31 กรกฎาคม 2550 19:45 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ฉันมันไม่ใช่คนดีอย่างที่คิดไว้
จะทำอะไรก็ไม่เคยได้ดีสักอย่าง
ใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างทิ้งๆขว้างๆ
หายใจบางๆให้มันพ้นไปวันนึง
แล้วเธอก็เข้ามาในชีวิต
เปลี่ยนความมืดมิดให้มันดูสดใส
เธอรักและอยากจะฝากชีวิตกับฉันไว้
แต่...เพราะนิสัยมันทำให้ฉันต้องบอกเธอ
อย่าฝากความหวังอะไรกับฉันเลย
อย่าหวังอะไรกับคนเคยๆเหลวแหลกคนนี้
อย่าแน่ใจ..กับความเป็นไปของชีวิตที่ฉันมี
อย่าคิดว่ามันดี..ถ้าหากแขวนความรักเราด้วยด้ายเส้นบางๆ
กับคนไม่เอาถ่านอย่างที่ฉันเป็น...
27 กรกฎาคม 2550 21:43 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เธอเป็นคนที่คอยเข้าใจ
ไม่ว่าฉันจะเป็นอย่างไรก็จะคอยรับฟังเสมอ
จะทุกข์จะสุข...ฉันก็ยังจะมีเธอ
ทุกข์สิ่งทุกอย่างที่ได้เจอ...ก็มีเธออยู่ในเหตุการณ์
ขอบคุณเธอมากๆนะ
ถึงแม้ว่าเธออาจจะเห็นไม่ใช่เรื่องใหญ่
แต่คำขอบคุณ ฉันก็จะพูดออกมาจากใจ
เพราะเธอ..ทำให้ฉันมีกำลังใจ..ต่อสู้เรื่องร้ายแรง
ถ้าไม่มีเธอ..ก็ไม่รู้จะเป็นอย่างนี้มั้ย
ถ้าไม่มีเธอ..ฉันจะมีใครให้คำปรึกษา
ถ้าไม่มีเธอ..ฉันอาจจะไม่หยุดน้ำตา
ถ้าไม่มีเธอ..ก็คงจะไม่รุ้ว่าคำว่าเพื่อน..เป็นอย่างไร
27 กรกฎาคม 2550 19:34 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เป็นแค่คนที่แอบรัก
จะทำอะไรให้มากนัก..ก็ไม่ได้
ไม่เคยรู้ว่าเธอคิดกับฉันอย่างไร
สิ่งต่างๆที่คิดไปก็เก็บเอาไว้เพียงคนเดียว
เธอจะมีใจให้กันบ้างไหม
เธอจะคิดอะไรๆอย่างที่ฉันคิดหรือป่าว
จะเป็นจริงอย่างที่ฉันภาวนามั้ยเรื่องของเรา
หรือจะมีฉันที่โศกเศร้า..ที่เธอไม่ได้มีใจให้ฉัน
อยากรู้แต่ไม่อยากถาม
กลัวคำตอบที่ตามจะทำให้รับไม่ได้
กลัวว่าเพราะคำถามคำเดียว..ระยะห่างระหว่างเรา
......จะต้องห่างไปอีกไกล......
กลัว..ว่าความคิดงี่เง่าภายในใจจะทำให้เราต้องเปลี่ยนแปลง
แค่คนที่แอบรักเพื่อนทุกๆคนค่ะ
27 กรกฎาคม 2550 19:04 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
อายุครบ 18 ปี
ขอบคุณพ่อแม่..ที่ทำให้คนนี้เกิดมา
ขอบคุณที่เลี้ยงดู..ทำให้ชีวิตมีค่า
ขอบคุณที่อบรมมา...ด้วยความรักและห่วงใย
ขอขอบคุณฟากฟ้า
ที่ทำให้คนนี้มีชีวิตมา..จนมีอายุเท่านี้ได้
ขอบคุณที่ได้บันดาลให้ได้พบเจอกับใครมากมาย
ขอบคุณที่ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของสังคม
ฉันจะไม่ขออะไรมาก
ขอแค่อยากจะให้มีคนอยู่เคียงข้าง
คอยส่งรอยยิ้มบางๆ
คอยซับน้ำตา..เป็นกำลังใจให้บ้าง
...เวลาที่ท้อใจ
วันนี้วันเกิดนางพยาบาลตัวน้อยค่ะ
ก็เลยมาฝากผลงานเอาไว้.....หุๆ
11 กรกฎาคม 2550 22:12 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ฉันเคยเชื่อว่าไม่มีอะไรมาพราก
..เชื่อว่าไม่มีอะไรมาทำให้เราจากกันไปได้
เชื่อว่า..เราจะรักกัน...ตลอดไป
เชื่อว่าสุดท้าย..เราจะไปกันได้ด้วยดีอย่างเดิม
แล้วมัน...ก็ทำให้ฉันมองข้าม
สิ่งเล็กน้อยอะไรก็ตาม..คิดว่าเธอจะเข้าใจมันได้
แต่สิ่งที่ฉันคิด..มันก็ต้องผิดแผกไป
อะไร...ก็ไม่ใช่อย่างต้องการ
ตอนนี้เวลาก็ไม่พอซักอย่าง
ไม่เหลือซักทางที่จะทำให้เธอไม่จากไปได้
..เสียใจตลอดเวลา..ที่ผ่านมาไม่เคยทำอะไร
พอตอนนี้..เธอจะจากไป..
ฉันทำได้แค่มองดูเธอ..ทั้งน้ำตา
ฉันเพิ่งจะรู้ว่าโลกมีคำว่าสายให้เตือนใจ..ให้รีบทำ
เวลาไม่พอให้ฉันได้ทำดีกับเธอ...
ถ้าหากฉันรู้สักนิด
ฉันจะไม่ปล่อยให้มันสูญป่าว
ให้แด่เธอที่จากไป....
หน้าส่วนตัว
3013
