวหวั่นไหวไม่กล้าให้ใครเข้าใกล้หัวใจฉัน
เพราะโดนใครบางคนโยนความรักไปและทิ้งฉันไว้เพียงลำพัง
เดินจากไปในความเงียบงัน..ไม่เคยบอกกันว่าฉันผิดอะไร
เฝ้าตอกย้ำกับตัวเองตลอดเวลา
เป็นเพราะฉันไม่ดีพอจึงไม่อาจรักษาความรักไว้ได้
นั่งพูดคุยกับความเหงา..รอใครคนหนึ่งท่ามกลางผู้คนมากมาย
มาเติมเต็มความหมาย..ลดช่องว่างของความเดียวดายให้แคบลง
จนเมื่อเราได้มาเจอกัน
ในคราแรกนั้น..เธอ..ไม่ใช่คนในฝันที่ฉันไหลหลง
เมื่อใช้หัวใจสัมผัส..ความอิ่มเอมในรักคืนคง
และสุดท้ายสองเส้นขนานบรรจบเป็นเส้นตรงเดียวกัน
คงไม่มีอะไรดีไปกว่า..การยอมรับในทุกด้านที่มี
เธอรักในตัวตนทั้งเลวและดีของฉัน
ยอมปรับตัวเข้าหา..เปลี่ยนแปลงเพื่อผูกพัน
ยืนอยู่เคียงข้างทุกครั้งที่หวาดหวั่นไม่มีใคร
ขอบคุณที่ทำให้หัวใจได้รู้จักความรักอีกครา
ให้ฉันได้พบพากับความสุขล้ำค่าที่เธอมอบให้
ขอบคุณที่สร้างความมั่นใจให้ฉันกล้าที่จะรักใคร
สักวันเราอาจต้องจากไกล..
แต่ฉันจะเก็บความรักครั้งนี้เอาไว้ตลอดกาล
17 สิงหาคม 2547 12:31 น.
นางฟ้าซาตาน
ก็รู้ว่าขี้หึงแล้วมันไม่ดี
แต่หงุดหงิดทุกทีที่ได้ยินเธอพูดถึงเขา
ความรู้สึกยังหลอกหลอนติดตามฉันเหมือนเงา
ระแวงหวาดหวั่นกลัวถ่านไฟเก่าจะคุกโชน
ตอนที่รู้ตัวเองว่ารักเธอ
บอกกับตัวเองเสมอว่าฉันจะไม่สน..
เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเธอสองคน
เป็นเพียงเศษเสี้ยวร่วงหล่นในความทรงจำ
บอกตัวเองให้เข้มแข็งตลอด
แค่รักเธอ..ฉันสามารถอยู่รอด..เดินไปถึงฝั่งฝัน
แต่ทุกครั้งที่เธอตอกย้ำถึงเขาในคืนวัน
เหมือนกับบอกกันว่ายังคิดถึงเขาอยู่เต็มหัวใจ
ได้แต่แอบร้องไห้อยู่เดียวดาย
สร้างกำลังใจ..เพิ่มความหมายให้ตัวเอง..ในวันหวั่นไหว
อยากเดินหันหลังกลับมาในทางสายเก่าที่ไม่มีใคร
แต่จะทำอย่างไร..เมื่อความรู้สึกที่เปลี่ยนไป..
ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
880
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
