1 ตุลาคม 2547 12:21 น.
นางฟ้าซาตาน
อาจดูเหมือนคนใจกว้าง
ที่ปล่อยให้เธอมีใครอีกคนมาอยู่เคียงข้างก็ได้
ยอมรับคำว่า..เรา..มีกันสามคนอย่างง่ายดาย
ให้ เธอ ฉันและเขามีความหมายเท่าๆกัน
หากเป็นที่หนึ่งเหมือนที่เธอบอกมา
หัวใจของฉันคงต้องเจ็บปวดตลอดเวลาเพราะสองคำนั้น
ถ้าเป็นไปได้..ฉันไม่ต้องการลำดับขั้นความสำคัญ
ขอเป็นหนึ่งเดียวที่เธอผูกพันในหัวใจ
สักวันหนึ่ง..คำว่าเราจะเหลือเพียงสอง
ไม่ต้องการให้หัวใจหม่นหมองเพราะแค่อยากครอบครองเธอไว้
คงเป็นฉันเองที่ตัดสินใจเลือกเดินออกไป
ขอเก็บความรักที่งดงามเอาไว้..
ดีกว่าปล่อยให้หัวใจหม่นไหม้ร้าวราน
30 กันยายน 2547 10:32 น.
นางฟ้าซาตาน
จำกันได้รึเปล่า..คนดี
ฉันคนนี้ที่เธอเคยบอกว่ารักหนักหนา
สัญญาว่าจะดูแลกัน..ให้ฉันเป็นที่หนึ่งตลอดเวลา
รักของเราจะไม่มีวัน..แยกทาง..เลิกรา..ร้างไกล
สุดท้ายเหลือเพียงแค่..ตัวฉันกับความอ้างว้าง
รูปถ่ายใบเก่าสีจางกับรอยยิ้มของเราที่เคยสดใส
เธอทิ้งความผูกพัน..ไม่เหลือร่องรอยความสุขใดๆ
ใช้คำบอกลากรีดแทงหัวใจ..แล้วเดินจากไปอย่างไม่ไยดี
แค่อยากจะขออะไรเธอหน่อยได้ไหม
พบกันเมื่อไร..ช่วยส่งรอยยิ้มทักทายให้กับฉันคนนี้
อย่าทำไม่สนใจเหมือนเราไม่เคยมีความทรงจำที่ดี
ฉันแค่อยากจดจำเสียงหัวเราะที่เคยมี..ไว้กับนาทีที่ร้าวราน
28 กันยายน 2547 17:30 น.
นางฟ้าซาตาน
พระจันทร์ทอแสงสดสวย
สุกสว่างไปด้วยความรู้สึกอุ่นไอฝัน
ความอบอุ่นเกิดขึ้นรอบกาย..สัมผัสได้ถึงความผูกพัน
แค่กายห่างกัน..แต่หัวใจยังมีพระจันทร์ส่องแสงนำทาง
ความคิดถึงฝากไปกับปุยเมฆใส
ฝากแสงจันทร์ส่งความอบอุ่นไปให้ในวันเหินห่าง
ฝากสายลมกระซิบบอกใกล้ๆ..รักเรายังไม่จืดจาง
ยังมีสายใยเบาบางเชื่อมกลางระหว่างเรา
ฝากพระจันทร์ถามอีกคนที่ปลายโค้งฟ้า
ได้รับรึเปล่า..หัวใจที่ส่งไปหา..ไว้คอยเป็นเพื่อนยามเหงา
ให้เธอรู้ว่าฉันห่วงใย...ฝากแสงจันทร์ไป..โอบกอดเธอเบาๆ
คงพอทำให้คืนเหงา..กลายเป็นคืนของเรา..ได้อีกหนึ่งคืน
27 กันยายน 2547 23:32 น.
นางฟ้าซาตาน
ในค่ำคืนที่พระจันทร์สว่างไสว
แต่หัวใจของฉัน..กลับหม่นไหม้ไปด้วยความปวดร้าว
ยิ่งแสงจันทร์สะท้อน..ฟากฟ้าพร่างพราว
กลับทำให้ฉันเหน็บหนาว..เจ็บร้าวไปถึงข้างใน
ครั้งหนึ่ง..ฉันเคยมองฟ้า
และรับรู้เสมอว่า..มีใครมองมาด้วยแววตาที่รักฉันมากขนาดไหน
เพียงแต่ในคืนนี้..ทุกคราวที่มองกลับไป
ไม่มีสายตาใดๆ..ไม่มีคนของหัวใจให้ผูกพัน
นั่งอยู่กับความว่างเปล่า
มีดวงจันทร์สุกสกาวอยู่เป็นเพื่อนเท่านั้น
คงเป็นอีกคืนที่ต้องหลับไปกับความเงียบงัน
ไร้ความฝัน...อยู่เพียงลำพังในวันเดียวดาย
24 กันยายน 2547 18:33 น.
นางฟ้าซาตาน
วาดหัวใจไว้เต็มท้องฟ้า
ให้เธอแหงนหน้ามองขึ้นมาในวันฟ้าใส
เผื่อเธอจะรู้ถึงความไหวอ่อนบางหัวใจ
คนอีกโค้งฟ้ากำลังยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่..คิดถึงเธอ
เขียนความรักเป็นรูปดวงดาว
เวลาที่เธอมองฟ้า..รักของฉันจะส่องแสงพร่างพราวมาให้เสมอ..
หัวใจของฉันจะส่งไปถึงทุกครั้ง..ที่เธอหันมาเจอ
ไม่ให้เธอพลั้งเผลอ..หลงลืมว่าใคร..ยังรักและคิดถึงเธอ..อยู่ที่นี่อีกคน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
1162
