9 มีนาคม 2552 21:39 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ไม่มีอะไรให้ค้นหา
เรื่องราวในระหว่างเวลาที่สูญหาย
เพียงบางสิ่งบางอย่างบางหัวใจ
เลือนละลายไปกับเข็มนาฬิกา
ไม่มีอะไรให้รอคอย
ในความเลื่อนลอยที่ไร้ค่า
หลุมพรางระหว่างเวลา
พรากพา... หัวใจเดินทาง...
ไม่มีอะไรให้ยื้อยุด
ฉุด... ความรู้สึกที่เริ่มห่าง
แม้กางกั้นเพียงม่านบาง
แต่ก็สุดจะรั้ง... รักไว้
ไม่มีอะไรในความฝัน
นอกจากนั่งนับวันฝันสลาย
ไม่มีอะไร... ไม่มีใจ...
ไม่มีใครสักคน
ไม่มีอะไรให้ค้นหา
มีแต่ห้วงเวลาแสนสับสน
เปล่าว่าง... ท่ามกลางผู้คน
สุดท้ายยอมจำนน... ด้วยจนใจ...
7 มีนาคม 2552 22:30 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
บางทีก็เคยคิดว่า...
ระหว่างเราไม่น่าพบกันเลย รู้ไหม?
ในขณะชีวิตวุ่นวาย
และฉันก็ยังไม่พร้อมจะมีใครมาผูกพัน
ก็ไม่อยากจะคิด...
อยากให้ต่างคนต่างมีสิทธิ์ต่อกันกว่านั้น
อยากให้เป็นแค่คนรู้จักกัน
ผ่านมาทักทายแค่นั้น แล้วผ่านไป
แต่นับวันจะสานลึก...
เราต่างคนต่างรู้สึกต่อกันยิ่งใหญ่
ยิ่งกว่าผูกพัน ยิ่งกว่าเข้าใจ
ความรักซึมซาบเข้าสู่ใจช้า - ช้า
ยอมรับและรับรู้...
จับมือเคียงข้างเคียงคู่ ฟันฝ่า
มีกำลังใจซ่านในสายตา
ที่เราต่างก็รู้ว่ามีให้กันมากมาย
ฉันเคยเสียใจมามาก
เคยเจ็บจนไม่อยากเริ่มต้นใหม่
และที่ผ่านมา ฉันก็ไม่เคยเปิดใจ
ยอมรับใคร - ใคร เลยสักครั้ง
วันหนึ่งถึงรู้ว่า...
ความรักก้าวเข้ามาช้า - ช้า และให้ความหวัง
ในหัวใจแสนชิงชัง
ในบางคราบางครั้ง ฉันก็รู้สึกดีกับคุณ
ก็เลยถามตัวเองว่า...
เนิ่นนานแค่ไหนแล้วนะ ที่หัวใจฉันเริ่มอบอุ่น
นานแค่ไหน ที่คุณวนเวียนอยู่ใกล้ - ใกล้จนคุ้น
นานแค่ไหน ที่ไอละมุน อวลร่ำในใจ
และถึงวันนี้ฉันก็คิด...
หรือถึงคราวที่ชีวิตต้องมีใครใหม่
เนิ่นนานเหลือเกิน ที่เดินเดียวดาย
หรือถึงคราวที่ต้องเปิดใจ...
... ยอมให้คุณเป็นคนเคียงข้างก้าวต่อไป...
. . . อี ก สั ก ค รั้ ง . . .
6 มีนาคม 2552 22:24 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
รู้แล้วจ้าว่าไม่สบาย...
โอมเพี้ยง หาย ๆ ๆ หายแล้วนะ...
แล้วอย่าลืมกินยาหล่ะ...
พักใจ พักตา พักอารมณ์
ไม่ต้องห่วง...
รับรองจะไม่แอบควงใครให้ขื่นขม
จะอยู่ที่เดิม ฝากหัวใจไปกับฟ้า กับลม
ไปโปรยปรายเป็นผ้าห่ม ให้คนไม่สบาย
คิดถึงอยู่นะ...
รีบ ๆ หายหล่ะ... รู้ไหม...
ไม่อยากเปิดคอมนั่งเดียวดาย
เพราะไม่มีคนดีของหัวใจ on M (SN)
5 มีนาคม 2552 22:26 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ริมระเบียงเคียงฝัน ในวันเหงา
ระดาษดาว พราวใส ที่ปลายฟ้า
ลมเรื่อยเรียง เพียงผ่าน ม่านสายตา
เริ่มบรรเลง เพลงลีลา คนเขียนคำ
รักแรก : แรกรักหวาน
มิตรภาพ ฉาบน้ำตาล สุดหวานล้ำ
ไม่ต้องเอ่ยมากมายในน้ำคำ
รู้แต่ว่าจดจำ ตราในใจ
วาดฝันอย่างนั้นอย่างนี้
โลกแสนกว้างจะมีที่สำหรับเราไหม
คุณอยู่ตรงนั้น แล้วมีฉันนั่งอยู่ไม่ไกล
ต่างคนต่างทำงานของตัวเองไป ไม่ห่างกัน
ว่างวันไหนเราจะไปร้านหนังสือ
แล้วเลือกซื้อ เล่มนี้เล่มนั้น
คุณคงไม่ชอบหนังสือที่ผู้หญิงอ่านกัน
และฉัน....
.... อาจจะไม่ชอบหนังสือในแบบของคุณ
แต่คงมีเรื่องเล่ามากมาย
ทุก ๆ อย่างรอบกาย คงอบอุ่น
ยามเหนื่อยล้า ว้าวุ่น
คงมีตักละมุนหนุนหลับตา
ในยามผิดพลาดจากวาดหวัง
คงมีเสียงปลอบให้ภวังค์คลายเหนื่อยล้า
หากวันไหนขื่นขมตรมน้ำตา
คงมีคนคอยสบตา เป็นกำลังใจ
ริมระเบียงเคียงฝันในวันนี้
ฉันยังมี คุณยืนคู่ อยู่ใช่ไหม
ยังเป็นคนเคียงข้างอย่างเข้าใจ
ทั้งวันนี้ วันต่อไป ทุก ๆ วัน
5 มีนาคม 2552 21:13 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
เที่ยงคืน ตีหนึ่ง ตีสอง
นั่งมองเข็มนาฬิกาพริ้วไหว
ดึกดื่นค่อนคืนอยู่ทำไม
หลับตาดีกว่าไม๊ แล้วนอน
อย่ามัวนั่งฝัน
ถึงคน ๆ นั้น เฮ่อ... แอบค้อน
ป่านนี้ คงตะลอน ๆ
เอ๊ะ... หรือว่ากำลังนอนกอดใคร
พอมีความรักก็งี้
ใจทั้งใจหาความพอดีแทบไม่ได้
ถึงคราวจะกระวนกระวาย
อะไร ๆ ก็อย่ามาห้าม
เที่ยงคืน ตีหนึ่ง ตีสอง
อีกไม่นานคงต้องถึงตีสาม
ปิดเพลง ปิดเอ็ม ปิดตาตาม
นอนแล้วนะ อย่าโทรถาม ไม่งั้นโดน!
( - น อ น ดึ ก ก็ ว่ า . . .
ออนเอ็มไม่เจอหน้าก็บ่น
ค น น ะ ค น . . .
ช่างทำให้สับสนซะจริง ๆ - )
Lovers
0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
หน้าส่วนตัว
920
