31 สิงหาคม 2545 15:51 น.
นันท์คนเขียนโคลงกลอน
ขาวนวลชวนใฝ่ฝัน ให้ฉันดั้นผันไปหา
หยอกเย้าทุกเพลา สุงเกินกว่าฝ่าฟันไป
ล้อลมที่โหมพัด ระบายระบัดซ่านไหว
เสกสร้างลายลักษณ์ไว้ แปรเปลี่ยนได้ยามกรายมา
ยองใยใสสสะอาด ดั่งปุบผชาติดาดาษฟ้า
กลีบซ้อนละลานตา งามล้ำค่าบุปผาสวรรค์
กลีบร่วงลงสู่พื้น ต่างสดชื่นตื่นจากฝัน
ทุกข์ร้อนก็หายพลัน ต่างสุขสันต์ทั่วปฐพี
ขอเจ้าประดับฟ้า ให้แหล่งหล้าต่างสุขี
เกษตรกรรมอุดมดี วสันต์นี้มีมนตราฯ
11 สิงหาคม 2545 17:49 น.
นันท์คนเขียนโคลงกลอน
รำลึกถึงซึ่งพระคุณ..แม่....
รัก หวานอื่นหมื่นแสนแทนไม่ได้
แม่ มีให้ใจผูกพันมั่นและเหนี่ยว
มาก กว่าใครในแหล่หล้ามาเปรียบเชียว
ที่สุด เหวลึกว้างหยั่งวัดถึง
ใน ภพนี้จะมีใครให้แทนที่
โลก ฤามีที่ห่วงใยให้รักซึ้ง
หา รักอื่นชื่นหทัยได้แค่ครึ่ง
ที่ เป็นหนึ่งซึ่งคือรักจากมารดา
ใด สรรหามาเอ่ยคำพร่ำคุณไท้
เปรียบ นภาลัยยังไกลห่างอ้างเอยมา
มิ อาจกล่าวรำใดให้เพราะกว่า
ได้ เพียงว่าค่ำหลั่งล้นล้นอุรา
ลูก รู้คุณอันอุ่นเอื้อเกื้อกูลลูก
จัก พันผูกลูกรักแม่ไม่แปรหนา
ตอบ กี่หนจากกายดับลับโลกา
แทน คุณค่ามารดาไซร้ให้หมดไป
พระ ผู้ให้ได้ทุกสิ่งเพราะมิ่งขวัญ
คุณ อนันต์นั้นล้นหลั่งดั่งน้ำใส
ชั่ว หรือร้ายไม่คลายรักรักจริงใจ
ชีวิต ใกล้อ้อมรักพักอุ่นกาย
หน้าส่วนตัว
1744
