22 พฤศจิกายน 2551 00:28 น.

. . . ค ว้ า ง . . .

นั่งยิ้มริมระเบียง




คว้าง - คว้าง

เหมือนลืมตาตื่นทั้ง ๆ ยังฝัน

เรืองรอง รองเรือง เมลืองสราญ

แต่ก็แค่ฝันเท่านั้น ที่เป็นไป



คว้าง - คว้าง

อ้างว้างระโหยไห้

ค่ำคืนเดียวดาย

ดาวละลายหายไปในกลีบฟ้า



คว้าง - คว้าง

หลับตาฟังเพลงหวนหา

ก็ไหนว่ารัก ไยโรยรา

ลืมสัญญาง่ายดาย



คว้าง - คว้าง

เสียงหัวใจฉันถาม คุณได้ยินไหม

แค่อยากรู้ ลืมกันแล้วหรือไร

ไหนว่ารักมากมาย...

...แล้วทำไมปล่อยให้เคว้งคว้าง





				
11 พฤศจิกายน 2551 12:35 น.

ขอปิดสวิตท์ความคิดถึง

นั่งยิ้มริมระเบียง






ทำไมมีเรื่องให้คิดเยอะจังนะ ?

ทั้งงานประจำ งานอิสระ โถมเข้าใส่

แถมพ่วงด้วยงานของหัวใจ

คนบางคนเข้ามาวิ่งวุ่นวายในความรู้สึกทุกวัน



สับสนปนเประเนระนาด

ตัดอะไรไม่ขาดอยู่อย่างนั้น

งานง่าย ๆ กลายเป็นยาก... พัวพัน

เพราะสมาธิมันกระจัดกระจาย



จึงขอปิดสวิตท์ความคิดถึง

ไว้สักครู่หนึ่ง ได้ไหม

ขอมุ่งมั่นกับงาน ขอจัดการกับหัวใจ

งานเสร็จเมื่อไหร่...

... สัญญาว่าจะกลับมาเปิดสวิตท์ใหม่

... คิดถึงคุณเหมือนเดิม ...




				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนั่งยิ้มริมระเบียง