15 กุมภาพันธ์ 2548 21:26 น.
นัฐรัญ
หนังสือรุ่น...ไม่มีในโรงเรียนฉัน
หนังสือรุ่น...อะไรนั้นไม่รู้จัก
หนังสือรุ่น...โรงเรียนเขามาทัก
หนังสือรุ่น...พักนานจางโรงเรียนเรา
๖ ปีที่พี่เราต้องทนทุกข์
๖ ปีที่พี่แกล้งสนุกกลบเกลื่อนเศร้า
๖ ปีที่พี่เริ่มสู้ใจเพื่อพวกเรา
๖ ปีที่พี่จะเอากายทุ่มเท
พลังพี่มาแล้วรุ่นน้องเอ๋ย
พวกพี่ไม่ละเฉยแล้วน้องอย่าเฉ
พี่มาแล้วต่อสู้ไม่เกเร
ไม่ปรวนเปรจะสู้เพื่อหนังสือเรา
ด้วยศรัทธา ม.๑ ยังมีน้อย
ม. ๒ ค่อยเพิ่มพลังทวีเข้า
ม. ๓ ใกล้จะออกก็เร่งเร้า
ม. ๔ เอาใจกายใส่ลงไป
ม. ๕ ต้องเป็นพลังให้พวกพี่
ม. ๖ นี้พี่จะทุ่มมิเผลอไผล
เราทั้งหมดต้องเดินต้องก้าวไป
ด้วยหัวใจและศรัทธาที่มั่นคง
เมื่อศรัทธาของพวกเรามาเป็นหนึ่ง
มันตราตรึงทั้งพี่น้องตามประสงค์
พวกเราจึงพร้อมใจร่วมเจตน์จำนงค์
ดั่งเส้นตรงทะยานสู่เพื่อดวงดาว
เส้นตรงนี้ จะไปสู่จุดที่ฝัน
เส้นตรงนี้ จะฝ่าฝันสู้ร้อนหนาว
เส้นตรงนี้ จะจรัสเป็นแสงพราว
เส้นตรงนี้ อยู่กลางหาวอย่างยั่งยืน
เส้นตรงนี้ จะตรงไปไม่ลดละ
เส้นตรงนี้ จะไม่รู้สึกขมขื่น
เส้นตรงนี้ จะจรัสทุกค่ำคืน
เส้นตรงนี้ เหมือนฟืนร้อนทุกคืนวัน
ศรัทธานี้ บังเกิดบรรเจิดรัก
เราพร้อมพรรคกันร่วมแรงให้แข็งขัน
ใครจะขวางใครจะกั้นก็ช่างมัน
เพื่อสุขสันต์ทั้งชีวิตของพวกเรา
และสิ่งที่มิคาดฝันก็เกิดขึ้น...........................พบกัน ภาค ๒
2 กุมภาพันธ์ 2548 21:32 น.
นัฐรัญ
จะเด็กแนว เด็กไอที เด็กแถวหน้า
จะคนกล้า คนเก่ง คนขยัน
อย่ามัวแต่ นอนหลับ ทับสิทธิ์กัน
กุมภาพันธ์ วันที่หก เลือกตั้งเทอญฯ
2 กุมภาพันธ์ 2548 18:30 น.
นัฐรัญ
3 ปีที่เราเรียนร่วมกัน
3 ปีความสัมพันธ์มิเลือนหาย
3 ปีแห่งความรักนิจนิรันดร์
3 ปีนั้นเป็นความสุขตลอดไป
ความสุข เป็นของส่วนบุคคล
ความสุข นั้นไม่สามารถหยิบยืมได้
ความสุข เป็นเรื่องของหัวใจ
ความสุข ไม่มีใครมาขโมย
หนังสือ สื่อผ่านความรู้สึก
หนังสือ นึกให้เราได้หิวโหย
หนังสือ นึกให้เราได้กอบโกย
หนังสือ โรยอดีตให้นึกกัน
ถึงมันจะ ไม่มีความเคลื่อนไหว
ถึงมันจะ ไม่ไฮเทคขนาดนั้น
แต่มันทวน ให้ระลึกความผูกพัน
แต่มันทวน ความสัมพันธ์มิกลับกลาย
หนังสือรุ่น บางคนบอกไร้ค่า
หนังสือรุ่น บางคราคิดไร้ความหมาย
หนังสือรุ่น อาจย้อนหลังไม่มากมาย
หนังสือรุ่น สายไปแล้วถ้าไม่มี
ความรัก ความสัมพันธ์ ความรู้สึก
ความนึกคิด เพื่อนพ้อง และน้องพี่
ความเคารพ สถาบัน อาจารย์นี้
เรายังมีในสำนึกของพวกเรา