8 ตุลาคม 2547 21:46 น.
นางฟ้าซาตาน
ลมหนาวพัดมาอีกครั้ง
อยากให้เสียงลมหายใจสะท้อนดังไปถึงขอบฟ้า
ลมหนาวมาเยือนทีไร..หนาวถึงข้างในหัวใจเจ็บชา
คร่ำครวญ โหยหา..ความอบอุ่นที่โรยรามานานเต็มที
ใส่เสื้อหนา..หลับตา..อิงอกแม่
อ้อมกอดอุ่นไอรักแน่แท้ไม่เคยผันแปรหลีกหนี
อยากนอนกอดแม่อีกครั้ง..เอ่ยคำรักให้แม่ฟังอีกสักที
อยากให้แม่รู้..คิดถึงอ้อมกอดที่เคยมี..มากเพียงได
ทุกครั้งที่ลมหนาวพัดผ่าน
หัวใจสะท้าน..คิดถึงวันวานจนอ่อนไหว
กลิ่นครีมหอม..ลอยล้อม..ทุกคราที่ลมหนาวพัดมาอยู่ไม่ไกล
ถึงจะเติบโตแค่ไหน..แต่ขอเป็นเด็กตัวเล็กตลอดไปให้แม่ดูแล
+++++++++++++++++++++++++
จำได้ว่า...ตอนเด็กๆไม่ชอบฤดูหนาวเลย...
เพราะแม่จะเป็นคนอาบน้ำให้..(เป็นคนไม่ชอบอาบน้ำ)
แม่จะเตรียมน้ำอุ่น
..ทาครีม..ไม่ให้ผิวแห้ง
จะสวมเสื้อกันหนาวให้หลายๆชั้นก่อนนอน
และพาไปนอน...
ตอนนี้ไม่มีแม่อยู่แล้ว...ยังไม่ชอบฤดูหนาวอยู่ดี
เพราะทำให้คิดถึงแม่มากๆ...
6 ตุลาคม 2547 21:41 น.
นางฟ้าซาตาน
ถึงคนเข้มแข็ง
ผิดไหม ที่ฉัน...
ได้ยินเสียงคลื่นสาดซัดชายฝั่ง
รอยเท้าจมฝังผืนทรายอ่อนนุ่มอุ่นไหว
ลมทะเลพัดมา..หลับตาสูดกลิ่นไอ
อิงแอบอกอุ่นอยู่ไม่ไกล..ฟังเสียงหัวใจเต้นดัง
++++
ฉันอาจจะดูเพ้อเจ้อ
แต่คนที่อยู่ในฝันเสมอ..คือเธอรู้บ้างไหม
บางทีเหม่อลอย..และบ่อยๆที่วาดฝันไปไกล
คงเพราะเราไม่ได้อยู่ใกล้..ความฝันช่วยไว้ในบางเวลา
ก็แค่คิดถึงเธอมากๆเท่านั้น
และความฝันช่วยแบ่งปันความเหว่ว้า
หลับฝันถึงเธอ ยังดีกว่ามานั่งเช็ดน้ำตา
อย่างน้อยได้กำลังใจในวันอ่อนล้า..เวลาที่คิดถึงเธอ
ฉันรู้ดี..ว่าเป็นคนช่างฝัน
และตัวเธอนั้น..อยู่กับความจริงเสมอ
เธออาจเข้มแข็งในวันที่เราห่างไกลไม่ได้พบเจอ
รู้ไหม หัวใจฉันอ่อนแอเพ้อเจ้อ เวลาที่ห่างจากเธอไม่ได้เจอกัน
++++
จากคนอ่อนแอ
5 ตุลาคม 2547 13:17 น.
นางฟ้าซาตาน
เมจิคเชี่ยน
ภายใต้...แสงดาว
ยังมีฉันหายใจผ่านลมหนาวในค่ำคืนนี้
ก็ไม่มีอะไร..ฉันคงแค่เหงาใจ..ในความร้างไร้ที่มี
อดหวั่นไหวไม่ได้คืนนี้..ที่กลับมาคิดถึงเธอคนดีเช่นเดิม
ยังส่งความคิดถึง...ผ่านวันเวลา
แม้วันคืนเจ็บล้า..จะทำให้คุณค่าความรักที่สร้างมาไม่อาจเพิ่ม
เธอคนไกลจะรู้ไหม..ว่ารักที่ให้ไม่เคยลดน้อยลงไปกว่าเดิม
ฉันยังเป็นคนเก่าคนเดิม..ที่ยังไม่อาจจะเริ่มต้นกับใคร
ยังเก็บรักเราไว้..ในห้วงคำนึง
ส่งความรักผ่านดวงดาว..แสงจันทร์ซึ้ง..เผื่อว่าอาจจะส่งถึงใจเธอได้
ฉันทำได้แค่คิดถึงเธออยู่ตรงนี้...กับเสียงภาวนาเบาๆ ที่มีในลมหายใจ
คนดีเธอรับรู้ได้บ้างไหม...ว่าอยากกลับไปฟังเสียงเต้นหัวใจเธอใกล้ๆ...
....ในอ้อมกอดที่อบอุ่นหัวใจดังเดิม
นางฟ้าซาตาน
ฉันเองยังรับรู้ทุกความรู้สึกที่เธอส่งมาให้
ทั้งความคิดถึงห่วงใยที่เธอฝากสายลมจากฟ้าไกลมาเสมอ
ฉันอยากฝากลมกลับไป..
บอกเธอว่าฉันยังห่วงใยแม้จะไม่ได้พบเจอ
และอยากให้รู้ว่า คิดถึงเธอ สุดหัวใจ
จากวันนั้นที่สองเราต้องไกลห่าง
เพราะคืนวันบาดหมาง..ทำให้รักเราไร้ร้างหม่นไหม้
เราจากกันมาโดยไม่มีคำเอ่ยลาใดๆ
ทิ้งความรักเอาไว้..ปล่อยให้หัวใจ..แหลกร้าวไม่มีชิ้นดี
จากกันมา..เหินห่าง
ทำให้รู้หัวใจตัวเองว่าอ้างว้างแค่ไหนในคืนนี้
โหยหาความอบอุ่น..จากอ้อมกอดที่เคยมี
ถ้าทำได้..ขอภาวนา..ให้ดวงดาวดลใจเธอซักที..
ได้โปรด..ให้เธอรับรู้ว่าคนทางนี้..ยังรักเธอไม่เคยลืม
4 ตุลาคม 2547 13:44 น.
นางฟ้าซาตาน
ก่อนหลับตา
สิ่งหนึ่งที่ลดความเหว่หว้าของฉันลงได้
นั่นคือ..เสียงกระซิบ..บอกว่ารักฉันมากมาย
ทำให้หัวใจผ่อนคลายอุ่นสบายหลับฝันดี
ฉันเคยได้ฟังคำบอกรักจากหลายคนมาหลายครั้ง
ทุกคราที่ได้ฟัง..หัวใจไหวหวั่น..ความเจ็บช้ำหลีกหนี
แต่ไม่เคยมีคำรักของใคร..ทำให้ฉันสุขใจได้เท่าเธอเลย..คนดี
คงเป็นเพราะคำรักที่เธอบอก..คงคุณค่าเท่ารักที่เธอมี..ที่เธอให้มา
ฉันอยากได้ยินคำรักจากเธอจวบจนวันสุดท้ายของชีวิต
คนเดียวที่ฉันอยากเคียงข้างใกล้ชิดในวันอ่อนล้า
ความอบอุ่นที่เคยคุ้นจะคงอยู่ภายในหัวใจของฉันตลอดเวลา
ชีวิตหยุดดิ้นรนตามหา..คำรักที่เธอให้มา..คือส่วนเติมเต็ม
2 ตุลาคม 2547 23:25 น.
นางฟ้าซาตาน
ในคืนหนาว..ใต้ท้องฟ้าสีหม่น
หัวใจของใครคนหนึ่ง..ส่งไปถึงใครอีกคนที่ปลายขอบฟ้า
นั่งเหงาอยู่เพียงลำพัง..เฝ้ารอคอยวันเวลา
เมื่อไรกันหนอ..จะได้สบตา..ลดความเหว่ว้าในวันห่างไกล
ถามพระจันทร์ในปุยเมฆขาว
เขาจะรู้ถึงความเหน็บหนาว..ในคืนที่ฟ้าอบอุ่นบ้างไหม
ใครบางคน..เฝ้าอ้อนวอนพระจันทร์ช่วยส่งความคิดถึงไป
กำชับสายลม..ช่วยหอบไว้ใกล้ๆหัวใจ..อย่าให้ตกหล่นตามทาง
ความห่วงใยเคลื่อนที่ตามแสงจันทร์ที่สาดส่อง
ทุกครั้งที่เขาได้มอง..จะรู้ว่ารักของฉันอยู่เคียงใกล้ไม่เคยเหินห่าง
ทุกคราที่เขาหลับตา..แสงจันทร์จะโอบกอดไว้แทนหัวใจฉันไปพลางๆ
ในคืนเหงาทรมาณ..เราจะพบความสุขสว่าง..ตามทางที่แสงจันทร์ส่องมา