30 ตุลาคม 2547 16:05 น.
นางฟ้าซาตาน
ไหน..มากอดกันหน่อยซิ
ช่วยพูดดังๆอีกนิด..นี่ฉันฟังผิดไปรึเปล่า
นานแล้วนะ..ที่ไม่ได้ยินคำอ้อนจากเธอเป็นเรื่องเป็นราว
หลายอาทิตย์ที่ฉันต้องเก็บอารมณ์เจ็บร้าวเอาไว้ข้างใน
เพราะเธอเองเอาแต่เฉยชา
คอยแต่ทำตัวเริงร่า..เพราะมีเขากลับมาหา..คืนมาอยู่ใกล้ๆ
ตัวฉันเอง..ไม่ต้องการคิดให้มากจนเกินไป
พยายามเข้าใจ..ว่าไม่มีอะไร..เป็นแค่เพื่อนที่ต้องคอยห่วงใยดูแลกัน
เกิดอะไรขึ้นคราวนี้
คอยมาเอาใจฉันเต็มที่..หลังจากเจอเขาวันนั้น
หรืออยากชดเชยความผิด..ที่ทำตัวห่างเหินไม่ได้ใกล้ชิดฉันอยู่หลายวัน
ปล่อยให้ฉันน้อยใจ..ร้องไห้ไปกับความเงียบงันอยู่หลายคืน
จะบอกอะไรให้...ฟังให้ดีแล้วกันนะ
ไม่ต้องอ้อนมากมายนัก..มีเพียงแค่เราในความรัก..ฉันก็เป็นปลื้ม
ปล่อยเขาไปบ้าง..ให้เขาแก้ปัญหา..ให้เวลาเขาได้หยัดยืน
เป็นเพียงกำลังใจ..เพื่อให้เขารับมือกับวันคืนที่ต้องเดินต่อไป
อย่าลืมว่าเธอยังมีฉัน..มาร่วมแบ่งปันคืนและวันบนทางสายนี้
อย่าลืมดูแลต้นรักที่เรามี..ให้เข้มแข็งไม่หวั่นไหว
ฉันคนเดียวคงดูแลต้นรักของเราไม่ได้ดีสักเท่าไร
เพราะต้นรักเกิดจากสองสายใย..
หากรวมเป็นหนึ่งใจ..คงต้องใช้ความรู้สึกของทั้งสองคน
29 ตุลาคม 2547 22:58 น.
นางฟ้าซาตาน
คิดถึงเธอจนน้ำตาไหล
ถ้าจากเธอไปไกล..ฉันจะอดทนได้รึเปล่า
ห่างกันเพียงเท่านี้..หัวใจที่มียังอ่อนแออยู่ได้ทุกคราว
แล้วถ้าต้องจากกัน..หัวใจของฉันจะเหน็บหนาวมากเท่าไร
ผู้คนที่นู่น..คงไม่เหมือนที่นี่
ไม่มีสิ่งแวดล้อมที่คุ้นเคยดี..ฉันไม่รู้ว่าต้องปรับตัวเองแค่ไหน
แล้วยังต้องห่างจากเธอ..ไกลจากผู้คนที่ฉันรักออกไป
ไม่อยากนึกเลยว่าต้องเหว่ว้ามากเพียงใด..
คงกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวจนต้องร้องไห้ออกมา
อย่าลืมติดต่อไปหากันบ้างนะคะ..ที่รัก
แค่อีเมลสั้นๆ..ไม่ต้องยืดยาวมากนัก..คงช่วยให้ฉันหายอ่อนล้า
บอกว่าคิดถึงคำเดียว..คงทำให้ฉันอบอุ่นทุกครั้งที่หลับตา
และทุกค่ำคืนที่ฉันเหว่ว้า..รักของเธอที่ส่งมา..คงกล่อมให้ฉันหลับฝันดี
28 ตุลาคม 2547 22:52 น.
นางฟ้าซาตาน
หลายครั้งที่ได้ยินเธอพูดถึงเขา
เธอดูร่าเริง..แต่หัวใจฉันหม่นเศร้า..เธอจะรู้สึกบ้างไหม
อาจเป็นเพราะฉันเอง..ที่เอาแต่หวาดระแวงมากเกินไป
กลัวถ่านไฟเก่าลุกไหม้..เผาหัวใจให้แหลกราน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เธอยืนยันว่าไม่มีวันกลับไปเหมือนเดิม
เหลือเพียงความเป็นเพื่อน..เพื่อเริ่มต้นวันใหม่เท่านั้น
ความห่วงหาอาลัย..ทิ้งไว้เพียงความผูกพัน
และพร้อมสานต่อความฝันกับฉันคนเดียวตลอดไป
ฉันเองอยากเลิกระแวง..เลิกคิดมาก
เพราะยิ่งคิด..ตัวฉันยิ่งตกอยู่ในสายน้ำไหลหลาก..หนาวหัวใจสั่นไหว
แต่สิ่งที่เธอแสดงออกมา..ทำให้ฉันเจ็บล้าและคิดไปไกล
กลัวเขากลับมาขอเริ่มต้นใหม่..ขอคืนวันที่เคยมี
และหลายครา..ที่เธอทำให้คิดว่ายังผูกพันกันอยู่
ยิ่งตอกย้ำให้ฉันรับรู้...ฉันไม่ควรคู่กับเธอในวันนี้
เมื่อไหร่ที่เธอรู้หัวใจตัวเอง..โปรดบอกฉันนะคะ..คนดี
ฉันจะยอมหลีกหนี..และเก็บวันเวลาที่เธอเคยมี..คืนกลับให้เขาไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เธอ...คิดผิดใช่ไหมเธอ
ทำผิดใช่ไหมเธอ..ที่เลือกฉัน
...เธอพลาดไปใช่ไหม...
หากเป็นเขา..ดีกว่าใช่ไหมเธอ
เขาซิควรคู่เธอ..............ฉันเดาใจถูกไหม
25 ตุลาคม 2547 21:58 น.
นางฟ้าซาตาน
บ่อยๆที่แอบน้อยใจ
ได้แต่สงสัย..เรารักกันน้อยลงไปรึเปล่า
ไม่อยากคิดแบบนี้..ไม่ต้องการให้มีเรื่องยืดยาว
พยายามซ่อมแซมรอยร้าว..บอกตัวเองในคืนหนาวว่า..ไม่เป็นไร..
บ่อยๆที่แอบร้องไห้
แกล้งทำหน้าตาย..บอกเธอไป..ฉันเป็นอะไรที่ไหน
เข้มแข็งออกขนาดนี้..คิดถึงเธอบ้างบางที..ในวันที่ต้องห่างไกล
อยากอ่อนแอให้เธอเห็นจะตายไป..แต่กลัวเธอไม่สบายใจ..รู้สึกไม่ดี
บ่อยๆที่แอบหวังอยู่ลึกๆ
ถ้าไม่พูดอะไร..แล้วเธอจะรู้สึกบ้างไหม..ว่าทำไมฉันต้องอ่อนล้าขนาดนี้
ความรู้สึกข้างในละเอียดอ่อน..จนบรรยายออกมาไม่ได้ในบางที
อยากให้เธอใช้หัวใจที่มี..ดูแลความรู้สึกดีๆของกันและกัน
ไม่อยากคาดหวังจากเธอมากไปกว่านี้
แค่ขอความใส่ใจที่เธอเคยมี..ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น
ไม่อยากให้รักของเราเหลือเพียงแค่ความผูกพัน
ต้นเหตุสำคัญ..คงเกิดที่ฉัน..ที่ไม่ยอมพูดอะไรให้เธอเข้าใจ
15 ตุลาคม 2547 21:38 น.
นางฟ้าซาตาน
ขอโทษ..ถ้าทำอะไรผิดไป
อยากเริ่มใหม่เธอจะให้อภัยได้รึเปล่า
รู้ว่าทำตัวไม่ดี..เดินหนีความจริงชั่วคราว
สั่งหัวใจไม่ให้ยอมรับ..เรื่องราวความเป็นจริงใดๆ
รู้ตัวว่าทำผิดค่ะ..ที่รัก
ที่เธอให้อภัย..เกินความคาดหวังยิ่งนัก..เกินกว่าที่คิดเอาไว้
ทำใจอยู่นาน..ก่อนจะพูดความจริงออกไป
เพราะไม่อยากตื่นมาเจอเช้าวันใหม่..โดยไม่มีเธอ
ไม่ได้หวังให้เธอรักเท่าวันก่อน
ไม่ได้อ้อนวอน..ให้เธอเอาใจ..เหมือนที่ผ่านมาเสมอ
ไม่ได้ขอให้เธอห่วงใยเหมือนวันที่ฉันเคยเจอะเจอ
ไม่ได้รอให้เธอมาเช็ดน้ำตาล้นเอ่อที่ไหลออกมา
แค่อย่าทำเฉยชากับฉัน
พูดแรงๆ..ตะโกนดังๆ..ฉันยังรับได้มากกว่า
ปากบอกว่าไม่เป็นไร..ทิ่มแทงหัวใจของฉันจนเจ็บชา
ความใจดี..ทำร้ายความรู้สึกจนอ่อนล้า..ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหายดี