1 มีนาคม 2552 14:02 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ชอบหรือไม่? ไม่รู้...
รู้แต่รู้ ว่า หวง
ไม่อยากให้ใครควง
รู้ว่า ห่วง ด้วยนะ...
อยากคอยเอาใจใส่
คอยห่วงใย คอยห่วงหา
อยากให้มีเวลา
ที่ว่ามีแค่สองเรา
ชอบหรือไม่? ไม่รู้...
รู้แต่ว่าเคยเหงา
พอห่าง ๆ ใจเรา
มันเหงา ๆ ชอบกล...
1 มีนาคม 2552 12:43 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
โลกใช่ร้าง ว่างเปล่า อย่าเศร้านัก
เพียงแค่รัก เลือนหาย กลายเป็นอื่น
ถึงกับจม น้ำตาร่ำ ทุกค่ำคืน
ไม่ยอมตื่น จากฝันร้าย ใฝ่ความจริง
เพียงหนึ่งคน จากไป ใช่ทั้งหมด
ขาดเพียงหยด หนึ่งน้ำใจ ใช่หมดสิ้น
เขาไม่รัก ใช่ทั้งใจ จะพังภิณฑ์
ยังมีเพื่อน นับไม่สิ้น แผ่นดินนี้
กอบเก็บใจ เติมต่อ ก่อใจใหม่
กอบเก็บฝัน เติมไฟ ให้ล้นปรี่
กอบเก็บเกี่ยว ประสบการณ์ วันแสนดี
เพื่อก้าวสู่ พรุ่งนี้ ที่ขอบฟ้า
โลกใช่ร้าง ว่างเปล่า อย่าเศร้านัก
ก็เพียงแค่ เขาไม่รัก ใช่หนักหนา
หยัดยืนแกร่ง ไม่ย่อท้อ ต่อชะตา
ยอมให้ล้า แต่อย่าล้ม ระทมนาน
ยอมให้ล้า แต่อย่าล้ม จมวันวาร
1 มีนาคม 2552 12:29 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
โอ้จันทร์มี ดวงเดียว ยังเที่ยวหลบ
กว่าจะพบ ก็จนค่ำ ซ้ำเมฆแฝง
ดาวเลือน เดือนหาย กลายเปลี่ยนแปลง
ฟ้าคืนแรม ร้างแล้ง แกล้งซ้ำเติม...
นับประสาอะไรกับใจคน
ยิ่งตาม ยิ่งค้น ยิ่งไม่มีอะไรเพิ่ม
กลับจะยิ่งห่างหาย ไกลกว่าเดิม
เกินจะเริ่ม ทางถาม ความสัมพันธ์...
Lovers
0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
หน้าส่วนตัว
980
