20 เมษายน 2551 10:34 น.
นันทัชพร
ฉันอาจเป็น..ผู้หญิง..ที่อ่อนแอ
เป็นผู้แพ้...ตั้งแต่...ยังไม่เริ่ม
คงขลาด...จะมีรัก...มาต่อเติม
ยังเป็นคนเดิม...ที่รัก...ใครไม่เป็น
ใครใครบอก...ว่าฉัน...ไร้หัวใจ
จะมี...สักคนไหม...ที่มองเห็น
ถึงตัวตน...แท้จริง...ที่ฉันเป็น
แอบซ่อนเร้น...ความหลัง...อันทุกข์ตรม
ฉันก็เหมือน...ผู้หญิง...ทั่วทั่วไป
มีหัวใจ...ไว้รัก...ใช่ขื่นขม
อยากมี...อยากได้รัก...ไว้ชื่นชม
แต่สุดท้าย...กลัวระทม...เพราะคำลวง
ฉันอยากบอก...ว่าเธอ...ไม่ได้ผิด
ฉันต่างหาก...ที่คิด...ผิดใหญ่หลวง
ต้องมานั่ง...ชอกช้ำ...ระกำทรวง
น้ำตาร่วง...ที่ทำร้าย...หัวใจเธอ
วานสายลม...ช่วยบอก...เขาคนนั้น
ว่าใจฉัน...ยินดีรับ...ข้อเสนอ
อยากฟังอีกครั้ง...คำว่า...ฉันรักเธอ
จะไม่เผลอ...ปล่อยให้รัก...ต้องหลุดลอย
นัน ทัชพร
10 เมษายน 2551 11:17 น.
นันทัชพร
แด่ชีวิต...ที่ปลิดคว้าง...ลงกลางหาว
แด่ดวงดาว...สองดวง...ที่หล่นหาย
แด่พ่อแม่...ที่ต้องอยู่...อย่างเดียวดาย
ข้างใจกาย...ไร้เงาลูก...ที่ผูกพัน
ไม่มีแล้ว...รอยยิ้ม...อันพริ้มพักตร์
ไม่มีแล้ว...ความรัก...เธอกับฉัน
ไม่มีแล้ว...อนาคต...ร่วมฝ่าฟัน
ไม่มีแล้ว...คำจำนรร...ฉันรักเธอ
ต่อจากนี้...มีแต่...รอยอดีต
เหมือนคมมีด...กรีดใจแม่...อยู่เสมอ
หันทางไหน...มิพบหน้า...ที่อยากเจอ
ใครเล่าเออ...จะแทนกาย...เจ้าสองคน
ขอสองชีพ...จงสู่...สรวงสวรรค์
ได้ครองรัก...คงมั่น...ทุกแห่งหน
ขอให้รัก...จงเป็นรัก...ที่ยืนยง
ความคลางแคลง...จบลง...แค่ภพเดียว
นันทัชพร
6 เมษายน 2551 10:41 น.
นันทัชพร
ฉันอยากเป็น...เช่นคน...ที่เธอรัก
อยากซบพักตร์...กับอกอุ่น...ยามเหน็บหนาว
อยากบอกว่า...คิดถึงเธอ...อยู่ทุกคราว
อยากฝากเดือน...ฝากดาว...ช่วยดูแล
อยากบอกว่า...มีคน...เฝ้าแอบรัก
อยากถนอม...ฟูมฟัก...ดั่งดวงแข
อยากอยู่ใกล้...แนบชิด...ไม่เชือนแช
และอยากเป็น...รักแท้...ในใจเธอ
ผิดมากไหม...ที่แอบรัก...คนมีคู่
ผิดมากไหม...ที่เฝ้าดู...อยู่เสมอ
ผิดมากไหม...ที่อิจฉา...คู่รักเธอ
ผิดมากไหม...ที่พร่ำเพ้อ...อยู่ทุกวัน
ขอแค่รัก...แค่ได้มอบ...ความรู้สึก
ขอแค่เธอ...ได้ระลึก...ถึงใจฉัน
ว่ายังมี...หญิงคนหนึ่ง...เฝ้าผูกพัน
อยากถนอม...กล่อมขวัญ...นิรันดร์กาล
ชาตินี้...ขอแค่...ให้ได้รัก
มอบใจภักดิ์...ทั้งหมด...จากใจฉัน
เกิดชาติหน้า...ฉันท์ใด...ขอผูกพัน
เธอกับฉัน...รักมั่น...นิรันดร์เดียว
4 เมษายน 2551 09:43 น.
นันทัชพร
หนึ่งเดียวคือ.. ใจเธอ..
จะกี่คน..กี่ฝน..กี่ร้อนหนาว
จะหมื่นพัน...แสงดาว...ที่ใฝ่ฝัน
จะหนึ่งเดียว..หนึ่งแสง..ของตะวัน..
ก็ไม่เปรียบ..เทียบทัน..เท่าหนึ่งใจ..
ใจหนึ่งดวง..ปริ่มล้น..ด้วยความรัก
นำความภักดิ์..ความอาทร..มามอบให้
ด้วยไมตรี..มิตรภาพ..เต็มหัวใจ..
กำนัลให้..แด่ฉัน..นิรันดร์กาล..
หนึ่งใจ..หนึ่งรัก..ที่เธอมอบ
หนึ่งความรู้สึก..ที่ปลุกปลอบ..ด้วยคำหวาน
หนึ่งคำ...หนึ่งเดียว..ที่ต้องการ
เธอขับขาน..จากหัวใจ.. ฉันรักเธอ
นันทัชพร
หน้าส่วนตัว
836
