ลมหนาวร้าวลาอีกคราหนึ่ง ส่งถึงเรื่องร้อนบทกลอนใหม่ จากห้วงฤดีวิถีไกล จากใจคนช้ำได้นำทาง สู่โลกแดดกล้าฟ้าระอุ ปะทุร้อนเร่าแผดเผาร่าง ไร้ลมพรมฝันอันเลือนราง ท่ามกลางกระแสปรวนแปรทิศ จึงอยู่กึ่งลานการร้างลา รอหนึ่งฝนฟ้าจะลิขิต โปรยปรายสายเปลเห่ชีวิต ล้างจิตคลายใจใครบางคน ลมร้อนกลับมาเมื่อคราพบ- อีกร่มสงบกลบหมองหม่น กลางลานการหวังอยู่วังวน สักคนสักครั้งนั่งบอกรัก