หน้าส่วนตัว
ครั้งหนึ่งนั้นฉันเดินบนปุยฟ้า เดินท่ามกลางเวหาอันกว้างใหญ่
เกิดเป็นเทวดาแสนสุขใจ ทำอะไรอำเภอใจในทางดี
โลกเรานี้บางคนว่านรก สกปรกหมกไหม้ไร้ราศี
เพราะคนเรานั้นขาดกระทำดี จึงไม่มีความสุขสำราญใจ
ถ้าคนเราลองทำกรรมดีบ้าง ช่วยกันสร้างโลกนี้ให้สดใส
เหมือนฉันเดินท่ามกลางปุยฟ้าไกล แสนสุขใจศาสวัตเพราะทำดี
487
