12 กุมภาพันธ์ 2552 16:19 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ยังคิดถึงเธอเหมือนก่อน
มองยอกย้อนกลับไปยังวันเก่า
นึกถึงสิ่งที่เคยมี..ระหว่างเรา
ที่ตอนนี้มันจมใต้ภูเขา........รักเราเก่าเกินไป
รักมันสลายกลายเป็นฝุ่น
ไม่เหมือนรักของเธอที่ยังคงคุกกรุ่นใช่ไหม..
เธอ..กับรักใหม่..ตื่นตา..ตื่นใจ
ฉันกับรักที่สลายไป..ไม่เหลือเลย
10 กุมภาพันธ์ 2552 23:49 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ตามหามานาน
คนที่ช่วยต่อใจที่ร้าวรานให้อยู่ได้
คนที่ช่วยคืนวันเวลาให้มีความหมาย
คนที่ช่วยละลายความเหงา..ให้จางไป
ตามหามานาน
แล้วก็ได้พบจนได้
เมฆหมอกความเศร้าลบเลือนหายไป
อะไรๆก็สดใสทันตา
ตามหาจนเจอ
นั่นคือเธอที่เดินเข้ามา
มอบรักที่มีให้..คือคำตอบ..ที่ได้ตามหา
เธอ..ที่เวลาผันพา..จนมาเป็นคำตอบของหัวใจ
10 กุมภาพันธ์ 2552 01:59 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เริ่มแรกก็เริ่มรัก..
เอาใจใส่มากนัก..ไม่ยอมห่าง
ไปไหนมาไหนด้วยกัน..สายตาไม่วาง
นับวันเริ่มเลือนลาง..จางหายไป
จำได้นะ
ว่าเธอเคยทำสิ่งต่างๆให้ฉันมากแค่ไหน
เวลาเปลี่ยน..หรือความรู้สึกเธอก็เปลี่ยนไป
หรือมีใคร..มาเปลี่ยนหัวใจเธอ
ใหม่ๆก็รัก.
ทำให้ฉันจมปลัก..แล้วก็หนีหาย
เจ็บช้ำ..กับสิ่งที่เธอทำ..เจ็บแทบตาย
ได้ทุกความรู้สึก..ได้หัวใจ..ก็เหยียบย่ำมันไป..ไม่ไยดี
ใหม่ๆก็รัก..ก็ดูแลกัน
นับวัน..ก็เปลี่ยนก็หนีหาย..
จะต้องเจอกับคนแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน..
หน้าส่วนตัว
1949
