4 กรกฎาคม 2550 21:54 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เขายังไม่ยอมจบ
เราก็ยังคงจะคบกันไม่ได้
ในเมื่อเขายังพยายามจะยื้อต่อไป
อะไรเป็นยังไงก็ช่วยเคลียร์
ฉันไม่อยากเป็นมือที่สาม
เป็นคนที่มองตามเวลาเขาโทรเข้ามาหา
เป็นคนที่คอย...เธอที่ไปอยู่กับเขามา
เป็นคนที่เสียน้ำตา...เวลาที่เห็นเธอขอลาไป...หาเขา
ไปทำให้มันกระจ่าง
ไปทำให้ที่ข้างๆเธอไม่มีเขา
แล้วค่อยมาเริ่มเรื่องระหว่างเรา
ถ้าไปจบกับเขาก่อน...จะเดินกลับมา
1 กรกฎาคม 2550 12:38 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เธอน่ะเป็นคนจริงใจ
ไม่ว่าจะทำอะไรเต็มใจทำเสมอ
ความสัมพันธ์ของเรามันดูเบลอๆ
ฉันชักเริ่มจะจะเผลอไปรักเธอ..ทั้งใจ
แต่เธอไม่ได้จริงจัง
สิ่งที่เธอทำนั้นเหมือนฉันมีความหมาย
แต่เธอก็ทำอย่างนี้..กับใครมากมาย
เธอไม่ได้มอบใจให้ใครแน่นอน
จริงใจแต่ก็ไม่ได้จริงจัง..
1 กรกฎาคม 2550 11:37 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เธอบอกว่าเราควรเป็นเพื่อนกัน
เธอบอกอย่างนั้นบอก.ว่ารักฉันไม่ได้
เธอบอก..ว่าให้ฉันทำใจ
พูดมาได้ง่ายๆ..ไม่คิดมัน
มาบอกอะไรเอาวันนี้
มาบอก..วันที่ฉันตัดใจไม่ได้
เนิ่นนาน..ค่อยๆรักจนหมดใจ
สุดท้าย..เธอก็ไม่ได้รักฉันตอบมา
เธอมากบอกกันช้าไปไหม
เธอ..มาบอกในวันที่มั่นใจ..ว่ารักเธอแน่
แต่ยังไงเธอก็ไม่มีวันเหลียวแล
...หัวใจย่ำแย่..ไม่รู้..ทำอย่างไร
ไม่รักใครก็บอกซะ...ก่อนที่เขาจะรักทั้งใจแล้วเจ็บ..นะ
1 กรกฎาคม 2550 11:18 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ฉันมีค่าแค่เพียงเวลาที่เธอเหงา
เมื่อเธอนั้นมีเขา..ฉันไม่ใช่
เป็นได้แค่ตัวสำรอง..รอต่อไป
ทำดีมากมาย..ก็ไม่มีวันได้เป็นตัวจริง..
เธอไม่มีใคร..ค่อยมาหา
เมื่อเธอมีเขามา..ก็ผลักไส
เวลาเธออยู่คนเดียวแสนเดียวดาย
ก็ไม่ใช่ฉันรึไง..ที่ข้างเธอ
30 มิถุนายน 2550 21:11 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
อยู่คนเดียวมานานแสนโดดเดี่ยว
เดินบนทางอยู่คนเดียวแสนจะเหงา
ไม่มีคนเคียงข้าง...มีเรา
ไม่มีรักอย่างใครเขา...เหมือนใครๆ
นี่คงเป็นคำสาปฟ้า
ที่ทำให้ฉันเกิดมาไม่เจอรักแท้
พบใครเขาผ่านไปมาไม่เหลียวแล
สวรรค์รักแกให้ฉันไม่มีใคร...