29 เมษายน 2547 09:14 น.
นางฟ้าซาตาน
เริ่มต้นจากความว่างเปล่าทางปลายสาย
สุดท้ายกลับกลายเป็นน้ำตาที่รินไหล
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ..คนไกล
เงียบหายไป..ไม่ยอมติดต่อกลับมา
เธอคงลืมไป...
ว่ามีใครที่ยังรักและห่วงหา
คิดถึงคำรักที่เธอพร่ำบอกตลอดมา
เสียงกระซิบเบาๆว่า..ให้ฉันมั่นใจ
วันนี้ความเชื่อมั่นจางหาย
หลงเหลือเอาไว้เพียงความร้างไร้
น้ำตาอุ่นๆ..ไหลปะปนมากับเศษหัวใจ
เสียงสะอื้นไหว..ตราไว้ในความร้าวราน
เคยคิดว่าคำรักนั้นเป็นคำสัญญา
ความใส่ใจที่เธอให้มาด้วยคำอ่อนหวาน
ความผูกพันที่มีให้กันในวันวาน
แปรเปลี่ยนเป็นความทรมาณในวันเดียวดาย
ไม่น่าหาเรื่องเอาหัวใจให้เธอดูแล
หลงคิดไปเองว่า..เธอคงหวงแหนไม่ห่างหาย
ไว้ใจเลือกเธอจากผู้คนมากมาย
และแล้ว..สิ่งที่ได้..คือความเจ็บชา
สงสารหัวใจที่เคยมอบให้
ถึงเวลาแล้วใช่ไหม..ที่จะทวงคืนถามหา
ใจเอ๋ย..กลับมาเถอะนะ..กลับมา
หยุดน้ำตา..ความเหว่าว้า..ฝากไว้ในวันวาน
26 เมษายน 2547 14:59 น.
นางฟ้าซาตาน
ฉันขอโทษที่ตามติดเธอมากไป
ไม่ยอมเว้นช่องว่างเอาไว้..ให้ห่วงหา
คอยถามไถ่ห่วงใยเธอตลอดเวลา
ไม่เคยระแวงว่าเธอเองก็คงอึดอัดใจ
ฉันขอโทษที่อยากอยู่ใกล้ชิด
เพราะระยะทางที่ฟ้าลิขิต..ไม่ช่วยให้ฉันคลายความหวั่นไหว
เวลาที่ห่างเหินไม่มีเธอมาอยู่เคียงใจ
ฉันรอนร้าว..อ่อนไหว..เกินกว่าใจจะเคยพบมา
ฉันขอโทษที่คิดถึงเธอมากเกินไป
บางครั้งเก็บความคิดถึงเอาไว้ไม่ไหว..ใจจึงคอยถามหา
เธอคงรำคาญบ้างในบางครั้งบางครา
เหตุที่ทำไปเพราะว่า..ความคิดถึงล้นบ่าออกมาจากใจ
ฉันขอโทษที่อยากเอาใจดูแล
แต่ทำอะไรไม่ได้..นอกจากคอยส่งเสียงถามไถ่
ฉันไม่ได้คิด..เธออาจดูแลตัวเองได้..ไม่ต้องการความใส่ใจ
เธอจึงคอยผลักไสความห่วงใยที่ให้ไป..คืนกลับมา
ฉันขอโทษที่ต้องร้องไห้ฟูมฟาย
เวลาที่เธอห่างหาย..หลบลี้หนีหน้า
ไม่ใช้เหตุผล..ตัดสินด้วยอารมณ์..ลบวันดีๆที่มีมา
คิดเองเออเองว่า..เรารักกันน้อยลง
ต่อไปนี้ฉันจะทำตัวให้ดี
นับแต่วันนี้..ฉันจะใช้แต่เหตุผล
จะพยายามไม่คิดมาก..ไม่วิตกกังวล
ลบความสับสน..ด้วยเหตุผลและรักจากเธอ
24 เมษายน 2547 23:27 น.
นางฟ้าซาตาน
ไม่ได้ข่าวคราวใดๆจากเธอ
ทั้งที่น่าจะเพ้อเจ้อ..ตกอยู่ในความสับสน
ทำไมดูนิ่งสงบ..ไม่รีบร้อน..รานรน
แปลกหนอคนเรา..หรือว่าไม่แคร์เขาเท่าที่ควร
นั่งคิดถึง..คนดีอีกรอบ
รอคอยคำตอบ..ในใจเริ่มปั่นป่วน
ตั้งสติดีๆค่อยๆลองนึก..เฝ้าคิดทบทวน
รักที่เคยมีเหมือนลมพัดหวน..
หรือรักล้วนเพิ่มพูนตามกาลเวลา
ก็ยังคิดถึงเธอเหมือนเมื่อก่อน
ไม่ได้รู้สึกร้าวรอน..เมื่อเธอห่างหาย
รักเธออย่างไร..ก็ยังรักอยู่ไม่คลาย
นอนฝันหลับสบายมีเธออยู่ทุกคืน
ฉัน..พร้อมเข้าใจเสมอ
เธอมีทางเดินของเธอ..ฉันไม่อาจฝืน
ด้วยภาระหน้าที่ต่างกัน..ทำให้เราต้องหยัดยืน
ไม่ใช้เหตุผลดาษดื่น..ทำร้ายความรักของเรา
เราต่างเติบโตมีความรับผิดชอบ
ต้องยอมรับความจริงในขอบเขตแบ่งกั้นสีขาว
ติดต่อกันบ้าง..แบ่งปันเรื่องราว
มีทุกข์สุขในครั้งคราวก็เล่าบอกกันไป
ไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันก็ได้
เมื่อครั้งก่อนที่เธอหายไปฉันอาจสงสัย
แต่ทุกครั้งที่เธอกลับมา..ฉันรู้สึกได้ถึงความไม่เปลี่ยนไป
เธอ..ยังทำให้ฉันมั่นใจว่าเรารักกัน
ยังถามตัวเองอยู่ตอนนี้
ว่าทุกเหตุผลที่มีเป็นคำปลอบโยนให้รู้สึกดีขึ้นไหมนั่น
คำตอบที่ได้กลับมาหมายความว่าเธอยังอยู่ในคืนและวัน
และเรายังคงผูกพัน..แม้จะอยู่ห่างกันแสนไกล
ฉันเองก็อยากบอกให้เธอรับรู้
ว่าหัวใจฉันยังมั่นคงอยู่ไม่ต้องหวั่นไหว
ยังรอวันเวลา..ให้เธอมาเติมเต็มความมั่นใจ
อนาคตจะเป็นอย่างไร..ปล่อยมันเป็นไป..
ขอแค่หัวใจเราใกล้กัน
++...ไม่ได้คุยกันมา 5 วันแล้วมั้ง..คิดถึงมากๆ..แต่ก็ทำได้แค่นี้แหละ..++
23 เมษายน 2547 02:05 น.
นางฟ้าซาตาน
ดึกดื่นคืนนี้
คิดถึงเธอเหลือเกิน..คนดี..จนนอนไม่หลับ
ออกมานั่งนับดาวบนราวฟ้า..ดาวส่องแสงระยิบระยับ
ลมเย็นๆโชยพัดกลิ่นกรุ่นไอหอมของดอกราตรี
เธอจะนอนไปแล้วหรือยัง
หากฉันจะเข้าไปหาในความฝัน..โปรดอย่าหลบหนี
วอนดวงจันทร์ขอให้คืนนี้เราสองคนได้ฝันดี
ระยะทางอาจทำให้เราห่างออกไปทุกที
แต่รู้ไหมฝันดีๆคืนนี้จะช่วยให้เราได้ใกล้กัน
ได้กลิ่นหอมอ่อนๆของดอกราตรีรึเปล่า
เคยฟังเรื่องราวของดอกไม้..ดอกนี้ไหมนั่น
ฟังเขาเล่าขานมา..จากตำนานของดวงจันทร์
อธิษฐานเพื่อแบ่งปัน..กลิ่นหอมหวานนั้นจะช่วยให้นอนหลับฝันดี
ถ้าขอพรใดๆจากดอกไม้ได้
ฉันขอให้เธอได้ผ่อนคลายหลับสบายในคืนนี้
อาบสายลมห่มแสงจันทร์..รับรู้ถึงความผูกพันที่ทบทวี
ด้วยพรของดอกไม้นี้..ขอเธอคนดี..รู้สึกถึงความรักที่มีล้นปรี่ในหัวใจ
ไม่ต้องแปลกใจถ้าพรุ่งนี้เธอดูสดชื่น
อาจเป็นเพราะฝันถึงฉันเมื่อคืน..ทำเอาเธอสดใส
ด้วยกลิ่นของดอกไม้ช่วยให้เธอหลับสบายเกินกว่าใครๆ
อยากฝันดีอีกไหม..
ฉันจะอธิษฐานขอไว้ให้เธอคนไกล..ฝันถึงกันทุกค่ำคืน
22 เมษายน 2547 01:27 น.
นางฟ้าซาตาน
เราเลิกกันดีกว่า
เอ่ยออกมาทั้งน้ำตา..ด้วยเสียงขมขื่น
จากกันตอนนี้..มันคงดีกับความรักที่ไม่ยั่งยืน
อย่ามาทนฝืนอยู่กันไป ไม่ว่าอย่างไรเราต้องจากกัน
เมื่อมองไปในอนาคต
ฉันมองไม่เห็นความสดใสนอกจากความฝัน
รัก..ไม่สามารถอยู่ได้เพียงแค่ความผูกพัน
องค์ประกอบมีมากกว่านั้น..แต่เธอไม่เคยเข้าใจ
ฉันไม่อยากเป็นตัวรั้งของเธอ
รักเกิดเพราะเราใกล้ จนเผลอทำให้เกิดความหวั่นไหว
ลองถามใจตัวเองก่อน...รักฉันมากเท่าใด
มากจนยอมเอาอนาคตสดใสหมดไปกับรักแปรปรวน
เราต่างกันในทุกอย่าง
ที่ต้องเลิกร้างไม่ใช่เพราะคนเก่าคืนหวน
ฉันอยากให้เธอลองใช้เวลาตรองนึกทบทวน
ว่าควรหรือไม่ควร..ถ้าเราจะคบกันต่อไป
ในความระแวงหวาดหวั่น
ฉันกลัวว่าความสุขเหล่านั้นจะอยู่กับฉันอีกนานแค่ไหน
และเธอเองไม่เคยแสดงออกว่ารักเพื่อให้ฉันมั่นใจ
นี่คือเหตุผลข้อใหญ่..ที่ทำให้วันนี้เราต้องจากกัน
ขอกลับไปเป็นพี่สาวน้องชายเหมือนเดิม
ความผูกพันที่พูนเพิ่ม..เราควรหยุดไว้แค่นั้น
ด้วยมิตรภาพของพี่น้องเรายังสามารถดูแลซึ่งกันและกัน
ไม่ได้ทิ้งรักไว้ในคืนวันสั้นๆ แล้วเดินจากกันไป
ขอให้เธอโชคดี
ใช้ชีวิตให้เต็มที่มีวันที่สดใส
ฉันในฐานะพี่สาวขอดูแลเธออยู่ไกลๆ
หวังเอาไว้เสมอให้เธอพบเจอแต่สิ่งที่ดี
++...เพื่อนบอกเลิกกับคนรัก เศร้าใจไปกับเขา แต่ไม่ว่าอย่างไร เพื่อนกับเขาก็จากกันด้วยความรู้สึกที่ดี สงสารทั้งสองคนมากๆ เห็นด้วยกับเพื่อนข้อนึงที่ว่า ความรักอยู่ไม่ได้เพราะแค่รักหรอก มันต้องมีมากกว่านั้น...++
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
876
