แผ่นดินนี้หรือจะเลว

นัฐรัญ

เสียงหัวเราะดังเกรียวกราวลั่นทั้งบ้านในงานวันเกิดลูกชายคนเล็กของนายตำรวจชั้นผู้น้อย ในวันนี้มีญาติพี่น้องมากันมากหลายคน แต่ละคนดำเนินชีวิตกันอย่างสงบเรียบง่าย ไม่เคยมีข้อขัดแย้งกับใคร แทนคุณและแทนไทยิ้มดีใจที่พ่อและแม่มอบของขวัญแก่พวกตนเป็นสร้อยเหรียญทองแดงประทับตราพระพิมพ์ของในหลวง พ่อสอนทั้งสองว่า เวลาทำอะไร ไทกับคุณ ลูกจะต้องทำหน้าที่เป็นพลเมืองที่ซื่อสัตย์สุจริต ทำดีทุกเวลานะลูก เพราะทุกการกระทำของลูก ในหลวงท่านทรงเห็นหมด แทนคุณและแทนไทรับของขวัญและคำสั่งสอนนั้นไว้ โดยที่ไม่ทราบเลยว่าสร้อยและคำสั่งสอนนี้จะเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายของพ่อและแม่
	เมื่อเข้าช่วงดึกมืดสนิทประมาณใกล้เที่ยงคืน กลุ่มชายฉกรรจ์ ๔ คนก็บุกเข้ามาในบ้านพร้อมทั้งยิงปืนขึ้นฟ้าหนึ่งนัด ทุกคนในบ้านต่างตกตะลึงหวาดกลัวตัวสั่น ชายกลุ่มนั้นก็เริ่มยิงสมาชิกในบ้านไปทีละคนๆ แม่รีบพาลูกชายทั้งสองออกจากประตูหลังบ้าน พ่อก็คอยป้องกันภัยด้านหลังให้ เสียงปืนดังสนั่นไม่ขาดสายจนมาถึงสวนยางพาราอันหนาทึบ พ่อสั่งให้แทนไทและแทนคุณเข้าไปหลบในพุ่มไม้สูง ส่วนพ่อและแม่เดินเข้าเผชิญกับกลุ่มคนในชุดข้าราชการนั้น
	พวกมึงมาขัดกำไรกู อย่าอยู่เลย ไอ้มารความสุข ชายร่างใหญ่ผู้หนึ่งพูดขึ้น ไม่นานเสียงปืนก็ดังติดต่อกัน ๓-๔ นัด แทนไทวิ่งจูงมือน้องชายออกมาหาพ่อและแม่ ที่บัดนี้มีเพียงแต่ร่างอันไร้วิญญาณ เลือดสีแดงๆไหลออกมาจากบุพการีทั้งสองไม่หยุด และน้ำตาของเด็กชายไหลท่วมออกมาปานประหนึ่งจะสิ้นใจตายตาม
	แม่จ๋าตื่นสิ พ่อจ๋าตื่นสิ แทนคุณเด็กน้อยสะอึกสะอื้นเพรียกร้องอ้อนวอนให้ร่างของผู้เป็นพ่อแม่ฟื้นขึ้น แทนไทลูกคนโตพยายามข่มใจมิให้น้ำตาไหลอีกและพูดกับน้องของตนไปว่า หยุดร้องได้แล้วคุณ หยุดร้องได้แล้ว เราต้องหาบ้านอยู่และพี่จะส่งแกไปเรียนให้สูงๆ โตขึ้นเราจะแก้แค้นแทนพ่อแทนแม่ให้ได้ บ้านเมืองนี้มันมีแต่คนเลวบาปหนัก สักวันแผ่นดินผืนนี้มันจะไม่มีชื่อว่า ไทย 

	ระยะเวลาคงจะเป็นเครื่องบรรเทาอาการเจ็บปวดของเด็กน้อยได้ดีที่สุด  แล้ว ๑๕ ปีก็ได้ล่วงเลยผ่านไป แทนคุณลบภาพอดีตเหล่านั้นออกจากปัจจุบันในชีวิตแต่ยังคงเหลือเป็นความทรงจำในจิตใจเท่านั้น ความเคียดแค้นทั้งหลายได้สลายไปไม่มีเหลืออีกแล้วสำหรับแทนคุณ บัดนี้เขาเป็นนายทหารหนุ่มรุ่นใหม่รูปงามได้ไปประจำการที่บ้านเกิดของตน พร้อมภารกิจหลักในการขจัดโจรแบ่งแยกดินแดนให้สิ้นซาก เพื่อหวังว่าเขาจะได้ทดแทนบุญคุณของแผ่นดินและทำหน้าที่ที่พ่อมอบไว้ให้ก่อนสิ้นใจคือทำงานต่อหน้าพระพักตร์ให้สุจริตซื่อตรงที่สุด เสียงรถไฟดังฉึกฉักๆเป็นจังหวะสม่ำเสมอปลุกเร้าดวงใจให้ทหารใหม่ไฟแรงสูงรู้สึกอยากจะทำงานเพื่อชาติให้เร็วไวฉับพลันที่สุด

	เย็นวันเดียวกันนั้นเอง พลทหารนายหนึ่งกระตือรือร้นเข้ามายกสัมภาระของแทนคุณ และรายงานว่า ขณะนี้เกิดการปะทะระหว่างโจรแบ่งแยกดินแดนกับทหารขึ้นที่ชายแดน
	อะไรกัน มาวันแรก ทหารประจำการใหม่ก็ได้ลุยงานเลยเหรอ ไวอย่างที่ใจเราต้องการทีเดียว แทนคุณเปรยขึ้นอย่างสนุกเพราะอยากจะปฏิบัติการเพื่อชาติแล้ว เขาเดินอย่างแคล่วคล่องไปยังรถทหารมุ่งตรงสู่จุดปะทะ 
	เมื่อถึงยังที่เกิดเหตุ การต่อสู้ยังคงมีต่อไปอย่างดุเดือด แทนคุณเริ่มเปลี่ยนสีหน้าจากเบิกบานมาเป็นเคร่งเครียด รีบเข้าไปรายงานตัวพร้อมปฏิบัติการภารกิจเร่งด่วน ณ เวลานี้หัวใจของแทนคุณนั้นเต้นเป็นจังหวะที่แรงเร็วขึ้น ที่คอของนายทหารหนุ่มมีเหรียญของขวัญชิ้นสุดท้ายของพ่อติดอยู่ เขาไหว้เหรียญนั้นแล้วเริ่มงานที่แสนจะอันตราย
	การต่อสู้ดำเนินไปโดยมีทีท่าว่าฝ่ายโจรก่อการร้ายเริ่มจะล่าถอย ฝ่ายทหารจึงบุกล้ำเข้าไปอีกเพื่อหวังว่าจะไปได้ถึงแหล่งซ่องสุมกำลังโจร แทนคุณดวลปืนต่อสู้กับโจรคนหนึ่งมีร่างกายสันทัดคล่องแคล่วและมีหมวกไหมพรมดำสนิทบังหน้าตา กระสุนของทั้งสองคนหมดลง การต่อสู้จึงเปลี่ยนมาเป็นตัวต่อตัวด้วยอาวุธกาย แทนคุณแตะโดนต้นคอพลางใช้ความเร็วของมือเกี่ยวหมวกไหมพรมถอดออก ใบหน้าของโจรที่อยู่ภายหน้าแทนคุณทำให้น้ำตาของเขาไหล เพราะใบหน้าที่คล้ำ คมสัน มีแววตาที่กระด้าง คิ้วหนานั้น คือแทนไทพี่ชายของเขานั่นเอง และสิ่งที่ทำให้เขามั่นใจยิ่งขึ้นก็คือ สร้อยที่คอของโจรผู้นั้น ทั้งสองหยุดเพ่งมอง แทนคุณจึงเอ่ยขึ้น
	พี่ไท พี่ไปเข้าร่วมกับพวกจัญไรนั่นได้ยังไง
	ใครจัญไรคุณ ไอ้พวกเสื้อกากีนั้นหรอกที่จัญไร พวกที่ฆ่าพ่อฆ่าแม่เราไง แกรู้รึเปล่า ไอ้พวกนั้นมันตายทั้งโคตรเลย ฝีมือพี่ทั้งนั้น ตอนนี้พ่อแม่ของเราคงนอนตายตาหลับแล้วล่ะ แทนไทตอบและกล่าวเสริม คุณ เรากำลังได้อาณาจักรใหม่แล้วนะ แผ่นดินของเราเอง ไม่ใช่แผ่นดินไทยผืนนี้ คุณ เข้าร่วมกับพี่เถอะ
	พี่บ้าไปแล้วพี่ไท อาณาจงอาณาจักรอะไรของพี่ เพ้อฝันไปทั้งนั้น เราเติบโตมาได้ก็เพราะแผ่นดินแผ่นนี้หรือมิใช่ แทนคุณพูดขึ้น 
แทนไทขัดคุณ เงินทั้งหมดที่แกใช้ ที่แกเอาไปเรียน มันก็เงินที่พี่ปล้นฆ่าเค้ามาทั้งสิ้นแหละ เพราะไอ้คนในแผ่นนี้มันไม่มีใครดีหรอก 
	พี่อย่าให้คนส่วนน้อยมาทำลายคนส่วนมากสิ ความจริงในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ดีเสมอไป ท้องฟ้าสว่างมันก็มีมืดบ้าง ทะเลสงบมันก็มีคลื่นแรงบ้าง แล้วทำไมแผ่นดินที่มีคนดีจะมีคนไม่ดีบ้างไม่ได้ แต่การกำจัดคนไม่ดีมันไม่ใช่การเข่นฆ่ากันเองเพราะมันจะจองเวรกันไม่มีที่สิ้นสุด เราควรจะปล่อยให้เป็นไปตามกฎหมาย ผู้เป็นน้องกล่าว
	แต่ที่เราประสบอยู่ทุกครั้ง แผ่นดินนี้มันหาความยุติธรรมไม่ได้ เราไปสร้างแผ่นดินของเราเองเถอะนะคุณ แทนไทชักชวนให้เข้าร่วม
พี่ไท ชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้ พี่ก็รู้อยู่ว่าหมายความถึงอะไร พ่อแม่บอกว่าที่ท่านตั้งชื่อ แทนไทและแทนคุณ ก็เพราะต้องการให้เราแทนคุณแผ่นดินไทย แผ่นดินผืนนี้ สร้อยคอของพี่ที่แขวนอยู่นั้นมันคงทำให้พี่รู้สึกผิดบ้างว่าพี่กำลังทำผิดต่อหน้าพระพักตร์อย่างแสนสาหัส ทรงมองตลอดเวลาที่พี่ทำอะไรลงไป แทนคุณเตือนสติพี่ชายใบหน้ามีน้ำตาไหลออกมาตลอดเช่นเดียวกับแทนไท
	แทนไทไม่ตอบโต้และนิ่งเฉยอยู่ครู่ใหญ่ แล้วพูดว่า จับพี่เข้าตารางที พี่รู้แล้ว แทนคุณนำกุญแจล็อกข้อมือของพี่ชายตนแล้วนำไปพิจารณาคดี ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะต้องจับพี่ตัวเองเข้าคุก เป็นคำพูดสุดท้ายก่อนที่พี่น้องทั้งสองจะไม่ได้เจอกัน

	๔ ธันวา มีเอกสารหลายฉบับเกี่ยวกับผู้มีอิทธิพลวางอยู่บนโต๊ะของแทนคุณแต่มีเอกสารมาใหม่ฉบับหนึ่งเขียนว่าพระราชทานอภัยโทษนักโทษแทนไท แทนคุณหยิบขึ้นมามองดูอีกครั้งเพื่อความมั่นใจและเมื่อแน่ใจแล้วหัวใจของเขาก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง เขารีบแต่งตัวไปรับพี่จากเรือนจำทันที
	บานประตูเหล็กสีน้ำตาลแน่นหนาค่อยๆเปิดกว้างออกมา นักโทษที่ได้รับพระราชทานอภัยโทษต่างๆออกันอยู่ที่ประตู พร้อมที่จะเผชิญกับโลกภายนอกอีกครั้งหนึ่ง ภายหน้าแทนคุณซึ่งนอกเรือนจำก็มีชายคนหนึ่งยืนส่งยิ้มให้เขาอยู่และกำลังวิ่งเข้ามาหา 
	เปรี้ยง! เสียงปืนหนึ่งครั้งดังขึ้น แทนคุณทรุดตัวลงแต่สีหน้ายังคงร่าเริงและยิ้มตอบนักโทษพี่ชายซึ่งเร่งฝีเท้าเข้ารับกายของตน แทนคุณพยายามไหว้ที่เป็นประดุจพ่อของเขาแล้วยิ้มให้อีกครั้งก่อนหลับตาลงอย่างสงบ โดยหวังว่าแม้จะมีใครไม่ดีมาทำร้ายพี่ของเขาให้เจ็บปวดรวดร้าวใจ พี่แทนไทของเขาก็จะไม่เข้าไปสู่ทางที่มืดมนนั้นอีกแล้ว แต่จะหันมาพึ่งกระบวนการยุติธรรมที่นายทหารผู้นี้ศรัทธามาตลอดแม้ว่าเขาจะยังไม่รับความเที่ยงธรรมนั้นเลยก็ตาม

	เรื่องราวผ่านไปถึง ๗ ปี หลังจากที่แทนคุณสิ้นใจ ความยุติธรรมจึงเกิดขึ้น เมื่อศาลหาตัวคนผิดทั้งหมดในวงข้าราชการที่ประพฤติผิดมิชอบมาลงโทษ โดยโจทก์ที่ยื่นเรื่องฟ้องร้องนั้น ก็คือแทนไท บทเรียนตลอดระยะเวลากว่า ๒๐ ปีทำให้แทนไทได้รู้ว่า ความยุติธรรมมีจริงและแผ่นดินไทยผืนนี้คือที่ที่ร่มเย็นที่สุข เพราะคนไม่ดีทุกคนย่อมจะต้องได้รับผลกรรมไม่ช้าก็เร็วในที่สุด และแทนไทยังเชื่ออีกว่า ผู้ใดโกงทรัพย์สินโกงบ้านโกงเมือง พระสาทิสลักษณ์บนธนบัตรก็ยังทรงจ้องมองอยู่ทุกครั้งที่กระทำผิด ฉะนั้น ความดีเป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่ไม่เคยทำให้เรามีมลทิน