5 พฤษภาคม 2547 15:09 น.
นางฟ้าซาตาน
นานแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน
แต่เธอยังคงอยู่ในความฝัน..ความห่วงหา
แม้ฟ้าลิขิตพรากเส้นทางชีวิตสองเราให้ไกลตา
ร่วมใช้วันและเวลา..อยู่ด้วยกันไม่นาน
ฉันยังมีเรื่องราวมากมาย
ในวันที่เดียวดาย..ฉันอยากบอกเล่าเอ่ยขาน
อยากให้เธอมาอยู่ตรงนี้รับฟังทุกเรื่องราวของวันวาน
คืนวันที่ผันผ่าน..ฉันได้แต่พร่ำบอกกับตัวเองคนเดียว
มีบางวันที่ฉันหกล้ม..ร้องไห้
ฉันอยากได้สองมือประคอง..ให้เธอมาแลเหลียว
ฉันต้องเดินทางเพียงลำพังบนหนทางเปล่าเปลี่ยว
เหน็ดเหนื่อยกับการอยู่เพียงคนเดียวโดยไม่มีเธอ
ในวันที่ไม่สบาย
ต้องเหน็บหนาว..มีหยาดน้ำตาประปรายอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
คิดถึง..อ้อนวอนฟ้า..ขอเพียงแค่มีเธอ
ขอให้ได้พบเจอ..แม้เพียงสักครึ่งนาที
ช่วงเวลาที่ต้องเหินห่าง
อยากให้เธอรู้..เกิดอะไรขึ้นกับฉันบ้างในวันเหล่านี้
ความล้มเหลว..ความสำเร็จ..จุดมุ่งหมายที่เธออยากให้ฉันมี
อยากมีเธอมาร่วมแบ่งปันความรู้สึกทั้งดีและไม่ดี..ในทุกที่..ทุกเวลา
เธอเอง..คงมองลงมาบ้างจากฟ้ากว้าง
เพราะรู้สึกได้ว่าอบอุ่น..ในคืนอ้างว้าง..เหว่ว้า
เมื่อหมดกำลัง..ยังคงมีความห่วงใยส่งผ่านฟ้ามา
ที่รู้สึกท้อแท้อ่อนล้า..เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นพลังใจ
ในวันนี้แม้ไม่มีเธออยู่
แต่ฉันรู้ว่าเธอคอยเฝ้าดูไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน
รอวันหนึ่ง..วันที่ฟ้าเปิดทางเชื่อมสายใย
เราคงนอนคุยกันบนเมฆขาวใส..แบ่งปันเรื่องราวร้างไร้ในวันที่ไม่มีเธอ
++..ไม่ได้ฝันเห็นแม่นานแล้วค่ะ..เมื่อคืนฝัน..เลยทำให้คิดถึงแม่มากๆ..ความรู้สึกที่ได้มาจากความฝัน..เหมือนแม่มาย้ำว่า..อย่าลืมความรู้สึกตอนที่มีแม่นะ..สงสัยแม่กลัวว่าเราจะลืมมั้ง..เลยมาหาในฝัน..แต่จริงๆแล้วก็เกือบจะลืมไปแล้วเหมือนกัน..ว่าตอนที่มีแม่ดูแลน่ะเป็นยังไง..ขอบคุณนะคะแม่..เมื่อคืนมีความสุขจัง..คิดถึงแม่นะคะ..++
3 พฤษภาคม 2547 15:27 น.
นางฟ้าซาตาน
ย่ำค่ำฝนตก..ลมพายุพัด
อากาศร้อนคลายชะงัด..เปลี่ยนลมเย็นสดใส
บรรยากาศดี..แสนรื่นรม..เดินชมไป
ข้าวของมากมายรายเรียงไว้เต็มถนนคนเดิน
ผู้คนบางตาลง..
จางหายไปในพายุฝน..เหลือเพียงถนนว้างเวิ้ง
เดินชมศิลปะล้านนาไทย..ใจเพลิดเพลิน
ไม่ต้องแย่งกันเดิน..แข่งกันเชยชม
อารมณ์บรรเจิดเพริดพราว
บรรยากาศเมืองหนาว..กลางสายฝน
ละอองไอเย็นประปรายเป็นดั่งน้ำมนตร์
จากฟ้าเบื้องบน..เป็นของขวัญให้คนเดินดิน
เครื่องเงิน..เครื่องไม้หลายหลาก
เหมาะเป็นของฝากประดับทรัพย์สิน
ราคาไม่แพง..สมความงดงามให้ยลยิน
บ้างโผผินบินไกลถูกใจคนโพ้นทะเล
ดอกไม้..ธูปหอม..เครื่องกำยาน
คุณภาพเกินงาน..อย่าต่อรองรุกรานให้ไขว้เขว
เมื่อได้กลิ่น..หอมจับใจได้สติไม่รวนเร
ช่วยถ่ายเทอารมณ์ลดความขื่นขมให้หัวใจ
เสื้อผ้ามากมายงานฝีมือ
คุณสมบัติน่าเชื่อถือควรลองใส่
สวมใส่แล้ว รูปร่างงดงามติดตาตรึงใจ
เหมาะลำลองในวันสดใส..สวมให้สบายใจในทุกเวลา
อาหารการกินมากมี
รูปร่างหน้าตา..ใช้เครื่องปรุงแปลกดี..เพลินชิวหา
กินคู่กับข้าวเหนียว...ขนมจีนน้ำเงี้ยวของคู่ล้านนา
รับประกันเลยว่า..แม่ช้อยนางรำมาเอง
สิ้นสุดถนนกากบาท
อิ่มอก..อิ่มใจ..อิ่มปาก..กระเป๋าโหลงเหลง
ขึ้นรถแดงกลับบ้านขับขานบรรเลง
ใช้เสียงเพลงบิดเบือนความเปลี่ยวใจ
สงสารคุณลุงคนนั้น
ท่าทางงกงัน..เดินขาสั่น..ยากไร้
อยากช่วยซื้อใยบวบกอนั้นของคุณลุง..สุดหัวใจ
แต่ถ้าซื้อไปคงต้องเดินกลับบ้านไกลอีกหลายกิโล
อาทิตย์หน้า..ถ้าได้ทำบุญมาด้วย..คงได้เจอกัน
จะช่วยแบ่งปัน..ให้คุณลุงได้สุขโข
อาจช่วยได้ไม่มาก แต่จะยกใยบวบกองโต
เป็นน้ำใจในโอกาสให้ได้ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
1 พฤษภาคม 2547 22:41 น.
นางฟ้าซาตาน
ตี้..ดิ๊ด..ติ๊ด..ติ๊ด..ตื่นมาตอนตีสี่
งัวเงียๆ..ยังไม่ตื่นดี..ลุกขึ้นมารับโทรศัพท์
พอได้ยินเสียงว่าใครโทรมาตาสว่างวาววับ
แต่แกล้งทำเสียงคนยังนอนหลับ..เดี๋ยวจะได้ใจ
โทรมากวนรึเปล่า?
แลัวนี่จะนอนต่อไหม?
ผมเพิ่งเลิกงานอยากได้ยินเสียงคนไกล
ไม่มีอะไร..นอนหลับต่อไปก็ได้ครับ..คนดี
เพิ่งสำนึกได้รึไง
ว่ามีคนเขาคิดถึงแทบขาดใจอยู่ที่นี่
นอนไม่หลับมาหลายคืน..เฝ้าคิดถึงเธออยู่ทุกนาที
แต่ไม่มีเลย..ไม่มี..เสียงใดๆส่งมา
น้อยใจ..หวั่นไหว..เดียวดาย
เฝ้าลดความหมายของตัวเองในวันเหว่ว้า
กังวล..พะว้าพะวง..กลัวเธอลืมกัน..ลืมความผูกพัน..ลืมวันเวลา
หมดความเชื่อมั่น..กลัวว่ารักที่มีให้มาคือการหลอกลวง
บอกเหตุผลที่มีไปหมดใจ
เกิดอะไรขึ้นกับฉันเมื่อเธอห่างเหิน ไม่แหนหวง
ฉันต้องผ่านความทรมาณในเวลาที่ล้าลวง
ถูกจองจำพันธนาการในบ่วงของความไหวคลอน
เธอเงียบไป..ในความเงียบงัน
ไม่มีคำหวานชวนฝันหรือคำขอโทษมาถอดถอน
ฉันผิดเองที่เผยความรู้สึกออกไปทุกบททุกตอน
เพราะคิดว่าความร้าวรอนจะส่งไปได้บ้างถึงใจเธอ
เมื่อเธอไม่รู้สึกอะไร
ความน้อยใจประเดประดัง ยื่นหน้ามาเสนอ
น้ำตาหลั่งไหลออกมา รอบกายดูพล่าเบลอ
หรือนี่..ฉันพร่ำเพ้อเฝ้าฝันละเมออยู่ฝ่ายเดียว
ผมรักคุณ..และผมรู้ว่าคุณรัก
ผมแน่นหนัก..ไม่มีใครให้แลเหลียว
ผมเชื่อมั่น..ว่าคุณเองก็มีผมคนเดียว
ผมชนะความเปล่าเปลี่ยวในวันที่เราต้องห่างไกล
ผมจะไม่ขอโทษอะไรเพราะไม่มีใครต้องผิด
ขอให้คุณคิดสักนิด..มีเหตุผล..อย่าหวั่นไหว
ทางข้างหน้ายังมีอุปสรรคมากมายมาทดสอบหัวใจ
ผมขอให้เรามั่นคงไว้..ไม่ว่าอย่างไรผมจะไม่เปลี่ยนแปลง
ผิดไปแล้วนะคะ..คนดี
ให้อภัยผู้หญิงคนนี้ที่ชอบคิดอะไรแผลงๆ
อยู่กับความหวาดหวั่น..เอาแต่คิดหวาดระแวง
เหตุการณ์คราวนี้พลิกแพลง..ได้บทเรียนราคาแพงกลับมา
ฉันขอโทษที่อ่อนไหวบนความหนักแน่น
เรรวนปรวนแปร..เต็มไปด้วยความกังขา
ครุ่นคิดสงสัยในความรักที่เธอให้มา
หมดความเชื่อมั่น..เกือบบอกลาความรักของเรา
ต่อไปนี้..จะไม่ทำตัวขี้ใจน้อย
จะเลิกร้องไห้บ่อยๆเมื่อต้องอยู่กับความเงียบเหงา
จะไม่รู้สึกหดหู่เมื่อเธอไม่อยู่..ไม่เปลี่ยนโลกให้เป็นสีเทา
จะไม่เป็นเงาของความเศร้าเมื่อเราต้องไกล
จะทำตัวเป็นผู้ใหญ่เหมือนที่เธอบอก
ใช้เหตุผล..พร้อมเข้าใจ..ทำชีวิตให้สดใส
แม้ไม่มีเธอทุกวันจะบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร
เรายังรักกันเสมอไป..ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
668
