22 มกราคม 2554 21:15 น.

แด่เธอ

นางฟ้า นาวี

แด่เธอทหารกล้า
ผู้เกิดมาเพื่อปกป้อง
ห่างไกลใจยังครอง
เป็นหนึ่งในห้องของใจฉัน
แด่เธอรั้วของชาติ
จงผงาดอย่างอาจหาญ
ต่อสู้ศัตรูผู้รุกราน
ให้โลกเล่าขานตำนานเธอ
				
30 สิงหาคม 2553 22:28 น.

ชีวิต

นางฟ้า นาวี

เสียงเพลงเหงาแทรกผ่านลานใจร้าว
ค่ำคืนนี้ไร้ดาวแพรวพราวแสง
เหมือนชีวิต ลมหายใจใกล้หมดแรง
เหมือนห้วงน้ำเหือดแห้งไร้ธารา
หนึ่งชีวิต ทำไมต้องทนเช่นนี้
บาดแผลเท่าที่มีช่างหนักหนา
ต้องผ่านบททดสอบอีกกี่ครา
ถึงจะมีคนเห็นค่าในตัวตน
ได้แต่พร่ำรำพันอย่างโดดเดี่ยว
ทอดอาลัยคนเดียวอย่างสับสน
หวังไว้เพียงสักวันฝันวกวน
จะชัดเจนคลายหม่นบนความจริง				
16 กรกฎาคม 2553 22:33 น.

เหงา…คิดถึง

นางฟ้า นาวี

คลื่นความเหงาแทรกผ่านลานใจร้าว
คิดถึงคราวเคียงชิดสนิทสนม
คืนวันผ่านม่านฝันเหลือเพียงลม
กลายเป็นความขื่นขมระทมทรวง
อยากบอกว่าคิดถึงใจแทบขาด
แต่คงไม่เอื้อมอาจจะไปหา
เธอคู่เคียงข้างใครในสายตา
ฉันแค่เพียงคนผ่านมาแล้วผ่านไป
ฝันยังคงเป็นฝันที่ว่างเปล่า
เหงายังคงเป็นเหงาอยู่เคียงใกล้
คิดถึงเธอยังคิดถึงตลอดไป
แต่เท่าที่ทำได้เพียงพรรณนา
หากส่งใจไปให้คงไม่ถึง
เพราะเธอไม่เคยซึ้งคะนึงหา
ทนอยู่อย่างเดียวดายตลอดมา
และคงทนจนกว่าจะขาดใจ
				
27 ธันวาคม 2552 17:56 น.

ขอบคุณ

นางฟ้า นาวี

ฉันเป็นเพียงคนคุ้นเคยที่เคยคุ้น
เป็นเพียงฝุ่นในใจเธอก็ว่าได้
แค่ลมพัดผ่านมาแล้วผ่านไป
ฉันไม่ใช่ใครคนหนึ่งซึ่งสำคัญ
     แค่เศษเสี้ยวความรู้สึกครานึกถึง
ไม่อาจตรึงตราใจติดในฝัน
แค่ลมปากฝากรักในวานวัน
หรือจะสู้คู่ขวัญในวันนี้
     ขณะเธอเริงร่าหน้าสดใส
แต่อีกใจดวงเหงาร้าวเหลือที่
อยู่กับเงาเก่าเก่าเศร้าเต็มที
ต่อจากนี้ไม่มีค่าอะไร
     เมื่อเธอกวาดเก็บใจไปจนหมด
เหลือเพียงความรันทดสลดให้
รักของฉันทั้งหมดเธอได้ไป
แต่ใจเธอทั้งใจใครครอบครอง
     คำถามที่เวียนถามยามคิดถึง
เคยเป็นหนึ่งบ้างไหมใจสี่ห้อง
หรือเป็นได้แค่รักพักสำรอง
ไม่เคยปองแนบชิดนิจนิรันดร์
     คงจบลงตรงนี้นะที่รัก
ขอบคุณที่มารู้จักและรักฉัน
ขอบคุณที่มาเติมเต็มกันและกัน
แม้เพียงแค่ชั่ววันฉันขอบคุณ				
27 ธันวาคม 2552 17:45 น.

คู่ควร....ควรคู่

นางฟ้า นาวี



      กลิ่นดอกแก้วรวยรินคล้ายกลิ่นเจ้า
เคยพะนอคลอเคล้าเฝ้าเคียงข้าง
กลิ่นนวลเนื้อเจือกลิ่นเจ้ายังไม่จาง
ยังไม่เคยเลือนลางห่างจากใจ
      คิดถึงเจ้าคราใดใจแทบขาด
แต่ไม่อาจตามไปชิดสนิทใกล้
ด้วยรู้ค่าต่ำต้อยด้อยเกินไป
ไม่อาจเทียมเทียบใครในสังคม
      แหงนมองฟ้าที่สูงเกินเอื้อมอาจ
ได้แค่เพียงเขียนวาดผสานผสม
คนสูงศักดิ์มิควรคู่กับโคลนตม
หลงเชยชมเพียงเงาอย่างเปล่าดาย
      ฟ้าควรคู่กับฟ้าดั่งว่าไว้
ส่วนคนไร้คู่ใครอยู่รู้ความหมาย
หากรักนั้นยังคงมั่นไม่เสื่อมคลาย
แต่คนเคียงข้างกายคือคู่ควร
       เราต่างมีคนคู่ควรที่ควรคู่
เราต่างอยู่คนละฝันอันปั่นป่วน
หนึ่งอาจสุขสมหวังดังที่ควร
แต่อีกหนึ่งอาจจวนจะขาดใจ
       ต่างต้องทำหน้าที่ที่เลือกแล้ว
กลิ่นดอกแก้วยังคงดอมดมได้
แม้กลิ่นนั้นในวันนี้ที่เปลี่ยนไป
แต่ที่ไม่เปลี่ยนใจคือคนดม






				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางฟ้า นาวี
Lovings  นางฟ้า นาวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางฟ้า นาวี
Lovings  นางฟ้า นาวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางฟ้า นาวี
Lovings  นางฟ้า นาวี เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนางฟ้า นาวี