26 กันยายน 2555 20:00 น.
นางฟ้าซาตาน
ถึงคนไกล...
แสงดาวหลับไหลอยู่อีกฝั่งฟ้า
ฉันกับเธอห่างออกไปไกลสุดตา
ไม่อาจไถ่ถามกันว่า...สบายดี
สุดปลายสายรุ้ง
เมฆขาวกระจายฟุ้ง...กรุ่นด้วยรักตรงนี้
สดชื่นเย็นฉ่ำ..หลับให้สบายนะ..คนดี
ฉันอยู่ที่นี่...และจะคิดถึงเธอแบบนี้ตลอดไป
ฝากไออุ่นจากแสงจันทร์
กล่อมให้เธอหลับฝันในวันอ่อนไหว
ร้อนหนาวไม่สบายอย่างไร
ขอฝากสายลมไปช่วยดูแลเธอ
อ้อมกอดในวันนั้น
ย้ำเตือนกับฉัน...ถึงเธอเสมอ
ถึงวันพลัดพรากไม่อาจพบเจอ
แต่ไม่เคยเผลอเรอ ลืมคิดถึงเธอแม้วินาที
..................................................................
ไม่น่าเชื่อว่า ในชิวิตจะต้องเจอกับการสูญเสียถึงสองครั้งสองคราด้วยกัน
นึกถึงทีไรก็รู้สึกเอาเองว่า ทำไมต้องเป็นฉัน หะหะหะ
แล้วตัวเองก็ตอบว่า แล้วทำไมจะเป็นฉันไปไม่ได้ล่ะ
ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมา ยี่สิบกว่าวันแล้ว แต่ทุกข์ยังอยู่
ไม่ได้น้อยลงหรือหายไป
เพียงแต่ยอมรับและมองเห็นทุกข์ได้ชัดเจนขึ้น
จะว่าไปชัดกว่้าตอนที่เพิ่งสูญเสียไปซะอีก
ทุกวันนี้ยิ้มได้ หัวเราะได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าหัวใจจะเลิกร้องไห้ได้
ยังเศร้าอยู่ทุกครั้งที่ได้คิดถึง แต่พอเห็นความเศร้า น้ำตาก็หยุดไหล
..............แต่หัวใจก็ยังเศร้าอยู่
พรรษา
ขอบคุณนะลูก ป้าแอน กับ ยายแดงน้อยบอกว่า
หนูไม่ได้เกิดมาเพื่อสอนให้แม่เห็นความทุกข์ที่ยิ่่งใหญ่ที่สุดคนเดียวเท่านั้น
แต่ทุกๆวันที่หนูจากไป หนูยังได้สอนสิ่งต่างๆมากมาย ให้แม่และทุกๆคนที่ได้ร ู้จักหนู
ขอทานบารมีจากการเป็นตัวอย่างที่ทำให้แม่ได้เห็น ได้พบ ได้สัมผัสถึงความจริงอันประเสริฐนี้
ส่งตรงถึงหนูด้วยนะลูกนะ พ่อเทวดาน้อยๆของแม่
4 เมษายน 2556 19:13 น.
นางฟ้าซาตาน
ทุกครั้งที่เธอมองมา
ฉันสัมผัสได้ด้วยความรักจากแววตาคู่นั้น
ไม่ต้องพูดคำใด...แม้ในความเงียบงัน
ความพิเศษส่งตรงถึงฉันทุกครั้งไป
ทุกครั้งที่เราได้ยืนเคียงข้าง
ต่อให้โลกอ้างว้าง...มากแค่ไหน
ฉันกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นจากเธอ...ผ่านมาตรงหัวใจ
พร้อมเสียงกระซิบใกล้ๆ...แม้ในความไกลก็ตาม
ขอบคุณ...สำหรับทุกความรักที่มีให้
ในทุกเส้นทางที่เราเดินไป...ฉันไม่เคยเหว่ว้า
ในทุกจังหวะหัวใจ...ที่เธอให้ความสำคัญเสมอมา
ช่วยเพิ่มให้รักของเรามีค่าและเติบโต
แรงบันดาลใจจาก เพลง "Soft touch with your love" ของน้องชมพู่ อารยา ค่ะ
http://www.youtube.com/watch?v=GenutD-7FUA&feature=share
17 มีนาคม 2555 00:05 น.
นางฟ้าซาตาน
ช่วงเวลาของเราอาจไม่นิรันดร์
เป็นเพียงฝันที่รอวันตื่นทุกเช้า
ทุกวินาทีของเราไม่ได้ยืดยาว
หนึ่งพันก้าวเป็นเพียงหนึ่งลมหายใจ
หลังช่วงเวลาชั่วคราวเลยผ่าน
ไม่รู้เราจะได้พบพานกันอีกไหม
สำคัญที่เราดีต่อกัน..มากเพียงใด
ในปัจจุบัน ณ หัวใจ ของเรา
--------------------------------------------------------------
ที่มา
ต่อให้เรารักกัน ดีต่อกันแค่ไหนก็ตาม...
ก็เจอกันเพียงชั่วคราวเท่านั้น
ฉนั้นเราควรดูแลโมงยามที่แสนสั้นให้ดีที่สฺด
ให้เป็นชั่วคราวที่งดงามที่สฺด
ท่าน ว.วชิรเมธี
18 เมษายน 2554 23:31 น.
นางฟ้าซาตาน
___________________________________
รอยยิ้มเอียงอายของวันแรกเจอ
ทำให้ฉันอมยิ้มได้เสมอ...เมื่อนึกถึงวันนั้น
เมื่อไรนะ...ที่เรากล้าจับมือเดินด้วยกัน
ตอนไหน...ที่เราเริ่มต้นความผูกพันที่มี
เดทแรกของเรากับรถเมล์สายสิบสอง
ได้แต่แอบมองไม่กล้าสบตาอย่างวันนี้
หายใจไม่ทัน...ใจเต้นดังออกมาทุกที
ไม่อาจลดความประหม่าที่มีในหัวใจ
จากวันแรกจนถึงวันนี้
ความตื่นเต้นที่มีไม่เคยหายไปไหน
ที่เพิ่มเข้ามาทุกครา...คือความอบอุ่นปลอดภัย
ที่เธอมีให้เสมอไปตลอดเวลา
บนถนนทอดยาวของเรา
ในค่ำคืนเงียบเหงา...หรือวันที่เราอ่อนล้า
มือสองคู่นั้นจะประคองกัน...จนถึงวันที่เราต้องจากลา
เหมือนวันแรกที่เป็นมา...และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป
________________________________
เดทแรกของเรา (ที่มีแค่เราจริงๆ)
@ วัดกัลยาณมิตร ต่อด้วยวัดระฆัง
นึกถึงวันนั้นทีไร หุบยิ้มไม่ลงซะที
________________________________
30 สิงหาคม 2553 01:30 น.
นางฟ้าซาตาน
ถ้าขอพรได้หนึ่งข้อ...ในคืนนี้
เธอจะขออะไรดี...บอกกันได้ไหม
อย่าคิดนาน...คำตอบอาจคลาดเคลื่อนไป
ขอคำตอบแรกจากใจ...ช่วยบอกที
ขอให้ทุกอย่างเหมือนเดิม
มีเธอ...มีฉัน...ทุกวัน...แบบนี้
เป็นตัวของตัวเอง...พอใจในสิ่งที่มี
ตอบได้น่ารักขนาดนี้...จุ๊บๆสองทีก็แล้วกัน
ถ้าฉันขอพรได้บ้าง...
ขอมีเธอเคียงข้างสุดทางไม่ว่านรกหรือสวรรค์
ขอพบเธอทุกภพชาติ...ให้เราได้ผูกพัน
ขอบุญหนุนนำ...ให้เราได้สร้างกุศลด้วยกันเสมอไป
คำตอบ...อาจต่างกัน
แต่คงความหมายตรงใจสื่อไว้
เหมือนเดิม...มีกันและกัน...ให้ห่วงใย
ขอโอกาสให้พบผูกใจ...ไม่เปลี่ยนแปลง
.......................................................................................
เป็นคำถามที่พิธีกรตั้งใจจะถามเราสองคนในคืนนั้นว่า
...ถ้าพระอินทร์ลงมา และให้พรเราสองคนให้ขอได้หนึ่งข้อ เราจะขออะไร....
แต่..........................................พิธีกรไม่มีโอกาสได้ถาม
หลังจากคืนนั้นผ่านไป...พิธีกรยังคงเก็บความสงสัยไว้ในใจ
และอยากรู้ว่า...เราสองคนจะตอบอะไร
จึงถามเราสองคนเล่นๆกลางโต๊ะอาหาร...
ด้วยคำถามที่ตั้งใจเอาไว้
และคำตอบก็ออกมาแบบที่กลอนบอกไว้
พี่พิธีกรบอกว่า...ถ้าแขกที่ไปงานได้ยินคำตอบของเราสองคน
อาจมีซึ้งได้....หะหะหะ
.............................................................................................