3 พฤศจิกายน 2550 13:29 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
เข้าใจตั้งแต่เริ่มต้น
จึงไม่เคยค้นหา
เจียมตัวเจียมใจตลอดมา
ไม่เคยอยากรู้ว่า ระหว่างเราคืออะไร
เราเป็นแค่คนแปลกหน้า
ที่บังเอิญผ่านเข้ามา แล้วจูนกันได้
อย่าห่วง อย่าลำบากใจ
ฉันก็แค่เพื่อนใหม่ ในความบังเอิญ
3 พฤศจิกายน 2550 12:16 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ไม่ได้เศร้ามากมาย
แต่คล้าย ๆ จะผิดหวัง
เคว้ง ๆ คว้าง ๆ
ใจบาง ๆ ล่องลอย
ไม่ได้เหงาซักนิด
แต่ก็ติด จะหงอย ๆ
ซึม ๆ เล็กน้อย
เหมือนถูกปล่อย ลอยทะเล
ไม่ได้คิดถึงใครนะ
เพียงแต่ว่า ใจร่อนเร่
พอนิ่ง ก็เกเร
โอ้ละเห่ ลอยไปไกล
... ... ... ... ... ... ... ... ...
อยากบอกว่า ช่วงนี้ร่อนเร่จริง ๆ
เสาร์ก่อน ไปบ่อพลอย ที่กาญน์
ไปเที่ยวซาฟารีปาร์คค่ะ
ไปย้อนรอยรายการย้อนรอยอีกที
ประทับใจเจ้ายีราฟคอยาวที่เชื่องมาก ๆ
มันยื่นหัวเข้ามาทางหน้าต่างรถ
เพื่อตื๊อจะกินแครอท
1 ชิ้นไม่พอ จะกินอีก ๆ ๆ ๆ
ก็เลยเอาไปซ่อนไว้ที่พื้นรถข้างเบาะนั่ง
มันเห็น ก็ยื่นหน้าแหลม ๆ ตามลงไป
จนถึงกาละมัง แล้วก็หม่ำจนหมด
วันอาทิตย์
ไปเดินงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ
ได้นิยายของคุณกิ่งฉัตรกลับบ้าน
4 เล่มหนา ๆ พร้อมลายเซ็นต์คนเขียน
(ที่แลกมาด้วยความหน้าแตกเล็กน้อย
เพราะจำคุณกิ่งฉัตรไม่ได้ ทั้งที่เค้ายืนอยู่
ตรงหน้า แล้วถามว่า เอาลายเซ็นต์ไม๊คะ
ฮือ ๆ)
4 เล่มนี้
รับรองอ่านเป็นเดือนจนหายเบื่อแน่ ๆ
คิดถึงทุกคนนะคะ
ว่าง ๆ จะแวะมาอีก
บายยยยยยยยยยยยย จุ๊บ ๆ
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ไม่ได้คิดถึึงใคร
แต่ตอบไม่ได้ ทำไมว่างเปล่า
จะว่าเหงา ก็ไม่เหงา
แค่เศร้า ๆ ในบางเวลา
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..