25 พฤษภาคม 2547 10:56 น.
นางฟ้าซาตาน
เมื่อแสงเทียนดับลง
ขอเพียงใครสักคนจุดขึ้นมาใหม่
เมื่อก่อนดับได้ก็จุดเองได้อยู่ร่ำไป
แต่ตอนนี้มือสั่นหวั่นไหวล้าแสงเทียน
อยู่ในความมืดบ้างก็ดีเหมือนกัน
ความสงบระหว่างนั้นช่วยให้หัวใจขีดเขียน
นึกทบทวนได้อะไรมาบ้างเป็นบทเรียน
กับวันที่ต้องอยู่ในวงเวียนของรอยน้ำตา
ชีวิตมีล้มและต้องลุกขึ้นบ้าง
บางทีอ้างว้างไม่มีหัวใจให้ห่วงหา
บางเวลาสุขจนล้นไม่มีใครอยู่ในสายตา
บางครั้งโหยหาสิ่งที่ไม่กลับมาให้หวนคืน
ในเมื่อชีวิตต้องเป็นอย่างนั้น
รักตัวเองดูแล้วกันไม่มีวันขมขื่น
ทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง..ในวันที่ต้องหยัดยืน
ลบวันคืนที่อ่อนแอไม่ต้องทนฝืนและก้าวต่อไป
++..คงไม่มีกำลังใจจากตัวเองในวันนี้ได้ ถ้าไม่ได้กำลังใจจากเพื่อนที่นี่ ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะคะ..++
19 พฤษภาคม 2547 01:38 น.
นางฟ้าซาตาน
ปีกของฉันในวันนั้น
ฉันติดมันเพื่อตามหาฝันในโลกกว้าง
พอมาเจอเธอฉันเก็บปีกหลบเส้นทาง
ยอมเดินเคียงข้างให้เธอจูงมือ
แล้วพอมาถึงวันนี้
คนที่เคยจูงมือเดินจากไปไม่อาจฝืน
หัวใจเรียกทวงปีกติดคืน
เพื่อให้ฉันได้หยัดยืนและบินต่อไป
พอติดปีกได้ซักพัก
น้ำตาในพายุหนักทำฉันสิ้นไร้
ปีกหัก..อ่อนแรง..ร่วงหล่นจากฟ้าไกล
บินต่อไปไม่ไหวขอพักใจสักเวลา
ด้วยกำลังใจจากเธอ
ปีกหักฝันเพ้อ..คงพอเยียวยารักษา
ความห่วงใยมิตรภาพที่ได้มา
ลบบาดแผลความเหว่ว้าให้หายดี
แด่ นางฟ้าน้องรัก
เพียงคนเดียว
ปิดฉากกับความรักลวง
โบกมือลาจากความโง่เขลา
จบเพียงเท่านี้นะความสัมพันธ์ระหว่างเรา
แม้นวันนี้จะแสนเศร้า ด้วยเหลือเพียงหัวใจเรากับน้ำตา
หากแต่นี่คือโอกาสเริ่มต้นชีวิตใหม่
กับหัวใจตัวเองที่แม้จะต้องถูกรักษา
นับจากนี้จะสามารถเดินทาง ด้วยอิสระที่ได้รับมา
ซึ่งอาจเบิกบานกว่าการมีเธอทำร้ายหัวใจ
ขอบคุณเธอสำหรับการลาจาก
แม้นการพลัดพรากจะเป็นบ่อเกิดแห่งความเหงา
แต่ความเข้มแข็งเดินทางมาจากจุดจบระหว่างเรา
แล้วเวลาจะช่วยพัดความหม่นเศร้าให้เลือนลางหายไป
เปรียบดั่งนางฟ้ายามปีกหัก
หาใช่ปลดปีกทิ้งไป... ใช่ไหม
เพียงรอเวลาสมานแผลรักษาปีกแห่งใจ
รอวันโบกโบยบินใหม่อาบแสงอบอุ่นดวงตะวัน
**--รอวันที่ปีกของเธอกลับคืนมา--**
กระดานโต้คลื่น
ดั่งนกน้อยหัดบิน
ฉันยังไม่ชินกับท้องฟ้ากว้าง
ปีกน้อยของฉันยังเปราะบาง
ในโลกบางอย่างที่ฉันยังบินไม่ถึงมัน
ดั่งนกน้อยไร้ปีก
ไม่อาจมีปีกไว้บินตามหาฝัน
ไม่อาจบินไปถึงพระจันทร์
มีแค่ชีวิตเพื่ออยู่ไปบางวันเท่านั้นพอ
แต่เธอเป็นถึงนางฟ้าแม้ปีกหัก
เส้นทางรักเธอคงไม่หยุดตรงคำว่ารอ
ปีกของเธอยังกล้าตะวันได้อย่าเพิ่งท้อ
แล้วฉันจะรอถึงวันที่ปีกของเธอกลับคืนมา
ู^*^
^*^
^*^
^*^
ขอบคุณพี่น้องนางกะน้องกระดานนะคะ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจดีๆมา
ขอบคุณทุกๆคนเลยค่ะ อยู่ที่นี่อบอุ่นจัง
19 พฤษภาคม 2547 01:23 น.
นางฟ้าซาตาน
ท้องฟ้าคืนนี้ไม่มีแสงดาว
ลมโชยพัดผ้าม่านสะบัดไหว
ละอองฝนโปรยปรายชุ่มหัวใจ
ความเงียบเคลื่อนไหวใต้เงาจันทร์
หัวใจจมดิ่งไปในภวังค์
นอนคิดถึงความหลังฝังใจฝัน
ภาพของเธอตราตรึงยังจดจำ
ทุกคำรักยังปักแน่นอยู่กลางใจ
อยากได้สัมผัสอุ่นไอหวาน
ขอฝันดีในวันวานคืนได้ไหม
ละอองรักพริ้วผันอย่าจากไป
ขอหัวใจได้อ่อนไหวอีกสักคืน
สายน้ำไม่เคยเวียนวนกลับมา
เวลาเดินไปตามหน้าที่ไม่อาจฝืน
ครั้งหนึ่งในฝันมีเธอทุกคืน
ยามหลับยามตื่นคิดถึงเพียงเธอ
ในวันนี้ทุกอย่างแปลกไป
ฉันต้องเดินเปลี่ยวไร้ใจพลั้งเผลอ
ความสดใสหลบหน้าไม่พบเจอ
สะอื้นเพ้อถึงเธออย่างเดียวดาย
หยาดน้ำตาไม่พอให้ลืมได้
ทุกคืนหนาวไม่อาจลบให้เลือนหาย
ทุกความฝันไม่พอให้วางวาย
ทุกเส้นทางไม่มีจุดหมายเพื่อใคร
18 พฤษภาคม 2547 00:59 น.
นางฟ้าซาตาน
เดินทางมาไกลตามเส้นทางนี้
ห่างออกไปทุกทีจากทางสายเก่า
เคยมีเธอจูงมือเดินเคียงข้างเป็นดั่งเงา
มีเพียงเราเดินไปกันสองคน
ล้มตัวนอนหยุดพักกลางทาง
เธอหายไปในหมอกจางๆทำฉันสับสน
ในวันนั้นฉันบอกตัวเอง..ต้องอดทน
รอเธอเดินฝ่าสายฝนคืนกลับมา
นั่งรออยู่ตรงนั้น
หนาวลมพัดสาดซัดให้อ่อนล้า
ร้อนแดด..ปวดหัวใจ..เจ็บชา
เปียกปอนไปด้วยน้ำตาของความเสียใจ
มองไปทางไหนไม่มีเธอ
คนที่จูงมือไม่ให้ฉันเผลอเดินหลงไปไหน
ให้ความอบอุ่น..คอยทำให้ฉันสบายใจ
วันนี้เธอเดินหายไป..ยังไม่กลับมา
ใครบางคนเดินฝ่าสายฝน
ดูรานรน..ติดตามค้นหา
ใครคนหนึ่งที่หลงเวียนวนในเวลา
ตามไขว่คว้าคนที่เคยจูงมือกัน
ฉันคงต้องเดินทางต่อ
ไม่หวนคืนยืนรอในเส้นทางสายนั้น
เดินจากมา..ยิ้มเริงร่ากับแสงตะวัน
ไม่มีเธอไม่มีกันแต่ฉันยังต้องเดินต่อไป
17 พฤษภาคม 2547 22:44 น.
นางฟ้าซาตาน
นอนหลับไปกับน้ำตา
นอนมองเพดานตาพร่าคิดเพ้อเจ้อ
รอเสียงจากใครบางคนที่อยากเจอ
แอบรอ..ฝันเพ้อ..ขอเธอคืนมา
ในขณะที่ฉันนอนคิดถึงเธออยู่
เธอคงมีคนดูแลคอยห่วงหา
ในนาทีนั้นขอให้คิดถึงฉันบ้างสักครา
ไม่อยากให้ลืมเวลาที่เราเคยได้รักกัน
ฉันในวันนี้ไม่มีค่า
วันที่ผ่านมาฉันเป็นเพียงของเล่นเท่านั้น
เธอเสแสร้งเอ่ยคำรัก..แกล้งหลอกว่าผูกพัน
ลวงให้สร้างความฝันร่วมกัน..ก่อนจากไป
พรุ่งนี้คนคุ้นเคยจะกลายเป็นคนแปลกหน้า
ถึงเวลาที่ฉันจะทวงหัวใจคืนมาแล้วใช่ไหม
จะไม่จดจำน้ำตาที่ร่วงมาจากหัวใจ
แต่ความสุขที่ได้ผ่านไปฉันจะเก็บเอาไว้ตลอดกาล