6 ธันวาคม 2550 21:13 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
พ่อคือผู้ชายในฝัน
พ่อคือแบบอย่างนั้นที่ฉันไว้ตามหา
พ่อคือคนที่สมบูรณ์แบบตลอดมา
พ่อคือคนที่เดินนำหน้าเวลาที่ไม่มั่นคง
ในวันพ่อปีนี้
ขอให้พ่อมีความสุขตลอดทั้งปีได้ไหม
ขอให้เทพเจ้าคุ้มครองให้พ่อปลอดภัย
ทำงานอยู่ที่ไกลๆ ก็ขอให้แคล้วคลาดอันตรายทั้งปวง
ในวันพ่อปีนี้
ลูกจะเป็นคนดีให้พ่อเหมือนก่อน
จะทำอะไรจะนึกถึงแต่คำสอน
เป็นคนดีว่านอนสอนง่ายไม่ให้เหนื่อยกายใจ
ปล.ลูกรักพ่อนะคะ
อย่าทำงานหนักนะคะ
อยู่ไกลๆลูกไม่ได้ดูแล
แต่ลูกก็เป็นห่วงเสมอนะคะ..
6 ธันวาคม 2550 20:53 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ทำไมเธอไม่รับสายนะ
จะรู้บ้างไหมว่ามีคนทุกข์ใจแค่ไหน
ก็รู้ว่าเธอไม่พอใจ
แต่ฟังคำอธิบายได้ไหม..สักนิดก็ยังดี
โทรไปกี่ครั้งก็ไม่รับ
หัวใจหยุดเต้นสลับกับเต้นอ่อนริบหรี่
ได้โปรดรับเถอะนะคนดี
ไม่ว่าจะด่าว่าอะไรมากกว่านี้...ฉันก็ยอม
ใครบ้างที่อยู่ใกล้ๆ
ใครบ้างที่ได้ยินเสียง
ฝากบอกเจ้าของเครื่องเป็นสำเนียง
ว่าคนโทรโทรจนคอเอียง....เมื่อยคอ
ปล.ไม่เกี่ยว...หุหุ รับสายด้วยจ้ะ
6 ธันวาคม 2550 20:47 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ฉันก็รู้...ว่าเธอไม่รักกัน
ถึงรู้อย่างนั้นก็ยังตัดใจไม่ได้
ฉันก็รู้...ว่าเธอรักใคร
ถึงรู้แต่จะทำยังไงก็ไม่อาจดึงใจกลับคืน
ไม่ขอยอม...เดินจากไป
ไม่ขอเดินไป...จากเธอ
ฉันขออยู่ใกล้...เธอ
ถึงแม้จะพบเจอว่าเธอเป็นของใคร
ไม่ขอยอม..ตัดใจ
ถึงเจ็บเท่าไหร่ ก็แค่เล็กน้อยเท่านั้น
ถ้าเทียบความเจ็บปวดเมื่อไม่มีเธอใกล้ๆ ให้เห็นทุกวัน
มันนิดๆเท่านั้น ถึงเจ็บก็ไม่ขอยอมไป..จากเธอ
หน้าส่วนตัว
1205
