17 พฤษภาคม 2547 01:10 น.
นางฟ้าซาตาน
ฝากคำขอโทษถึงใครคนนั้น
บอกกับเขาแล้วกัน..ว่าที่ฉันทำให้เขาร้องไห้
ฉันโกรธตัวเองไม่ได้รู้สึกผ่อนคลาย
ถ้าเป็นไปได้..ฉันอยากไปปรับความเข้าใจ
ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างนี้
แต่เพราะคุณเองนะคะ..คนดี..ที่ไม่เคยบอกอะไรเลยรู้ไหม
ถ้าฉันรู้ว่าคุณมีใครเป็นเจ้าของจับจองหัวใจ
ฉันจะไม่ยื่นมือออกไปทำร้ายความรักที่คุณช่วยกันสร้างมา
วันนี้ฉันต้องร้องไห้
ความรู้สึกทุกอย่างกลับกลายเป็นความอ่อนล้า
เจ็บปวดไปหมด..ในหัวใจมีแต่ความด้านชา
เพียงเพราะว่าคุณไม่กล้าที่จะพูดอะไร
ฉันจะไม่ถามถึงเหตุผล
ยอมเดินจากมาเพื่อคนสองคนจะไม่ต้องแตกร้างห่างไกล
ฉันมาทีหลัง..ฉันขอยอมเดินจากไป
เพื่อไม่ต้องทำร้ายความรู้สึกของใครต่อใครในความรักของเรา
ฉันไม่รู้ว่าคุณรักฉันไหม
ไม่อยากได้ยินอะไรเพื่อมาเพิ่มเติมความเหงา
ฉันต้องอยู่ได้..ปลอบโยนกับตัวเองเบาๆ
เพียงแค่เงาแห่งความเศร้าเข้ามาทักทาย
ขอบคุณนะ...สำหรับเวลาในช่วงสั้นๆ
ที่ทำให้ฉันได้ฝัน..ความอบอุ่นนั้นยังไม่จางหาย
ถึงแม้ว่าเป็นแค่คำหลอกลวงที่เกลื่อนกลาย
เพื่อให้ฉันได้..อุ่นสบาย..ในวันที่ผ่านมา
ณ ช่วงเวลานั้น
ความผูกพันจอมปลอมทำให้ฉันสุขใจนักหนา
แต่ฉันไม่ใจร้ายพอจะดึงเธอมา
ฉันไม่อยากให้น้ำตาต้องทำลายใครอีกคน
ฉันไม่ใช่นางเอกและเขาไม่ใช่นางร้าย
เราเป็นแค่คนที่ยืนอยู่บนเส้นด้ายของความสับสน
เมื่อถูกหักหลังจากคนที่รัก..เราเจ็บเกินทน
ความรู้สึกเราสองคนปะปนไปด้วยน้ำตา
เพราะฉันเคยเจ็บปวดมาก่อน
จึงไม่อยากให้เขาร้าวรอนกับการไขว่คว้า
หวาดระแวง..เจ็บช้ำ..กับความรักที่เป็นมา
ปวดร้าวกับการบอกลาเพราะมีใครมาแย่งรักไป
ดูแลคนที่คุณได้เลือกมาให้ดี
มองเขาให้เต็มที่ว่าเขารักคุณมากแค่ไหน
อย่าใส่ใจฉันเลย..ฉันชาชินกับคำว่าเสียใจ
ร้องไห้เคล้าเสียงเพลงไป..พรุ่งนี้ก็หายดี
15 พฤษภาคม 2547 13:17 น.
นางฟ้าซาตาน
อยู่กับสายลมเย็นใจ
นั่งนึกทบทวนเวลาที่ผ่านไป..เรื่องราวที่เลือนหาย
ความว่างเปล่าเดินย่องเบาๆเข้ามาทักทาย
จับมือฉันไว้ไม่คลาย..แล้วก้าวไปที่ปลายท้องฟ้าด้วยกัน
นึกถึงคนคุ้นเคยที่ได้รู้จัก
คนที่สอนให้ฉันเรียนรู้ถึงความรัก..และกล้าที่จะใฝ่ฝัน
เขาผ่านเข้ามา..
เปลี่ยนความรู้สึกในแววตา..ยามมองแสงตะวัน
รับรู้ได้ถึงความหอมหวานของคืนวัน..ยามมีคนเคียงข้างกันไม่ต้องเหงาใจ
นั่งอยู่ในมุมของความทรงจำ
มองดูภาพแห่งความสุขเหล่านั้น..ไม่อยากไปไหน
โอบกอดตัวเองเอนตัวลงนอนบนก้อนเมฆจากฟ้าไกล
สายลมจากดวงดาวกล่อมหัวใจให้หลับไหล..
หยุดความคิดไว้กับวันที่ผ่านมา
ทุกความรักที่ฉันได้สัมผัส
เปลี่ยนมุมมองให้เด่นชัด..สร้างความหวังให้ฉันตามหา
สอนให้มองโลกอย่างเข้าใจเติบใหญ่ไปตามครรลองของกาลเวลา
ให้โอกาสได้เป็นเพื่อนกับความเหว่ว้า..และหยาดน้ำตาของความสุขใจ
ในช่วงเวลาสั้นๆ
ความอ่อนหวานในคืนวันเหล่านั้น..
ทำให้ฉันพบความมหัศจรรย์ยิ่งใหญ่
สอนให้ฉันเลิกใส่ใจตัวเอง..เปลี่ยนชีวิตได้เพื่อใคร
อิ่มไหวไปกับคืนที่ต้องห่างไกล...
และสุขใจแค่ไหนในขณะที่ได้คิดถึงใครบางคน
อยากหยุดหัวใจเอาไว้ตรงนี้
ขอใครสักคนมาร่วมใช้คืนวันที่ดีเติมหัวใจให้คลายความหมองหม่น
ให้สัมผัสไอรัก...พร้อมเดินเคียงข้างฝ่าฟันสู้ทน
เป็นเธอได้ไหม..คนสุดท้ายที่มานั่งมองสายฝนถ่ายเทไออุ่นให้กันและกัน
15 พฤษภาคม 2547 02:09 น.
นางฟ้าซาตาน
เพราะไม่มีเธอ...
บทกลอนแห่งรักที่เคยพร่ำเพ้อเหมือนขาดหาย
เสียงสัมผัสแตกหักไม่วางวาย
ความเดียวดายลบเลือนความหมายของบทกลอน
เพราะกลั่นกรองจากความรู้สึก
ให้หัวใจระลึก..ให้ความรู้สึกคอยสอน
ทุกอักษรพรรณนาเพลินพาเว้าวอน
ท่วงทำนองแทรกซอนด้วยรักจากหัวใจ
บทกลอนแห่งรักในครานี้
เต็มไปด้วยสีสันแห่งความหมองไหม้
สัมผัสรักเลื่อนลอยดั่งว่าวขาดลอยไกล
อักษรที่เลือกใช้ขาดความหมายใดๆซ่อนมา
ไม่อยากเริ่มต้นบทกลอนใหม่
เหนื่อยกับการเลือกความคล้องจองให้วิญญาณกับภาษา
อยากหยุดพักคำรักไว้กับในความผูกพันที่มีมา
เปลี่ยนหยดน้ำตา..หยุดความเหว่ว้าไว้ที่รักของคุณ
11 พฤษภาคม 2547 12:23 น.
นางฟ้าซาตาน
นั่งอยู่ตรงนี้กับลมหายใจอุ่นๆ
แสงแดดยิ้มให้คนเคยคุ้นกรุ่นกลิ่นใส
อมยิ้มบางๆให้กับความว่างเปล่าในหัวใจ
เสียงนกร้องกระทบลึกลงไปให้หวั่นไหวถึงกลางทรวง
อีกนานไหมหนอ..
จะได้เคล้าคลอกับบรรยากาศใสๆห่างไกลเมืองหลวง
ริมข้างทางที่เดินไปกลบหัวใจด้วยกลิ่นข้าวคืนรวง
เสียงจากความเงียบอบอวลด้วยหมู่มวลดอกไม้ริมทาง
ระหว่างการเดินเล่นไปในยามเย็น
ความอบอุ่นของบ้านเกิดซ่อนเร้นในหัวใจที่เหินห่าง
นานเหลือเกินต้องจากบ้านไปไกลสุดระวาง
เพียงความคิดถึงเป็นสายใยเบาบางเชื่อมหนทางที่ห่างให้ใกล้ลงไป
ในสายลมที่พัดเอื่อย
ภาพในอดีตล่องลอยมาเรื่อยๆในความอ่อนไหว
ผู้คนมากมายเรื่องราวหลากหลายได้เกิดและผ่านไกล
ความสุขแอบมาทักทายให้หัวใจร้างไร้ได้อิ่มเอม
ฉันชอบคำว่า..เด็กบ้านนอก..
คำคอยบอกย้ำเตือนไว้..ไม่ปลุกปั่นใจให้หันเห
ยามใดเหนื่อย..อ่อนล้า..กลับมาจากเมืองใหญ่คนรวนเร
วิญญานของเมืองเล็กๆนี้..มิเคยปรวนเปรยังคอยปลอบประโลม
9 พฤษภาคม 2547 11:45 น.
นางฟ้าซาตาน
ประตูประดับดอกไม้สวย
เต็มเปี่ยมไปด้วยกลิ่นไอแห่งความรัก
ญาติสนิทมิตรสหายมากมายมาร่วมประจักษ์
เอื้อนเอ่ยทายทักอบอวลด้วยไมตรี
เมื่อความรักก่อเกิด
ความผูกพันบรรเจิดกำเนิดวันนี้
สองสายใยผูกกันยืนยันความรักที่มี
บอกผ่านพิธีเป็นสักขีพยานรักร่วมกัน
วันนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
คงต้องใช้คืนและวันดั้นด้นคืนค้นความฝัน
หนทางยังอีกไกล..เพียงสองใจร่วมฝ่าฟัน
ปลายทางแห่งนั้นคงอยู่ไม่ไกลเกินใจไป
วันหนึ่งอาจต้องเจอลมพายุพัด
ด้วยสองใจแน่นหนักจะประคองต้นรักนี้ไว้
หยั่งรากลึกมั่นเกี่ยวพันดวงใจ
ปลูกสร้างต้นรักไว้ด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
1766
